بررسی های کوتاه کتاب نیویورکر

نزدیک اورشلیمنوشته اندرو لاولر (دوبلدی). در وقایع نگاری بیش از یک قرن و نیم حفاری بحث‌برانگیز در اطراف اماکن مقدس اورشلیم، این داستان به توصیف «شکارچیان گنج، روحانیون دانش‌آموز، افراط‌گرایان مذهبی و باستان‌شناسان سکولار» می‌پردازد که امیدوار بودند این شهر کتاب مقدس را کشف کنند. داستان لاولر هم شگفتی های کشف شده در زیر زمین و هم وقایعی را که بالای سر آنها رخ داده است، از جمله فروپاشی امپراتوری عثمانی، تولد صهیونیسم، ایجاد کشور اسرائیل، و مذاکرات صلح شکست خورده دهه 1990 را دنبال می کند. لاولر که اغلب انگیزه‌های حزبی حفاری‌کنندگان را بررسی می‌کند، بر قدرت باستان‌شناسی در شکل‌دهی به روایت‌ها و توسعه آن از رشته‌ای «نه چندان دور از پسر عموی بزرگ‌ترش، دزدی مقبره‌ها» به ابزاری مدرن برای اسطوره‌های ناسیونالیستی تأکید می‌کند.

رودخانه آموراثر کالین توبرون (هارپر). به گفته یک سفرنامه نویس کهنه کار، دهمین رودخانه طولانی جهان که از شرق روسیه و شمال شرق چین می گذرد، بر خلاف همتایان خود مانند می سی سی پی و نیل است. آمور به‌جای ترویج نزدیکی، منبع تفرقه است و با وجود قرن‌ها تجارت و مهاجرت، نگرانی و بی‌اعتمادی در هر دو سواحل موج می‌زند. توبرون با اسب، قایق و اتوبوس در استپ ها، تالاب ها و جنگل ها سفر می کند و با مغول ها، روس ها، قزاق ها و چینی ها برخورد می کند. شهروندان جمهوری‌های شوروی سابق از بحران اقتصادی و سنت‌های از دست رفته شکایت دارند و توبرون با حکایات تاریخی در هم آمیخته است، مانند آزادی که چخوف هنگام کشتی در رودخانه برای مصاحبه با محکومان در ساخالین و تعلیق او با یک فاحشه ژاپنی در بلاگوشچنسک احساس کرد.

جزیره درختان گم شدهاثر الیف شافاک (بلومزبری). نقطه کانونی این رمان که در قبرس اتفاق می افتد، انجیر معقولی است که نه تنها قادر به «اراده، نوع دوستی و خویشاوندی»، بلکه در داستان سرایی است. در سال 1974، این درخت به محل ملاقات مخفی دفنه، مسلمان ترک، و کوستاس، یک مسیحی یونانی تبدیل شد. داستان عشق که تا حدی توسط درخت روایت می شود، تاریخ خشونت آمیز جزیره، میراث استعماری و چالش های زیست محیطی را روشن می کند. بیش از چهل سال بعد، یکی از عاشقان می میرد و درخت - به لطف یک برش قاچاق از جزیره در زمانی که دفنه دختر کاستاس را باردار بود - در انگلیس است. درخت توضیح می‌دهد: «وقتی درخت انجیر را از طوفان نجات می‌دهی، خاطره کسی را نجات می‌دهی».

باران زرداثر مای در وانگ (گرگ خاکستری). این مجموعه شعر حول وقایع ناراحت کننده در اواخر جنگ ویتنام می چرخد: هزاران پناهنده همونگ جان خود را از دست دادند و بسیاری دیگر پس از قرار گرفتن در معرض یک ماده چسبنده و غبارآلود که شاهدان شاهد سقوط از هواپیما بودند، دچار بیماری شدید شدند. ایالات متحده اتحاد جماهیر شوروی را به استقرار تسلیحات شیمیایی متهم کرد که شوروی آن را رد کرد. بعدها، دانشمندان آمریکایی ادعا کردند که "باران زرد" سمی، مدفوع زنبورها است. بخشی از مستند، بخشی پازل، کتاب شامل متنی از اسناد طبقه بندی نشده است. مداخلات غنایی وانگ نشانه‌های قدرتمندی از شکایت و خشم می‌دهد، اما کلاژهای بصری اشعار او مؤثرتر است و از تکه تکه‌شدن برای زیر سؤال بردن غیرانسانی بودن روایت رسمی استفاده می‌کند.