ماری هلن برتینو 'Parakeet' جعل وضوح از طریق هرج و مرج

درجه: 4.5/5.0

عروسی عروس درست در گوشه ای است که مادربزرگ مرده اش به صورت پرنده به دیدارش می رود. در طول این برخورد سورئال و عجیب و غریب، به عروس دستور داده می شود که برادر دور افتاده اش را پیدا کند. — و بنابراین آغاز می شود شخصی ، مالیات سفر -- که او را به ارمغان می آورد به خیلی بیشتر از فقط خواهر و برادر او.

این خط داستانی رمان سال دوم ماری هلن برتینو به نام «پاراکت» است که ۲ ژوئن منتشر شد. در ابتدا، طرح ممکن است چیزی بیش از سرگردانی آشفته از سردرگمی و کرینگ به نظر می رسد. اما برتینو مسیری به شدت هدفمند را طی کرده است. داستان از دید عروس گفته می شود که به تدریج از توملت درونی اش معنا پیدا می کند. بخشی از رمز و راز و بخشی از داستان های روانی، این اثر خم واقعیت برای گرفتن چیزی کاملا واقعی است.

گام زدن کتاب به ویژه قابل تحسین است. برتینو ارکستر تعلیق تمام راه را از طریق به عنوان عروس گزاف گویی در اطراف شهر نیویورک; منابع تکه تکه به دانه قطره گذشته عروس از فتنه برای خوانندگان. برادرش کجاست؟ تا آخر هفته ازدواج ميکنه؟ چرا چند سال قبل در بيمارستان بستری شده بود؟

عروس به وضوح فوق العاده ای دست می دهد، اما تنها پس از هرج و مرج وحشیانه. داستان مجموعه ای از وقایع است که هر کدام نوعی رویارویی را به نمایش می گیرند و مکاشفات اساسی را به هم می آمیزند. خوانندگان به سرعت یاد می گیرند که راوی به طرز دردناکی خودآگاه است. او توسط کنوانسیون های اجتماعی و ضربه های گذشته خفه می شود، فروپاشی های عصبی داستان را به جلو می راند.

محصور کردن یک تروپ به خصوص در حال حاضر است; برتینو با مهارت نقوش متعددی را به کار می گیرد تا این موضوع را در تمام پیچیدگی هایش منتقل کند. نویسنده با قرض دادن به تروپ آنقدر دینامیسم، تأثیر داستان بر خواننده را بهینه می کند و درک و ارتباط را قادر می سازد.

موتیف antechamber، برای یکی، طول می کشد در اهمیت به طور فزاینده مربوطه است. یک اتاق کوچک که به یک اتاق بزرگتر منتهی می شود — تنظیم صحنه اول است. اتاق خواب متوجه حالت پرمخاطره خود را; آن را تجسم احساس موقت از عدم قطعیت، که عروس جنگ خستگی ناپذیر در داخل خود. 

آسانسور نیز وجود دارد, برای اولین بار معرفی زمانی که عروس می شود در یکی در یک هتل گیر. دیوارهای آسانسور «از آینه تشکیل شده اند» و او «مجبور» می شود که خودش را صبر کند و بعد درماندی را به آنچه هم او و هم خواننده احساس می کنند اضافه می کند.

البته یکی دیگر از موتیف های مرکزی پاراکت است. برتینو با دقت از این پرنده می نویسد، اما قفس را نیز بازرسی می کند. و اگر چیزی وجود داشته باشد که این کتاب کاوش کند، این پرسش های زمینه ای و مرموز است: گیر کردن به چه معناست؟ آزاد شدن به چه معناست؟ چنین سرخوردگی عمیق نشسته و صلح به چالش کشیدن به بیان, اما "میلیون پرنده کوچک" که پرواز کردن قفسه سینه عروس, به عنوان مثال, با موفقیت انتقال آزادی افزایش.

"Parakeet" لذت بخش پیچیده و بی پایان لایه بندی شده است. برتینو قیاس های هوشمندانه ای را به کار می گیرد که در ابتدا خوانندگان اغتشاش می کنند، اما با زمان، از چیزی بیشتر آگاه می شوند. برای یکی، حضور تئاتر با نمایشنامه برادرش وجود دارد؛ او شرکت در یک عملکرد، قادر به کاملا به معنای واقعی کلمه نگاهی به خود را از خارج در. دید چشم این پرنده تا حد زیادی نماد است و به روشن شدن چگونگی نیاز عروس به نگاهی سخت و صادقانه به زندگی اش کمک می کند تا به هر گونه رشد خود دست پیدا کند.

تسلط برتینو بر قصه گویی و زبان فیگوراتیو به طور کامل به داستان تند و زننده ای از تحقق خود دست می یابد. با اینکه رمان به پایان خود می رسد، عروس در نهایت هماهنگی درونی را تجربه می کند. او در مورد آنچه او را به این نقطه آورده است منعکس می کند، فکر می کند که چگونه "یک شیفت منجر به دیگری به عنوان شما را به اتاق برای خودتان است."

در طول کتاب، خوانندگان از آرامش درونی عروس - یا بیشتر اوقات، عدم آن آگاه هستند. "Parakeet" لمس در بحران های نزدیک به حل ناپذیر درهم در درون معما است که وضعیت انسان است. ظریف تر، آن را رنگ سادگی و وضوح آن را به عنوان آن را تنها منطقی: یکی نیاز به فضا به سادگی می شود.

تماس با Kathryn کمپ در [ایمیل محافظت شده]. توئیت او را در @kathryynkemp.