اولین کریسمس پس از طلاق

هوای بیرون ترسناک است و هوای داخل هم تفاوتی ندارد. شب کریسمس، 1983، در دهکده ای کوچک در Bas-Saint-Laurent، کبک است. مردی به نام دنیس، با نگرانی در ماشینش مقابل خانه شلوغ همسر سابقش منتظر است، جایی که می‌آید تا دو فرزند خردسالش را بردارد. این خانه ای است که او چند کریسمس گذشته را با خانواده اش جشن می گیرد. آنها همان هایی هستند که در عنوان فیلم آمده اند: «مثل کسانی که می شناختم».

همه منتظر بابا نوئل هستند که دیر کرده است. همسر سابق دنیس، کریستین، تعجب می کند که آیا سورتمه ممکن است خیلی بالا رفته باشد. همه کودکان پس از لذت بردن از شیرینی های قندی در سطح بالایی قرار دارند. ناگهان زنگ خانه به صدا درآمد و مردم به سمت لابی هجوم بردند. وقتی متوجه می شوند که بابانوئل نیست، بلکه فقط دنیس است که شجاعت آمدن به در را جمع کرده است، ناامیدی محسوسی ایجاد می شود. او آماده است پسر و دخترش را به خانه ببرد، اما کریستین به او می گوید که آنها هنوز هیچ هدیه ای نداده اند. آنها به هر حال، وحشت زده می روند تا آماده شوند و دنیس با اکراه دعوت عروس سابقش، لیزت، را می پذیرد تا داخل شود.

جشن های پرتنش از زندگی کارگردان فیلم آنی سن پیر الهام گرفته شده است. به طور دقیق، خانواده در فیلم غیر دوستانه نیستند. سن پیر گفت: "آنها فقط نمی توانند بفهمند." این اولین طلاق هر یک از گروه آنهاست.» او در کودکی چنین تعطیلات پیچیده ای را می دید - والدینش در دو سالگی و خواهرش سه و نیم ساله از هم جدا شدند و او تجربه کرد که چگونه کریسمس خانواده بزرگ را رنگ آمیزی کرد. این فیلم که در اوایل دهه نوزدهم و هشتاد می گذرد، لحظه ای خاص از فرهنگ خانواده و قانون خانواده را نیز به تصویر می کشد. دوره ای از تغییرات سیاسی و اجتماعی که به انقلاب خاموش معروف است، اخیراً تغییرات لیبرالی را در کبک به ارمغان آورد و نفوذ کلیسای کاتولیک را در آنجا کاهش داد. تا حدودی در نتیجه، طلاق رایج‌تر شد، اگرچه در آن زمان تازه شروع به شکل‌گیری در محله‌های کوچک‌تر استان کرده بود. این فیلم تصور می کند که چگونه یک خانواده به یک تغییر اجتماعی که عمیقاً شخصی می شود واکنش نشان می دهد. سن پیر گفت که این صحنه را می‌توان «در هر روستا یا شهر کوچکی در استان کبک» در آن سال‌ها پخش کرد، دوره‌ای که او آن را «عصر طلایی حضانت مشترک تجربی» نامید - این ترتیبات ناخوشایند « اوه، بیایید سعی کنیم کریسمس را به دو قسمت تقسیم کنیم. ”

برخی از مهمانان با دنیس صحبت می کنند و به او آبجو می دهند. دنیس با نیمه جدید سابق خود آشنا می شود که مشخصا جوان تر، پیچیده تر و با موهای پر است. لیزت از دنیس التماس می کند که برای آنها پیانو بنوازد، همانطور که او انجام داد. شریک زندگی کریستین می‌گوید که او هرگز نمی‌توانست جلوی همه بخواند، و همین باعث می‌شود دنیس این کار را انجام دهد: "کریسمس سفید" به درخواست لیزت. به نظر می رسد همه چیز مرتب است، اما اعصاب باقی می ماند. - پیانو کوک است؟ یکی در مورد کاسیو برقی می پرسد.

سپس دیدگاه از دنیس به دخترش تغییر می کند. او متوجه می شود که پدرش که می خواهد فرزندانش را از مهمانی دور نکند، از خانه فرار کرده است. در این مرحله شاهد رشد اندکی آن هستیم، به همان اندازه که آرام است. سن پیر گفت: "همیشه زمانی وجود دارد که شما کودک هستید، زمانی که می توانید آسیب پذیری والدین خود را برای اولین بار ببینید." جایزه فیلم یک تعطیلات خانوادگی کامل نیست، بلکه یک لحظه کوچک تغییر است.