بیداری سیاسی آزادی انس کانتر

انس کانتر فریدوم، مرکز بوستون سلتیکس، به مدت یک دهه در NBA بازی کرده است، اما اقدام او در خارج از زمین بیشترین توجه را به خود جلب کرده است. Freedom که در سوئیس به دنیا آمده و در ترکیه بزرگ شده است، مخالف صریح رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه و از حامیان فتح الله گولن، محقق ترک است که اردوغان ادعا می کند پشت کودتای نافرجام علیه او در سال 2016 بوده است. در سال 2017، پاسپورت آزادی ترکیه برده شده؛ او در ادامه انتقادات خود از اردوغان، او را "هیتلر قرن ما" خواند. سال بعد، پدرش که یک دانشگاهی در ترکیه بود، به جرم تروریسم محکوم شد و به زندان افتاد. او سال گذشته آزاد شد.

اخیرا Freedom در مورد نسل کشی در غرب چین صحبت کرد، جایی که اعضای اقلیت مسلمان اویغور در اردوگاه های کار اجباری قرار گرفتند. او همچنین به سایر ستاره های NBA به دلیل سکوت در مورد این موضوع حمله کرد و اخیراً در توییتی درباره لبرون جیمز نوشت: "پول برای پادشاه بالاتر از اخلاق است." این که چگونه این ورزشکاران وانمود می کنند که به عدالت اجتماعی اهمیت می دهند، غم انگیز و منزجر کننده است. وقتی Big Boss چنین می گوید، آنها واقعاً "ساکت و دریبل می زنند". اظهارات Freedom با تشویق بلند سلتیکس و استقبال گرم فاکس نیوز مواجه شد که میزبان آن لورا اینگراهام زمانی گفت ورزشکارانی مانند جیمز باید "ساکت بمانند و دریبل بزنند". ماه گذشته، او پیشنهاد کرد که زمان بازی محدود او در سال جاری به دلیل نظراتش در مورد چین است. توییت کردنمن را در زمین محدود کنید، من شما را از زمین بیرون می کنم.» سرمربی سلتیکس، نام اودوکا، گفت که این بیشتر به دفاع طولانی آزادی مربوط می شود.

آخر هفته گذشته با Freedom تلفنی صحبت کردم که در نوامبر پس از اخذ شهروندی ایالات متحده، نام خانوادگی خود را تغییر داد. در طول مکالمه ما، که برای طولانی و وضوح ویرایش شد، درباره نحوه درگیر شدن او در موضوع اویغور، واکنش هم تیمی هایش به صراحت او و در آغوش گرفتن تاکر کارلسون و مایک پمپئو بحث کردیم.

بیداری سیاسی خود را چگونه توصیف می کنید؟

می توانم بگویم همه چیز از سال 2013 شروع شد. یک رسوایی فساد در ترکیه وجود داشت و رئیس جمهور اردوغان و خانواده اش درگیر آن بودند. اولین بار بود که چیزی می گفتم. قدرت حتی یک توییت را دیدم. و سپس شروع کردم به توجه کردن به آنچه بیشتر و بیشتر در حال رخ دادن بود - آنچه در خاورمیانه اتفاق می افتاد، روابط بین آمریکا و ترکیه، حتی سیاست آمریکا، سیاست ترکیه، تاریخ ترکیه. ظاهراً به خاطر پلتفرم شبکه های اجتماعی من، هر چه گفتم تبدیل به یک گفتگو شد. به همین دلیل است که من می خواستم از این پلت فرم برای افزایش آگاهی در مورد همه بی عدالتی هایی که در ترکیه اتفاق می افتد استفاده کنم.

چه چیزی در مورد اویغورها و اردوگاه های کار اجباری در چین به شما علاقه مند است؟

این یک داستان دیوانه کننده است زیرا شما در تابستان امسال یک اردوی بسکتبال انجام می دهید. همه بچه ها ردیف شده بودند و من یکی یکی با آنها عکس می گرفتم. با این بچه عکس گرفتم و پدر و مادرش جلوی همه با من تماس گرفتند و گفتند چطور می توانی خودت را فعال حقوق بشر بدانی وقتی برادران و خواهران مسلمانت هر روز در اردوگاه های کار اجباری در چین مورد شکنجه و تجاوز قرار می گیرند؟ من شوکه شدم. برگشتم و گفتم: قول میدم باهات تماس بگیرم. شروع کردم به یادگیری بیشتر و بیشتر. من با اویغورها شروع کردم و بعد دیدم تبت چه می گذرد و هنگ کنگ، تایوان و مغول ها چه می گذرد. قلبم را شکست. و با خودم می گویم: «هزینه اش مهم نیست. باید بدانم چه خبر است."

این برای شما چیست؟

مهمتر از همه، من از خودم خجالت کشیدم، زیرا در ده سال گذشته فقط روی ترکیه تمرکز کرده ام و بسیاری از موارد نقض حقوق بشر و بی عدالتی هایی وجود دارد که نه تنها در ترکیه بلکه در سراسر جهان در حال وقوع است. و من واقعاً می خواستم به عمق بروم. من نمی خواستم فقط ویدیوهای یوتیوب را ببینم یا اخبار را بخوانم و تصمیمی بگیرم. در واقع با برخی از بازماندگان در اردوگاه های کار اجباری نشستم و با آنها صحبت کردم. آنها کسانی بودند که به من گفتند چه چیزی را پشت سر گذاشته اند. آنها به من گفتند که چگونه مورد شکنجه و تجاوز قرار گرفته اند. و این صرفا به این دلیل است که آنها دین و آزادی بیان خود را بیان می کنند.

واکنش چین به نقض حقوق بشر در ترکیه چه بود؟

من از طرف ترکیه چیزی نشنیده ام. سکوت می کنند. [The Turkish government spoke out against China’s treatment of Uyghurs in 2019, but has largely remained silent.] و این تنها چیزی است که قلب من را می‌شکند، زیرا کشورهای مسلمان، رهبران مسلمان زیادی وجود دارند، و به دلیل اینکه آنها بیش از حد به تجارت خود و اقتصاد چین اهمیت می‌دهند. آنها سکوت می کنند، اما من به خودم قول می دهم که باید برای مردم بی گناه دفاع کنم. من همه رهبران مسلمان را شبیه رهبران کارآموز جلوه می دهم زیرا تماشای سکوت آنها منزجر کننده بود.

شما از بازیکنان NBA خواستید روی این موضوع تمرکز کنند، زیرا NBA - و نه فقط NBA، بلکه شرکت‌های تولید کفش مانند نایک - در چین تجارت دارند. واکنش همکارانتان چه بود؟ چه شنیدید و چه چیزی به شما گفتند؟

یادم می آید اولین باری که درباره این مسائل صحبت کردم، تقریباً با همه هم تیمی هایم نشستم و با آنها صحبت کردم زیرا حمایت آنها برایم خیلی مهم بود. و پاسخی که از آنها گرفتم به من امید و انگیزه زیادی برای مبارزه داد. یادم می آید گفتند: «گوش کن، کاری که می کنی درست است. قوی باشید و بدیهی است که افراد زیادی از آنچه شما می گویید خوششان نمی آید، اما مهم نیست چه اتفاقی می افتد، ما از شما محافظت می کنیم. فقط به گفتن حقیقت ادامه دهید. "من تقریباً از همه هم تیمی هایم پاسخ یکسانی گرفتم. و نه فقط هم تیمی های فعلی ام - حتی هم تیمی های سابقم. خیلی ها واقعاً این را نمی دانند، اما بسیاری از آنها در خصوصی برای من نامه می نویسند و به من امتیاز می دهند. بنابراین بازیکنان می خواهند در مورد آن صحبت کنند، بدیهی است که به دلیل NBA، قراردادهای تاییدیه و نایک، آنها از گفتن چیزی می ترسند، اما من در قلبم می دانم که آنها می خواهند چیزی بگویند.

و این حمایت پس از انتقاد از لبرون ادامه یافت؟

در واقع یکی از هم تیمی های فعلی او به من گفت که به گفتن حقیقت ادامه دهم، به این افراد زنگ بزنم، زیرا این شرکت ها از این بازیکنان استفاده می کنند و میلیاردها دلار از آنها درآمد دارند. و این بازیکنان از سواد کافی برخوردار نیستند. آنها امضای خود را روی این سند می گذارند و معاملات بزرگی را با این شرکت ها امضا می کنند، اما، متأسفانه، تقریباً مانند برده داری مدرن است.

شما قبلاً گفتید که از "آموزش" لبرون خوشحال هستید، اما مشکل این است که بازیکنانی که در مورد آن صحبت نمی کنند به اندازه کافی سواد ندارند یا اینکه به خوبی می دانند چه اتفاقی می افتد، اما منافع تجاری دارند و فقط نمی خواهند این کار را انجام دهند. آیا شما صحبت می کنید

می دانید، در قلب من امیدوارم که آنها به اندازه کافی تحصیل نکرده باشند. این چیزی است که من می خواهم در مورد آنها فکر کنم، زیرا اگر می دانید چه اتفاقی می افتد. اگر می دانید که همه مردم بی گناه در اردوگاه های کار اجباری در چه حالی می گذرند. اگر می دانید که هر وقت این کفش ها را می خرید یا تی شرت می خرید یا شرکت ها را تبلیغ می کنید، این همه خون و عرق و ظلم بر این اجناس می نشیند و شما هنوز هم بخشی از مشکل هستید، پس منافق هستید و این ناپسند است. بنابراین در قلب من امیدوارم که آنها به اندازه کافی برای این وضعیت تحصیل نکرده باشند.