ایمیل نیویورکر

علوم انسانی، بازتعریف شد

لوئیس مناند، در بررسی دو کتاب خود در دفاع از دوره‌های به اصطلاح «کتاب بزرگ»، اشاره می‌کند که تنش زیربنای این دو اثر، بین انگیزه اساتید و اولویت‌های مؤسسات آنها، چیز جدیدی نیست (A Critic at Large, 20 دسامبر). با این حال، روندهای اخیر در ثبت نام در مقطع کارشناسی ممکن است به توضیح اینکه چرا به نظر می رسد دانش آموزان از موضوعاتی مانند انگلیسی، زبان های خارجی و فلسفه به نفع دوره های حرفه ای تر منحرف می شوند، کمک کند. بر اساس گزارشی که توسط مرکز تحقیقات پیو در سال 2019 منتشر شد، بین سال‌های 1996 تا 2016، نسبت دانشجویان وابسته در ایالات متحده از خانواده‌هایی که زیر خط فقر زندگی می‌کنند از دوازده درصد به بیست درصد افزایش یافته است. کاهش ثبت نام در علوم انسانی ممکن است از این واقعیت ناشی شود که دانش آموزانی که از پیشینه های کمتر مرفه تر هستند، اغلب احساس آزادی کمتری برای ادامه تحصیل در رشته هایی مانند هنر، ادبیات و فلسفه دارند که در عین حال که زندگی را غنی می کنند، وعده پرداخت های مالی نامشخص یا کم یا هیچی را نمی دهند. برای اینکه علوم انسانی برای چنین دانشجویانی جذاب باشد، باید شرایط خارج از دانشگاه نیز تغییر کند.

جک مورر
هانتسویل، آلاباما

مناند به ارقامی اشاره می کند که کاهش شدید ثبت نام در رشته های علوم انسانی در دانشگاه های تحقیقاتی را به عنوان یک "زمینه دنیای واقعی" نشان می دهد. من در یک کالج دولتی تدریس می کنم، دانشکده ای که اکثر دانشجویان آمریکایی در آن شرکت می کنند (بر اساس مرکز ملی آمار آموزش، حدود سه چهارم آنها). در اینجا ما شاهد کشف مجدد علوم انسانی هستیم و کلاس های نویسندگی بخشی از آن است. همانطور که مناند اشاره می کند، به نظر می رسد که کلاس های نویسندگی برخلاف روند نزولی در علوم انسانی است. آمارها نشان می دهد که ترکیب دانشجوی سال اول کلاسی است که بیش از هر کس دیگری دانش آموزان آمریکایی را می گیرد. دوره های نویسندگی به ویژه در مؤسسات دولتی محبوب هستند، جایی که در تجربه من پیشنهادهای جدید - از جمله مواردی که بر رسانه های دیجیتال، رویکردهای چندزبانه برای سوادآموزی و نوشتن عدالت اجتماعی و نژادی متمرکز هستند - دانشجویانی را با علایق و تجربیات متفاوت جذب می کنند. پاییز گذشته، یک دوره نویسندگی تدریس کردم که دانشجویانی را در زمینه مطالعات آمریکای لاتین، تجارت، پرستاری، مددکاری اجتماعی، مهندسی و انگلیسی گرد هم آورد. مناند از هدف سنتی دوره کتاب های بزرگ برای «شناخت خود» انتقاد می کند. کلاس های نویسندگی هدف دیگری را ارائه می دهند: شناخت دیگران از طریق فرآیند گوش دادن، همکاری و بررسی.

جسیکا جاد
دانشیار زبان انگلیسی
کالج لمن، CUNY
برانکس، نیویورک

دوست باهوش من

در اوایل دهه نوزدهم و نود، زمانی که ما هر دو در سان کوئنتین (20 دسامبر) زندانی بودیم، با ادی ژنگ، موضوع یک نمایه اخیر هوآ هسو آشنا شدم. من از روشی که او تمام جنبه های زندگی در زندان را زیر سوال می برد و از صلح در هنگام ناآرامی های نژادی حمایت می کرد، الهام گرفتم. سال آخر من در آنجا هم سلولی شدیم. دوستی ما با سفید بودن باعث هیجان شد. (کارکنان فکر می کردند که ما داریم یک باند انگلیسی-آسیایی ایجاد می کنیم. من در واقع از مهارت های آشپزی او قدردانی کردم - کاری که او می توانست با تاپ رامن و یک جعبه ماهی تن انجام دهد شگفت انگیز بود.) در همان سال، تنش ها بین مکزیکی های شمالی و سفیدپوستان پس از کارمندان تشدید شد. به طور تصادفی دو مرد از باندهای رقیب را در یک سلول قرار داد. تیغ های زیادی توسط زندانیان سفید پوست صورت گرفت. ادی که می‌دانست فقط چند روز تا آزادیم فرصت دارم، از من در برابر خطر محافظت کرد. من به او تبریک می گویم و افتخار می کنم که دوستش هستم.

جیمز گواردینو
سانفرانسیسکو، کالیفرنیا

نامه ها باید با نام، آدرس و شماره تلفن نویسنده در طول روز از طریق ایمیل به آدرس themail@newyorker.com ارسال شود. نامه ها را می توان برای طولانی و وضوح ویرایش کرد و می توان آن را در هر رسانه ای منتشر کرد. متاسفیم که به دلیل حجم مکاتبات نمی توانیم به هر نامه پاسخ دهیم.