Cal Weary—Yorker with a New Yorker soul—persevered after back-to-back program shutdowns

در حالی که بیشتر ۴ ساله ها در حال تکرار صداها و کلماتی بودند که در اطراف آن ها می شنیدند، کال واری در جای دیگری الهام یافت — «ویز».

کلمه به کلمه، خسته گوش داد و تمام رکورد مادرش از موسیقی را حفظ کرد.

جایزه تونی برنده موسیقی -- شامل namesakes مانند دایانا راس و مایکل جکسون -- تغییر محوری برای فرهنگ سیاه و سفید آن را توضیح داد و تقویت تجربه سیاه و سفید بود. و درست مثل خسته، بسیاری از هنرمندان مشتاق یا با تجربه اجرای سیاه و سفید مقدار بی پایانی از الهام از آن پیدا کرده اند.

این یکی از دلایلی است که خسته، که نمایش های خودش را خلق و کارگردانی می کند، «ویز» را به عنوان یکی از پیشکش های سالانه اش دارد.

اما حفظ چشمگیر Weary از آهنگ ها به خوبی پیش نرفت زمانی که مادرش در نهایت او را به دیدن موزیکال برد. او سعی کرد به همراه بازیگران آنقدر به رقص و قصید که تقریباً از اجرا اخراج شدند.

خسته پس از آن هیچ تشویقی به دست نکرد، اما دو سال بعد، او به یک مرحله بازگشت.

در طول یک اجرای گروه جاز حفظ هال در کالج یورک، خسته رهبر خط رقص بود. و وقتی روی صحنه به گروه پیوستند، با غرش تشویق صدها نفر غلبه کرد. مطمئناً تشویق فقط برای او نبود، بلکه نیاز و عشق عمیق به صدا شروع به رشد کرد.

او می گوید: «من احساس می کردم که آنها برای من تشویق می کنند، و من از آن نقطه معتاد بودم - معتاد به غذای بازیگر، که تشویق است.»

فارغ التحصیل مدرسه روز یورک کانتری خود را یورکر می نامد و ۴۵ سال از ۴۶ سال زندگی اش را در اینجا می گذراند. او در بروکلین نیویورک به دنیا آمد و وزوز سیب بزرگ هنوز «مستقیماً به روحش متصل می شود.»

خسته اشهاد داشت تا آنجا باشد که بتواند خود را در عناصر شهر غوطه ور کند، اما خیلی زود متوجه شد که سنگهای یک مکان می تواند در خارج از آن خطوط دولتی مفید باشد.

خسته گفت: «به جای اینکه مدام سعی کنید بفهمید چگونه از [یورک] خارج شوید، بفهمید که چگونه می توانید از اینجا خارج شوید تا مسائلی برای بازگرداندن به اینجا به اینجا برگردید تا اینجا بهتر شود.»

خاموش شدن برنامه پشت به عقب

خسته از ۱۹ سالگی شروع به تدریس هنرهای نمایشی کرد و حرفه ای دارد که بیش از ۲۰ سال طول می کشید. اون داره بچه هاي اولين دانش آموزانش رو ميبينه و حتی برخی از نوه هایشان شروع به ورود به صحنه هنرهای نمایشی می کنند.

به عنوان یک معلم در موسسه هنرهای نمایشی ویلیام پن - که او نیز حضور داشته است - او در نشان می دهد که تا آن زمان در سطح دبیرستان در شهرستان یورک دیده نمی شود قرار داده است. اما برنامه هنرهای نمایشی که به دهه ۱۹۸۰ برمی گردد، در سال ۲۰۱۱ قطع شد.

خسته ویران شد، اما به زودی او "عاشقانه" توسط فرصتی برای کار با یک برنامه هنرهای نمایشی در نیو هوپ آکادمی منشور مدرسه در یورک که در آن او تا به حال محدوده آزاد به صنایع دستی چشم انداز خلاق خود را حتی بیشتر. اون برنامه هم کرکره شد

او عاشق معلم بودن بود، اما سخت تر می شد که به دانش آموزان در حال پیشرفت و کشف خود در هنرهای نمایشی بگوید که گام های آن ها نمی تواند بر تصمیمات بودجه ای که برنامه ها را سلب می کرد، تأثیر بگذارد.

شیره مک فادن دانش آموز سابق می گوید: «بودن در دبیرستان و داشتن یک معلم جوان، سیاه پوست، با استعداد هنرهای نمایشی، مرا تا حد زیادی تحت تأثیر قرار داد.»

"این به من اجازه ساخت اعتماد به نفس من نیاز به انجام بدون عذرخواهی. او تا به امروز هنوز معلم، کارگردان و یکی از بزرگترین طرفداران من است.»

گروه هنرهای خسته

تجربه های «تغییر زندگی» و «تکان دادن» از دست دادن دو برنامه هنرهای نمایشی، کاتالیزوری برای خسته کننده بود تا کسب و کار خودش را دنبال کند و تمام حقوق بازنشستگی خود را برای شروع گروه هنرهای خسته در سال ۲۰۱۴ ریخت.

واگن کلاس های بازیگری، رقص و موسیقی را در تلاش برای «فراهم کردن یک محیط خلاقانه» فراهم می کند.  این شرکت در نشان می دهد خود را قرار داده است و خدمات مدارس متعدد در اطراف شهرستان یورک.

در ماه سپتامبر، این تیم با هنرهای تئاتر برای همه شریک خواهد شد تا نمایشنامه های ادریس گودوین را از طریق مشاهده دیجیتال به جامعه یورک بیاورد. "آهنگ تفنگ آب" و "#Matter" ظهر روز ۲ سپتامبر در دسترس خواهند بود.

اطلاعات بیشتر در www.wearyartsgroup.com.

خسته به تازگی به عنوان رئیس هیئت مدیره سازمان هنرهای مجلس منصوب شد، تأسیسی که بر بخش عمده ای از صحنه هنر در منطقه میدان سلطنتی یورک نظارت دارد. اون داره فکر ميکنه که يه دفتر توي ميدان سلطنتي باز کنه تا نمايندگي و گنجاندن رو بيشتر ترويج کنه

خسته همیشه یک هنرمند اول خواهد بود، اما به عنوان یک مرد سیاه پوست او متعهد "به افزایش آگاهی در مورد هنرمندان رنگ، بهبود تنوع و پرورش استعداد های جدید است."

واری گفت: «من نمی توانم جایی باشم که افرادی شبیه من ن باشند.»

یک نور بی همتا در چشمان خسته وجود دارد زمانی که او در مورد هنرهای نمایشی صحبت می کند، بچه هایی که او در طول دوران حرفه ای خود ملاقات کرده و کمک کرده است، و تلاش های آینده. اگرچه او پرده را پیش از این بر روی دیدهای هنری و کار سخت خود نزدیک دیده است، اما اشتیاق او همیشه صحنه را تنظیم می کند و اطمینان حاصل می کند که نمایش باید ادامه پیدا کند.

یاس وان هال خبرنگار روندها در مرکز پنسیلوانیا است. اون بيشتر از همه در مورد موضوعات، امکانات و فاندوم تاکو صحبت ميکنه تماس با او در jvaughnhal@ydr.com 717-495-1789 و به دنبال او را در توییتر @jvaughn411.

بیابان ها برای کاکسی هستند، نه اخبار محلی، بنابراین ثبت نام برای اشتراک را در نظر بگیرید.