آیا جنگ داخلی در پیش است؟

ساختمان انحصار آمریکا همیشه بر پایه‌های نامرغوب خودفریبی متحول شده است، و با این حال اکثر آمریکایی‌ها به راحتی این دیدگاه عمومی را می‌پذیرند که ایالات متحده قدیمی‌ترین دموکراسی مستمر جهان است. این بیانیه آرام اکنون فرو ریخته است.

در 6 ژانویه 2021، زمانی که برتری طلبان سفیدپوست، اعضای شبه نظامیان و خودم مؤمنان از رئیس جمهور الهام گرفتند و به ساختمان کنگره هجوم بردند تا نتایج انتخابات ریاست جمهوری 2020 را باطل کنند و قانونگذاران و معاون رئیس جمهور را اساساً گروگان رها کنند، ما دیگر یک دموکراسی کامل نیستیم. در عوض، ما اکنون در وضعیتی برزخی زندگی می کنیم که دانشمندان آن را «آنوکراسی» می نامند. یعنی برای اولین بار در دویست سال گذشته بین دموکراسی و خودکامگی گیر کرده ایم. و این احساس ناامنی احتمال خونریزی های گاه به گاه در آمریکا و حتی خطر جنگ داخلی را به شدت افزایش می دهد.

این استدلال قانع کننده برای چگونه جنگ داخلی آغاز می شود، کتاب جدید باربارا اف. والتر، دانشمند علوم سیاسی در دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو است. والتر در کمیته مشورتی سیا به نام کارگروه بی‌ثباتی سیاسی، که ریشه‌های خشونت سیاسی را در کشورهایی از سریلانکا تا یوگسلاوی سابق مطالعه می‌کند، خدمت می‌کرد. والتر با اشاره به داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط مرکز صلح سیستمی، که گروه کاری از آن برای تجزیه و تحلیل پویایی‌های سیاسی در کشورهای خارجی استفاده می‌کند، توضیح می‌دهد که «افتخار» قدیمی‌ترین دموکراسی مستمر اکنون بر عهده سوئیس و پس از آن نیوزلند است. در ایالات متحده، بی ثباتی متجاوز و جریان های غیر لیبرال تصویر غم انگیزی است. همانطور که والتر می نویسد، "ما دیگر همسن کشورهایی مانند کانادا، کاستاریکا و ژاپن نیستیم."

والتر در کتاب خود و در مصاحبه با ساعت رادیویی نیویورکر این هفته به صراحت گفت که می‌خواهد از "تمرین ایجاد ترس" اجتناب کند. او می ترسد که هیجان انگیز شود. در واقع، او سعی می کند از حدس و گمان های بیش از حد اجتناب کند و هشدار خود را در مورد یک جنگ داخلی بالقوه در شرایط بالینی منتقل می کند. و با این حال، مانند کسانی که دهه‌ها پیش به وضوح در مورد خطرات گرمایش جهانی صحبت کردند، والتر پیام جدی را منتقل می‌کند که ما به خطر خود نادیده می‌گیریم. چیزهای زیادی در حرکت باقی مانده است. او با دقت می گوید که جنگ داخلی آمریکا در قرن بیست و یکم شبیه درگیری همه جانبه و متقارنی نیست که در قرن هجدهم در میدان های جنگ رخ داد. در عوض، در بدترین حالت، دوره ای از اعمال خشونت آمیز پراکنده اما مداوم را پیش بینی می کند: بمب گذاری، ترور سیاسی، اقدامات بی ثبات کننده جنگ نامتقارن توسط گروه های افراطی که از طریق رسانه های اجتماعی تجمع کرده اند. اینها مجموعه های نسبتاً کوچکی هستند که با چیدمان نامناسبی از جنگجویان سربلندی که گاهی خود را «شتاب دهنده» می نامند. آنها متقاعد شدند که تنها راه برای سرعت بخشیدن به سرنگونی یک جمهوری سوسیالیستی اصلاح ناپذیر، غیر سفیدپوست، خشونت و سایر ابزارهای غیرسیاسی است.

والتر می‌گوید تا زمانی که کشور موفق به تقویت نهادهای دموکراتیک خود نشود، با تهدیداتی مانند آنچه که کتابش را باز کرد، مواجه خواهد شد: تلاش یک گروه پلیس میشیگان موسوم به Wolverine Watchmen در سال 2020 برای ربودن فرماندار گرچن ویتمر. نگهبانان ویتمر را برای معرفی ضدکووید اقدامات در دولت - محدودیت هایی که آنها آن را نه به عنوان تلاش برای محافظت از سلامت عمومی، بلکه به عنوان نقض غیرقابل قبول آزادی خود می دانند. تحقیر علنی ترامپ برای ویتمر نتوانست این دیوانگان را دلسرد کند. خوشبختانه اف‌بی‌آی جلوی گرگینه‌ها را گرفته است، اما به ناچار، اگر چنین توطئه‌هایی وجود داشته باشد - تیراندازی کافی - برخی هدف خود را پیدا خواهند کرد.

آمریکا همیشه از اعمال خشونت سیاسی - تروریسم قبیله ای رنج برده است. قتل عام جامعه سیاهان در تولسا در سال 1921. ترور مارتین لوتر کینگ جونیور دموکراسی هرگز حل و فصل نشده است، یک شرایط کاملاً باثبات برای همه آمریکایی‌ها، و با این حال دوران ترامپ با خشم شدید بسیاری از راست‌گرایان و سفیدپوستان روستایی که می‌ترسند با مهاجران و مردم «جایگزین» شوند مشخص شده است. رنگین پوستان، و همچنین رهبری حزب جمهوری خواه، که خودکامه ترین عوامفریب خود را می پرستد و به نظر می رسد دیگر نمی خواهد از ارزش ها و نهادهای دموکراتیک دفاع کند. مانند سایر محققان، والتر گفت که نشانه های اولیه قیام کنونی وجود دارد، از جمله بمب گذاری سال 1995 در ساختمان فدرال آلفرد پی مور در اوکلاهما سیتی که منجر به کشته شدن صد و شصت و هشت نفر شد. اما این انتخاب باراک اوباما بود که ظهور دموکراسی چند نژادی را برجسته کرد و از سوی بسیاری از سفیدپوستان آمریکایی که می ترسیدند وضعیت اکثریت خود را از دست بدهند، به عنوان یک تهدید تلقی می شد. والتر می نویسد که زمانی که اوباما در سال 2008 انتخاب شد، تقریباً چهل و سه گروه پلیس در ایالات متحده فعالیت می کردند. سه سال بعد بیش از سیصد نفر بودند.

والتر پیش‌شرط‌های منازعات داخلی را در سراسر جهان مطالعه کرده است. و او می‌گوید که اگر رضایت خود و افسانه‌های 4 ژوئیه را حذف کنیم و یک چک لیست واقع‌بینانه را مرور کنیم، «با ارزیابی هر یک از شرایطی که احتمال جنگ داخلی را ایجاد می‌کند»، باید به این نتیجه برسیم که ایالات متحده «وارد قلمروی بسیار خطرناکی شده است». در این نتیجه گیری مؤسسه بین‌المللی دموکراسی و کمک‌های انتخاباتی در استکهلم اخیراً ایالات متحده را یک دموکراسی «مرتد» توصیف کرده است.

این عقب نشینی هرگز به اندازه هفته ها افسرده کننده نبوده است بعد از 6 ژانویه، زمانی که میچ مک کانل، پس از انتقاد اولیه از نقش دونالد ترامپ در قیام، گفت که اگر در سال 2024 توسط حزب نامزد شود از او حمایت خواهد کرد. پس از خیره شدن به ورطه، او تاریکی را دنبال می کند.

چندی پیش، والتر ممکن است یک هشدار دهنده در نظر گرفته شود. در سال 2018، استفان لویتسکی و دانیل زیبلات مطالعه خود را در دوران ترامپ منتشر کردند که چگونه دموکراسی‌ها می‌میرند، یکی از کتاب‌های متعددی که می‌خواست خوانندگان آمریکایی را متوجه این واقعیت کند که حاکمیت قانون مورد حمله قرار گرفته است، درست مانند بسیاری از نقاط جهان. اما همانطور که لویتسکی به من گفت، "ما حتی نمی توانستیم 6 ژانویه را تصور کنیم." لویتسکی گفت که تا زمانی که والتر و سایر محققان محترم را در این زمینه مطالعه نکرده باشد، فکر می کرد هشدارهای جنگ داخلی اغراق آمیز است.

برخلاف روسیه یا ترکیه، ایالات متحده از تجربه عمیق حکومت‌داری دموکراتیک برخوردار است، مهم نیست چقدر اشتباه باشد. دادگاه ها، حزب دمکرات، مقامات انتخابات محلی در هر دو حزب، ارتش، رسانه ها - مهم نیست چگونه عمیق اشتباه - در سال 2020 ثابت شد که می توان در برابر تاریک ترین جاه طلبی های یک رئیس جمهور مستبد مقاومت کرد. حصار دموکراسی و ثبات به سختی تزلزل ناپذیر است، اما قوی تر از هر چیزی است که ولادیمیر پوتین یا رجب طیب اردوغان باید با آن مبارزه کنند. در واقع، ترامپ در تلاش خود برای انتخاب مجدد، بزرگترین رای جمهوری خواهان تاریخ را به دست آورد - و همچنان هفت میلیون نفر را از دست داد. این همچنین از فتالیسم جلوگیری می کند.