فراتر از آنچه عادی

بدبینی و ناامیدی هستند تجملات من نمی تواند استطاعت. نه تنها من محروم از زندگی در یک جهان بدون تجربه و یا شاهد ظلم و ستم اما من هم محروم از تجسم که در آن ظلم و ستم وجود ندارد. من حاضر به زندگی در چنین دنیایی. امید و تخیل نیست, این اولین گام از هر حرکت کار به سمت یک واقعیت فراتر از آنچه که ما خیال "عادی" ؟

من استفاده می شود به خواندن ریه ها من به Dima Bashar را "Kint یک'ada Marra" هنگامی که آن بیرون آمد وقتی که من 10 بود. من در واقع خودم زمزمه این شعر از این آهنگ هر یک بار در در حالی که. کمی من می دانم که این کودکان آهنگ سیاسی از سرود در مورد جابجایی اجباری فلسطینی ها توسط اسرائیل اشغال می رود که نشان می دهد که چگونه من عادت کرده اند حتی به عنوان یک کودک به حالت عادی فلسطینی از ظلم و ستم.

متعهد بودن به آزادی فلسطین بود ناگفته انتظار در میان مسلمانان و جوامع اطراف من. همه ما شاهد قتل 12 ساله محمد Durrah, دستگیری 19 ساله فعال Ahed Tamimi و قتل 20 ساله طبیب Razan al-نجار. ما دعا برای همه کسانی که مورد آزار و آواره و قتل بدون نام خود را به رسمیت شناخته شدن. با این حال ما همچنان به شعار "Falasteen هورا" (فلسطین) — ما برای امیدوار و معتقد بودند که در یک جهان که در آن فلسطین بود دیگر را اشغال و استثمار.

که امیدواریم به زودی شروع به محو شدن. برداشت های غلط از اسلام متن شروع كردن; خودخوانده اسلامی شروع به اطلاع رسانی است که آزادی فلسطین تنها زمانی رخ می دهد al Yawm-Qiyamah (روز قیامت) نزدیک. اسلامی, متن بودن بخشی جدایی ناپذیر از زندگی ما این محققان در نظر گرفته آگاه در عربستان و بسیاری دیگر از غالب کشورهای مسلمان. هر چیزی که آنها ادعا می کنند از این رو است که دیده می شود به عنوان واقعی و فراتر از نقد است. البته من اعتقاد آنها زمانی که آنها گفت: آزادی خواهد بود تنها زمانی که آن را تقریبا به پایان جهان. من fumed هر زمان که من چنین اظهاراتی شنیده می شود. به عنوان یک کودک که معتقد بودند خدا را مطلق شکل از عدالت من احساس درماندگی در برابر پیش تعیین شده مورد. چگونه می تواند امید و حتی کمک به هر کسی در اینجا ؟

یکی از همکلاسی های من در مدرسه خواسته ما معلم عربی آقای Yousif Alkaylani در مورد این مورد. او به سادگی پاسخ به این سوال گفت که کسانی که خود اعلام کرد دانشمندان در تلاش بودند به دور یکی از تنها ابزار مردم تا به حال به مبارزه با ظلم و ستم: امید است. من امیدوارم که برای فلسطین در حال حاضر شامل بیشتر خوش بینی و تعیین.

اشکال مختلف ظلم و ستم تبدیل شده اند به طوری نرمال است که ما در تلاش برای تصور یک جهان بدون آنها. ما تبدیل به عادت کرده اند به تجربه و یا شاهد آنها که ما دیگر خود را درک ضرورت و یا کامل ویرانی — ما آمده ایم برای دیدن آنها را به عنوان طبیعت در نظر گرفتن سادگی آن دوره است. حقوق اساسی بشر از ستم و جوامع به حاشیه رانده شده تجاوز می کنند زمانی که آنها مانع از تصور و امید برای یک جهان که در آن آنها دیگر مظلوم. ستمگران اطمینان از ادامه تسلط خود را با نگه داشتن قربانیان خود را از فکر کردن فراتر از یک "نرمال" واقعیت آنها ایجاد کرده اید. و هر زمان که یک جنبش و یا یک قیام متولد شده است توسط اصلاح که حق تبدیل شدن آنها به "بد" را به عنوان آنها در مخالفت با "عادی" واقعیت ما تبدیل شده اند.

نه در یک میلیون سال بود که من پیش بینی کشورهای عربی اعتراض خود را به رژیم. نه در یک میلیون سال بود که من پیش بینی لغو قوانینی که محدود کردن استقلال از عربستان زنان است. اما من قادر به شاهد روزهایی که "عادی" واقعیت تبدیل شد و وارونه است. این واقعیت بودند اعتراض کردند و مختل شود. دیکتاتورها من فکر کردم جاویدان سرنگون شد. قوانین و دولت من فکر کردم فراتر از انتقاد برچیده شد.

حتی اگر برخی از این نتایج بودند کمتر از آنچه انتظار می رفت, آنها هنوز هم در مراحل هیچ کس فکر که تا کنون گرفته شده است. این همه رهبری خیال که امیدوار و تصور یک جهان فراتر از یکی از آنها می دانستند با وجود اینکه شرور و اهریمن توسط مردم و دولت به طور یکسان.

در حال حاضر شاهد سیاه زندگی توجه به اعتراضات من ببینید که چگونه آنها به موجب مکالمات در مورد برچیدن و از بین بردن سیستم های مختلف از ظلم و ستم یکی بودن سیستم زندان. این یکی از بسیاری از سیستم ها در نظر گرفته است که بخشی جدایی ناپذیر از جوامع ما و در عین حال آن را در حال حاضر تبدیل شدن به طور گسترده ای به چالش کشیده است. و این همه را با امید برای جامعه ما نشده بود که قبلا جرأت تصور کنید.

در کتاب خود "در زندان های منسوخ و ناکارآمد است؟," پژوهشگر و فعال آنجلا دیویس برجسته چگونه تخیل و ایده های از اطناب شد تمسخر و رد کرد زیرا آنها در نظر گرفته شود غیر عملی و غیر واقعی است. این همان ایده های ما منجر به یک جهان که در آن قبلا نرمال سیستم های ظلم و مانند برده داری دیگر نرمال واقعیت است. او استدلال می کند که "برده داری مجازات و تبعیض نژادی هستند قطعا قانع کننده نمونه از نهادهای اجتماعی است که مانند زندان بودند و یک بار در نظر گرفته می شود به عنوان چهره ماندگار به عنوان خورشید است." دلیل این است که آنها "مطرح کرد چالش های پیچیده ای برای افرادی که در زندگی با آن و تبدیل شده اند به طوری inured به حضور آن است که آنها نمی توانستند تصور جامعه بدون آن."

اما دلیل اصلی دیویس "معرفی سه لغو مبارزات بودند که در نهایت بیشتر یا کمتر موفق" است "را به نقطه ای که شرایط اجتماعی تبدیل و محبوب نگرش تغییر, در بخش, در پاسخ به سازماندهی جنبش های اجتماعی." شاید دلیل موفقیت های اخیر BLM تظاهرات توانایی خود را برای قرار دادن به جلو بتن چشم انداز یک دنیای بهتر — یکی بدون پلیس و زندان است. و ما به تازگی شاهد پیامدهای این چشم انداز: مینیاپولیس, اعضای شورای شهر اعلام کرد که این شهر خواهد reimagine شکل کنونی آن از امنیت عمومی و بر هم زدن مینیاپولیس اداره پلیس.

در کلمات هنرمند سامانتا ماریا اسپینوزا "من آشکار + کار نسبت به چیزی که احساس می کند و به نظر می رسد و سلیقه و زندگی می کند و می میرد متفاوت از آنچه که من می دانم در حال حاضر." مانند او میلیون ها دعا می کنم و امیدوارم که برای یک جهان فراتر از آنچه که "طبیعی است." و امید و تخیل هستند اولین گام خود را به جهان است.

خالد Alqahtani می نویسد: دوشنبه ستون در مبارزه با استعمار. با آنها تماس بگیرید در [email protected]