کلر چیس قدرت اصلی فلوت را لمس می کند

فلوت قدیمی ترین ساز است که تاریخچه قابل بازیافت آن به حدود چهل هزار سال می رسد. مردم ماقبل تاریخ از استخوان پرندگان و سایر حیوانات فلوت، شیپور و سوت می ساختند. هیچ راهی برای دانستن صدای این موسیقی یا استفاده از آن وجود ندارد. از عشق حرف می زد؟ قبیله؟ طبیعت؟ خداوند؟ یکی از شواهد نگران کننده این است که اولین فلوت های شناخته شده از بقایای موجوداتی ساخته شده اند که شکار شده و کشته شده اند. پاسکال کوینارد، در کتاب وسواس‌آمیز خود «نفرت از موسیقی»، صحنه‌ای باورپذیر را فرا می‌خواند: استخوان‌های استخوانی و رقصیدن داستان‌های مخفیانه‌شان در حالی که نقاب‌های طعمه بر تن دارند، مانند خودشان.

در طول هزاره‌ها، فلوت به‌عنوان ظریف، شایسته و اثیری دیده می‌شد. کلر چیس، شاید تخیلی ترین مدافع ساز، تمایل دارد از قدرت اصلی آن استفاده کند. از سال 2013، او نمرات یک پروژه عظیم به نام تراکم 2036 را سفارش داده است. وقتی نوبت به اتمام برسد، در یک سال معین، صد قطعه به کارنامه فلوت اضافه خواهد شد. در آخرین قسمت این مجموعه که در ماه دسامبر سه اجرا در آشپزخانه داشت، چیس یک چهره تنها در طوفان سمعی و بصری بود که به بافت های الکترونیکی هیجان انگیز و مجموعه ای از تصاویر ویدیویی چسبیده بود. او به طور گسترده از فلوت کنترباس خود استفاده می کند که آن را برتا بزرگ نامید. با ارتفاع بیش از شش فوت، رنگ‌هایی از عمق غیرزمینی و نفس‌گیر را منتشر می‌کند که برای مخاطب نهنگ مناسب است.

چیزی که باید توجه فلوتیست های استخوانی ماقبل تاریخ را به خود جلب کرده باشد، جادوی انداختن صدا بر روی یک شی از قبل بی جان بود. رویدادهای تعقیب و گریز نیز اغلب حس یک جلسه، یک رویداد باطنی را دارند. "جادوی جنسی" لیزا لیم، آیینی در حال گسترش برای فلوت کنترباس، الکترونیک و سازهای کوبه ای جنبشی، که چیس به صورت آنلاین در سال 2020 ارائه کرد، آنچه را که آهنگساز "اروتیک مقدس در تاریخ زنان" می نامد را بررسی می کند و به پیتیا در دلفی و الهه هندو اشاره می کند. خشم کالی در یک لحظه آزاردهنده، چیس سوت مرگبار آزتک را می زند - یک تشدید کننده سرامیکی که می تواند باعث باد خروشان یا جمعیتی فریاد بزند. با این حال، ایجاد لیم کمتر یک عمل خشونت آمیز است تا اخراج از آن. «جادوی جنسی» با موسیقی با لطافت اسرارآمیز به پایان می رسد، همانطور که تنیسون در قطعه نقل قول می کند: «روز طولانی به پایان رسید. ماه آهسته در حال طلوع است . . . دوستان من بیایید / برای جستجوی دنیای جدید دیر نیست.

چیس، چهل و سه ساله، در یک خانه موسیقی در لفکادا، کالیفرنیا، یک جامعه ساحلی در شمال سن دیگو بزرگ شد. او در کودکی بر روی فلوت تمرکز کرد و در سیزده سالگی با Density 21.5، مونولوگ ادگارد وارز در سال 1936 روی فلوت، که نام سریال او را به نام آن نامگذاری کرد، زندگی را تغییر داد. "دانسیته 21.5" از نظر مدت کوتاه، در برد کیهانی، فلوت را به یک ظرف نورانی انتزاعی تبدیل می کند. چیس در مورد نت می نویسد: «نیازی به انجام کاری زیبا، همگن و یکنواخت نبود. زیبایی اینجا این بود که ماسک را کنده می کرد و اجازه می داد آتش به هر شکل خام و دست نخورده با فلز تماس پیدا کند. او سعی کرد در دوران فارغ التحصیلی از دبیرستان برای کارهایش برنامه ریزی کند، اما مجبور شد به جای آن نقش دنی بوی را بازی کند.

چیس از آن زمان به دنبال یک اصرار مسیحی دوستانه برای ارائه موسیقی مدرن به مخاطبان گسترده تر است. اولین رهبر ارکستر او گروه بین‌المللی معاصر بود که در سال 2001 تأسیس کرد. در عرض یک دهه، این گروه به یکی از گروه‌های غالب موسیقی جدید در آمریکا تبدیل شد و همچنان باقی می‌ماند، حتی اگر چیس در سال 2017 از گروه بازنشسته شد. یک حرفه انفرادی Density 2036 را چهار سال قبل راه اندازی کرد و سفری ربع قرنی را آغاز کرد که بی سابقه است.

پنج سال اول این پروژه در مجموعه‌ای از چهار سی‌دی و هجده اثر خلق شده توسط Meyer Sound Laboratories در سال 2020 خلاصه می‌شود. به نظر می‌رسد که چیس، مطابق با نقطه شروع Varèsian، آهنگسازانی را که پیوندهایی دارند، به مدرنیست ترجیح می‌دهد. سنت. گونه های نئورومانتیک و آرپژ مینیمالیستی عمدتاً وجود ندارند. در همان زمان او توسط رنگ های روشن، حرکات عجیب و غریب، آزمایش با رگ های احشایی جذب می شود. یک پیشنهاد اولیه تعیین کننده، "Luciform" اثر ماریو دیاز د لئون بود که در آن فلوت حرکات سریع و عنکبوت مانند را بر روی یک آهنگ پشتی فلزی دث متال انجام می داد. بسیاری از کمیسیون‌های Density 2036 از الکترونیک استفاده می‌کنند، گویی که باستان را با مدرن مقایسه می‌کنند.

کنسرت کیچن شامل سه قطعه جدید، گزیده ای از «سکس جادو» و اجرای مجدد «تراکم 21.5» بود. اولین نمایش، "Aftertouch" توسط وانگ لو بود که برنده گزارشی از موسیقی شلوغی شد که هذیان زندگی دیجیتال را تقلید می کند. قطعه او با ضبط میدانی صدای شهر، ضربات الکترونیکی کوبه ای و امواج عصبی ناشی از فعالیت فلوت شروع می شود. مجموعه ای از واحدهای تکراری - سه، چهار، شش - نشان می دهد که ماشین ها یا افراد در یک چرخه گرفتار شده اند. اما قطعه ای به نام "آوای بادی" برای فلوت باس به درون نگری مالیخولیایی با نکاتی از نقوش فولکلور تبدیل می شود. همراه با موسیقی، ویدیوی مسحورکننده ای از پولی اپلبام بود که کاسه های سرامیکی را در حال چرخش روی یک سکو نشان می داد.

بعدی در برنامه آهنگساز ایرلندی آن کلیر بود که موسیقی او اغلب یادآور اشکال بی شکلی است که در مه غلیظ حرکت می کنند. آهنگ او "انفا" که عنوان آن از کلمه ایرلندی طوفان گرفته شده است، فلوت کنترباس را با دو فیلم تجربی از هنرمند Ailbhe Ní Bhriain ترکیب می کند. در یک فریم در دامنه تپه، در حالی که فیلم در سفید کننده غوطه ور است، به تدریج پاک می شود و در صحنه دیگر کنار دریاچه با جوهر پوشیده شده است. هارمونیک های فوقانی درخشان و شستشوهای تریل در برابر صدای ناله برتا تنظیم می شوند و پدال سینت سایزر تصویر صدا را بیشتر محو می کند. هر از گاهی زمزمه ای از آکورد آرپژ یا یک موتیف زاویه ای ظاهر می شود که دوباره در مه حل می شود. علامت "زمان دقیق، عمیق، به دنبال نور" در امتیاز، حال و هوای غم انگیز و پرشور را به تصویر می کشد.

Divine Chaos در سومین نمایش خود با نام Auricular Hearsay بازگشته است، غوغایی بداهه که توسط آهنگساز و هنرمند ترکیبی، Matana Roberts طراحی شده است. نت یک صفحه شطرنج از صداهای ممکن به همراه مجموعه ای از ابرهای کلمه را به هنرمند ارائه می دهد که هم گزینه های فنی ("glissando"، "vibrato"، "diminuendo") و هم تفسیری ("آزاد"، "جادار"، "گرم" را ارائه می دهد. ")."). ). همچنین از بازیکن دعوت شده است که به بخش بصری - ویدیوهای روانگردان که رابرتز از اسکن فعالیت مغز خود استخراج کرده است، پاسخ دهد. در اولین کنسرت کیچن، هنرمند صدا، سنم پیرلر، که یک میز را با وسایل الکترونیکی زنده دستکاری کرد، به چیس پیوست. گاهی اوقات چیس و پرلر در یک دوئل دوستانه یا رقص رقابتی شرکت می‌کردند، با ضربات شدید بدن و سر و صدا به جلو و عقب می‌کوبیدند.

در روزهای بد قدیمی زنجیره موسیقی جدید، رویدادی مانند این منجر به وقفه های آزاردهنده در حین جابجایی تجهیزات می شد. چیس، که مدت‌هاست برای رویکرد حرفه‌ای‌تر به ارزش‌های تولیدکننده در موسیقی کلاسیک مبارزه کرده است، بدون وقفه با مدیر صحنه‌اش، کلی لوی، بازی می‌کند، و باعث می‌شود که یک نمایش تنگاتنگ برادوی به نمایش درآید. نیکلاس هوفک، طراح نور و تولید، یک تئاتر مینیمالیست از استخرهای روشنایی و تاریکی ایجاد کرد. طراحی صدای لوی لورنزو به همان اندازه که واضح بود قدرتمند بود. مونیکا دانکن پیش بینی ها را در پای چیس و روی صفحه نمایش پشت سر او انجام می داد.

این واقعیت که زنان بر این شب تسلط داشتند تصادفی به نظر نمی رسید - اگرچه با توجه به نبوغ شگفت انگیز آهنگسازان زن در اوایل قرن بیست و یکم، به راحتی می توانست چنین باشد. Lim's Sex Magic با فراخوان خود برای "منطق فرهنگی جایگزین قدرت زنانه" لحن را تعیین می کند. در پایان شب، در واژگونی دلپذیر نقش‌های کلیشه‌ای، واریس ماچو-مدرنیست به چیزی شبیه نقش خدمتکار افتاد و اعصاب شکسته را با ساختارهای کریستالی «تراکم ۲۱.۵» تسکین داد. با توجه به اتفاقات قبلی، چیس ممکن است نقش دنی بوی را بازی کند. ♦