ایمیل نیویورکر

مواد آلی

باید یان پارکر را به خاطر دیدگاه بسیار واضحش درباره طرح تقلب غلات ارگانیک رندی کنستانت ستایش کرد (Inorganic، 15 نوامبر). مقاله پارکر عجیب و غریب ذاتی بازار ارگانیک را بیان می کند که در آن یک غله خاص، که اساساً از غلات دیگر قابل تشخیص نیست، به دلیل ثبت مکتوب نحوه تولید آن، دو برابر قیمت دارد. من هفت سال است که محصولات زراعی را به صورت ارگانیک کشت می‌کنم و با پارکر موافقم که «تاریخ بیولوژیکی دارای نیروی قانونی است». اما اگرچه ممکن است اعمال من در مقایسه با کشاورزی معمولی تأثیر نسبتاً مفیدی بر محیط زیست من داشته باشد، تأثیر بیشتر آنها بر محیط زیست چندان واضح نیست. کنترل علف های هرز بدون علف های هرز معمولاً به خاک ورزی بیشتری نیاز دارد. تغییر مکرر خاک به معنای استفاده از گازوئیل بیشتر در هر تن دانه و همچنین آزادسازی کربن ذخیره شده بیشتر در خاک است. مهمتر از نقطه نظر تغییرات آب و هوایی این است که اتکای کشاورزان ارگانیک به کود دامی به عنوان منبع حیاتی نیتروژن برای محصولات خانواده علف (ذرت، گندم، جو، جو) ما را کاملاً به دام وابسته می کند. اگر جهان مجبور بود به طور کامل از روش‌های ارگانیک تغذیه کند، باید تولید گاو، خوک و طیور را افزایش داد تا کود لازم را فراهم کند - حداقل تا زمانی که دانشمندان بتوانند علف‌ها را اصلاح ژنتیکی کنند تا نیتروژن خودشان را بگیرند. اما پس از آن GMO ها ارگانیک نیستند.

دن کانبل
ایگل بی، نیویورک

به‌عنوان یک کشاورز ارگانیک دارای گواهینامه قبلی برای دوازده سال، مقاله پارکر را با علاقه فراوان خواندم. مزرعه من برای کشت ذرت، سویا و برخی غلات بدون استفاده از مواد شیمیایی سخت کار می کند. هر کشاورز ارگانیک می تواند مانند رندی کنستانت از این سیستم بهره مند شود، اما به طور کلی این صنعت از افراد صادق تشکیل شده است. چیزی که مزرعه من را در سال 2015 به سمت تولید غلات معمولی سوق داد، دشواری فزاینده در کنترل علف های هرز و مشکلاتی بود که ما با ارائه غلات ارگانیک به خریدارانی داشتیم که اغلب می توانند نسبت به کیفیت متعصب و دمدمی مزاج باشند. نگرانی مزرعه من این بود که کامیون های قدیمی ما در مقصدشان، گاهی اوقات چندین ایالت دورتر، رها شوند. تمام کالاهای رد شده باید با پول بسیار کمتری در بازار معمولی فروخته شوند. نوار کشاورزی ارگانیک خیلی بالا بود. در حال حاضر، به عنوان یک کشاورز با استفاده از روش های مرسوم، خواب بسیار بهتری دارم.

مایک پیترز
شارون، ویس.

ترک رد کاغذ

من از مقاله خوب بنجامین آناستاس در مورد کلود فردریک و دفتر خاطرات زندگی او لذت بردم، زیرا خود من تقریباً پنج دهه است که یک دفترچه خاطرات هستم (مقبره کاغذی، 8 نوامبر). من یک ستاره در کنار جمله فردریک قرار دادم که "روایت خاطرات باید با افتخار غیربهداشتی باشد، از جمله تعصبات و توهماتی که می تواند برای ما آشکار کند که ما در قلبمان هیولا هستیم." تابستان گذشته، من شروع به مرور برخی از خاطرات قدیمی خود کردم - از جمله اولین خاطراتم که در سال 1973 شروع کردم، به عنوان دانش آموز کلاس پنجم. همانطور که لنگدون هامر کار فردریک را توصیف کرد، آنها «متنی در زمان ایجاد آن» بودند. با این حال، من اعتراف می کنم که برخی از تجربیات هستند که بهتر است در تاریکی رها شوند. پس از مرور خاطرات روزانه‌ام در گذشته با خوانندگان ناخوانده، یاد گرفتم که به آرامی بقایای خود را ویرایش کنم تا دچار سوء تفاهم نشم یا به کسی که ممکن است در آینده به نوشته‌های من، تصادفاً یا غیر از این، برخورد کند آسیب نرسانم.

دلیل گذاشتن قلم روی کاغذ هرچه که باشد، آنچه فاش می کنیم و آنچه پنهان می کنیم همیشه یک تصمیم شخصی است. شاید فردریک به این امید که کسی خود دروغین واقعی او را ببیند - چیزی که اکثر ما به دنبال آن هستیم - باز شد. او فقط این کار را با صفت های بیشتری انجام داد.

الیزابت کانتور
آمهرست، ماساچوست

نامه ها باید با نام، آدرس و شماره تلفن نویسنده در طول روز از طریق ایمیل به themail@newyorker.com ارسال شود. حروف را می توان برای طولانی و وضوح ویرایش کرد و می توان آن را در هر رسانه ای منتشر کرد. متاسفیم که به دلیل حجم مکاتبات نمی توانیم به هر نامه پاسخ دهیم.