مرگ هنر دست نویس نامه: چرا ما باید در احیای آن

هنگامی که من سمت چپ برای من ساخته شده یک قطعنامه از انواع برای دریافت به عنوان بسیاری از عادات خوب به عنوان امکان پذیر است و چوب به آنها. یکی از این قطعنامه چیزی بود که دوستان من و من هم به ماندن در تماس حتی زمانی که ما مشغول کردم. تعداد کمی از ما تصمیم به انجام کاری کمی متفاوت و نوشتن یکی دیگر از نامه.

این مفهوم به نظر می رسد بدیهی است که کهنه که بی شمار وجود دارد برتر جایگزین برای نگه داشتن در تماس با عزیزان — ارسال پیامک و استفاده از اسنپ چت و یا تماس هنگامی که وجود دارد چیزی است که مهم است و یا طولانی به بحث در مورد. این هیچ راز که ایمیل از مرگ یک فرم ارتباطی و به صورت قابل فهم دلایل.

اما نامه های منحصر به فرد هستند در چند روش و در نظر گرفتن زمان به سرودن آنها مرا درک نوشتن بیش از هر مدرسه انتساب تا کنون بود.

نامه نوشتن یک مدت طولانی و بدون وقفه مونولوگ (در راه است که آن را تقریبا مانند یک دفتر خاطرات) با یک هدف: برای برقراری ارتباط با کسی که شما نمی دیدن در فرد است. بر خلاف پیام کوتاه و تماس شما می توانید (و به خاطر بهره وری باید به انتقال مقدار زیادی از اطلاعات و ارسال آن بلافاصله و بدون گرفتن پاسخ از شخص دیگر.

که من به ارمغان می آورد به نقطه بعدی: نامه چند روز برای رسیدن به شخص دیگر و از آن طول می کشد چند روز به شنیدن از آنها. و حروف فیزیکی یادگاری; با کثیف طرز نوشتن و کمی doodles آنها شامل, شخصی, لمس منحصر به فرد است که هیچ تماس تلفنی و یا متن تا به حال خواهد شد.

با این در ذهن من و دوستانم قرار دادن یک مقدار مشخصی از فکر و تلاش به این نامه نوشت: یکی دیگر که ما نمی نیاز به اختصاص به یک متن مکالمه.

احساساتی دلایل چرا من اول قدردانی ارسال و دریافت نامه ها. اما به عنوان من همچنان به زمان برای نوشتن در خود من متوجه شدم چقدر من لذت بردم از پیدا کردن خود من ادبی صدا. حتی اگر تن من بود و خیلی رسمی متوجه شدم من نوشتن را بهبود بخشد.

جملات من شروع به جریان به طور طبیعی. من یاد گرفتم که به راحتی طرح در سر من کلی جهت آنچه که من می خواستم به بحث در مورد بدون قرار دادن هر چیزی را بر روی کاغذ. و من قادر به نوشتن بسیار سریع تر.

من تا به حال همیشه این نوع به خیره در یک صفحه خالی در حالی که قبل از دانستن که در آن برای شروع, اما گرفتن به عادت از ارسال نامه در واقع کاهش زمان من صرف شده در مقالات. نوشتن همواره چیزی است که من متعلق به تکالیف مدرسه; من معمولا هر شادی در آن وجود دارد به دلیل همیشه بلندی فشار مهلت پشت آن است.

اما انجام آن برای تفریح خود من با هیچ محدودیت و یا قوانین در یک موضوع من تا به حال به چوب و یا یک تعداد کلمه من تا به حال به دیدار من هرگز قبل از تجربه عشق واقعی از نوشتن است.

با همه چیز در رفتن در حال حاضر مردم در حال از دست رفته تعامل اجتماعی بیشتر از همیشه. من می دانم که زمانی که من احساس احساساتی من به عقب نگاه در پاراگراف دوستان من نوشت: من با مشاوره و داستان در مورد زندگی عشق خود را و یا خود را با نگرانی و قولنج و دیدن عکس از لحظات در زندگی من است که من را برای همیشه گرامی.

من همچنین به یاد داشته باشید که چگونه درمانی این احساس به من نوشتن پاسخ — آن را به من فهماند که تلاش چیزی در پایین-فشار محیط است که گاهی اوقات لازم است به منظور لذت بردن از آن است.

در حال حاضر خدمات پستی بسیاری از آمریکایی ها بستگی دارد — نه فقط به ارسال نامه اما همچنین به عرضه مواد غذایی تسکین چک و داروهای تجویزی — در بحران است. گسترش COVID-19 است به طور همزمان سمان در حال حاضر تلاش USPS موقعیت به عنوان یک ضروری خدمات خفگی در حالی که خود را منبع اصلی درآمد: کسب و کار ارسال ایمیل.

مردم در حال خرید تمبر در تلاش برای کاهش خدمات مالی مبارزات. و در حالی که نمی خواهد جایگزین به شدت نیاز به کمک مالی از کنگره اگر وجود داشت همیشه یک زمان 55 سنت بود و ارزش آن را در حال حاضر.

انتخاب کنید تا یک قلم و نوشتن چیزی به یک دوست یا عضو خانواده — یک تبریک و یک سوال, یک زندگی, به روز رسانی هر چیزی. سلام نه مثل ما بسیار دیگری برای انجام این کار به هر حال.

تماس با Ananya Thyagarajan در [email protected].