من نوشتن در رابطه با بحث واکسن و لایه هایی از امید و ترس در اطراف توسعه COVID-19 واکسن. به عنوان یک مادر از کودکانی که با حضور “crunchier” بیشتر مدارس جایگزین من درگیر در کافی واکسن-مکالمه. من درک و همدردی با نگرانی از مردمی که بی اعتمادی ایمنی واکسن حتی اگر در نهایت ما تصمیم گرفتیم برای واکسینه کردن بچه های ما.

ترس و خشم و بی اعتمادی در سراسر صنعت پزشکی به نظر می رسد تشدید این بیماری همه گیر. در حالی که من با این موافق نیاز برای پاسخگویی شفافیت و مسئولیت بخشی از بزرگ داروسازی سیاستمداران و صنعت پزشکی من فکر می کنم که کسانی از ما که لذت بردن از امتیاز دسترسی به دارو و درمان های پزشکی ممکن است در نظر از جمله گرفتاری های آن در سراسر جهان است که به طور بالقوه برنده دسترسی ندارند و یا فرصت برای بهره مندی از یک COVID-19 واکسیناسیون. انحصارات و فساد و حرص و آز است که مردمی به نظر می رسد نگران خود را تهدید آزادی های فردی نیز در نتیجه مرگ و میر غیر ضروری میلیون ها نفر به دلیل کشورها ندارد و مالی به معنی دسترسی موثر اما بازدارنده قیمت درمان است.

تعداد سال آن را در زمان برای درمان اچ آی وی برای تبدیل شدن به در دسترس برای کسانی که به آن نیاز است یک جنایت علیه بشریت است که تعدادی از کودکان و نوزادانی که هنوز هم مرگ از سل است که قابل پیشگیری و قابل درمان است.

بله ما افتخار من فکر می کنم این مهم به اطلاع مصرف کنندگان و ورزش توانمندسازی و ابراز وجود در اطراف مراقبت های بهداشتی ما, اما ما همچنین می خواهم به انجام به خوبی در نظر بگیرید که چگونه ما ممکن است استفاده از صدای ما و قدرت ما به صحبت می کنند برای برادران و خواهران ما در سراسر جهان که حتی شدید تر از لایه ای از موضوع حقوق بشر در مورد که شما ممکن است در آغوش. نظر به I-MAK.org و یا دسترسی به بهداشت بین المللی برای حمایت از وکالت برای بیشتر شیوه های اخلاقی.

tinyurlis.gdclck.ruulvis.netshrtco.de