مسیرهای پیاده روی از دود

من عاشق آتش بازی اما من همیشه در بر داشت آنها را کمی جالب. پس از نگاه اول آنها زیبا ترین چیز شما همیشه می خواهم ببینید: آنها به نور تا آسمان در, درخشان, رنگ سوسو زننده. اما به عنوان آنها محو شدن شما از سمت چپ خیره ضعف باقی مانده از دود تنفس در باروت و تلاش برای پیدا کردن راه خانه خود را در تاریکی.

این که چگونه من و خانواده ام مشخص شده در چهارم جولای: ما رو به تماشای آتش بازی. اما هر بار که ما می خواهم منتظر بعدی اتش, ما می خواهم به گرفتن یک نگاه اجمالی از هر یک از دیگر در زیر نور مهتاب میان دود و احساس چیزی است که ما همیشه می دانستند که در آن وجود دارد: که ته مایه غم و اندوه است. آنچه ما یک خانواده را به جشن می گیرند در مورد آمریکا چیست ؟

این سوال شده است که مفهوم ضمنی هر یک از چهارم جولای تا زمانی که من می توانید به یاد داشته باشید, اما من هرگز واقعا در نظر گرفته پیامدهای آن تا زمانی که من در دبیرستان در کالج. اگر من حسرت یک چیز در مورد زمان من در دانشگاه برکلی آن است که هزینه یک ترم از سال سوم تلاش برای دو عمده در زبان انگلیسی — حتی اگر من پاسخ بسیاری از سوالات در این فرآیند است. من عاشق خوانش (قفسه کتاب من ساخته شده با من نگاه خیلی بهتر خواندن از من در واقع هستم) اما با در نظر گرفتن جدا هر کلمه از یک متن یک سطح از صمیمیت من آماده برای ارتکاب به. من چهارم جولای پاسخ شد اما یک پوشش نقره ای آمد که از انتساب به خواندن فردریک داگلاس' سخنرانی-تبدیل-مقاله "آنچه به چهارم ژوئیه?" حتی قبل از خواندن این, من حدس زده خود را از احساسات خواهد بود همه بیش از حد آشنا.

"در حال بزرگ اصول آزادی های سیاسی و طبیعی عدالت مندرج در آن اعلامیه استقلال تمدید به ما؟" داگلاس می پرسد. "و من از این رو به نام بر و ما را فروتن ارائه به ملی محراب و به اعتراف منافع و بیان مؤمن قدردانی از نعمت ناشی از استقلال خود را به ما؟"

جشن استقلال تنها نشان می دهد مقدار فاصله بین دو نسخه متفاوت از آمریکا است. فکر بازگشت من همیشه آگاه باشند از این بخش و من به شدت می خواستم به جا در میان فشار شدید به جشن بزرگی در امریکا آزادی. حتی در مدرسه ابتدایی من تا به حال یک معلم را به یک نظر برای ما کلاس سوم کلاس در آستانه تعطیلی در مورد چگونه خوش شانس ما بودند به دنیا آمد و در آمریکا — و نه عجیب و غریب چیزی برای گفتن به یک دسته از ماهی قرمز محروم از بچه ها.

اما بودن در امریکا هرگز واقعا به معنای آزادی و به عنوان داگلاس گفت: ما شدند و در این تجربه ملت ما ، این باید به عنوان جای تعجب نیست که وجود دارد این است که قطع ارتباط بین امریکا و سیاه آن به شهروندان و با ناآرامی های اخیر در سراسر کشور برای بسیاری از آمریکایی ها در نهایت خود می پرسند که چرا.

افزایش محبوبیت Juneteenth در معرض چه بسیاری از آمریکایی های سیاه و سفید می دانید: تنها "آزادی" اعطا شده در تاریخ 4 ژوئیه 1776 بود پولی آزادی از سفید انگلیسی, مردان از استبدادی تشنج از مالیات توسط انگلیسی ها شاه. هر کس دیگری باقی مانده است یا به بردگی گرفته و یا در معرض مردسالار رژیم است. تنها افرادی که چیزی برای جشن مستقیم مردان سفید پوست و چنین غیرتاریخی جشن نادیده گرفتن واقعی racialized منحصر به فرد تاریخ این کشور است.

زمانی که پیش نویس قانون اساسی, سیاه, افراد تنها به نمایندگی از سه پنجم از یک فرد است. برده داری به پایان نمی در امریکا تا سال 1863 و حتی پس از آن مردم سیاه و سفید در نظر گرفته نمی شد انسان است. صرف لغو برده داری به سختی برای تلفن های موبایل مانند آغاز آزادی به من حتی به این روز بسیاری از BIPOC مبارزه هر روز برای خود به حقوق اساسی بشر.

افتخار میهن پرستی لوکس است که آمریکایی ها نمی توانیم. امریکا به خود می بالد در آزادی و دموکراسی و در عین حال رفتار آن BIPOC به عنوان کلاس دوم. امریکا به خودی خود یک تناقض و در حالی که پرچم ها را به اهتزاز درآوردند در چهره ما با وعده آزادی و برابری و موارد جدیدی از خشونت پلیس و یا سیستمیک نژادپرستی در معرض روزانه در رسانه ها.

این ایده از میهن پرستی در امریکا است که در واقع نزدیک به ناسیونالیسم یک انحصاری عمل است که تنها منافع ممتاز غنی و سفید. این ایدئولوژی چه کسی و چه چیزی نشان دهنده یک کشور با مرزهای محدود در اطراف ما مفهوم جامعه و آن قهرمانان فرایندهای طرد و تخریب است.

چه منحصر به فرد آمریکایی, اما, است, شعارهای خاص است که شما می توانید خودتان را با خود خندیدن — از فقر و نژاد پرستی و بی عدالتی. و این مفهوم است که گروه های به حاشیه رانده شده باید به "کسب درآمد" خود را به حقوق بشر است یک راه برای gatekeep ثروت و افتخار در حالی که تظاهر به زندگی در یک جامعه که در آن هر چیزی امکان پذیر است و فرصت های برابر است.

به درخواست کسانی که هنوز مبتلا به این کشور را میراث به جشن آزادی بدون در نظر گرفتن اقدامات لازم را به آدرس ما تحمل بی عدالتی است که بی رحمانه سرنوشت — و این چیزی است که در چهارم جولای است. در حالی که سفید آمریکایی ها می تواند ردیابی اصل و نسب خود را به آن مبانی اولیه ادعا آزادی اجداد من در جایی در زنجیر. مردان سفید رو آتش بازی و همه ما با چپ بودند مسیرهای دود.

Savon Bardell می نویسد: دوشنبه ستون در تجربه بودن یک دانشجو در دانشگاه برکلی است. او تماس بگیرید در [email protected]