تاریخچه ساخت دست مکنده نظافت

جارو برقی جز آن دسته محصولاتی است که کمک به لسیار زیادی به خانه داران در امر نظافت کرده است. اما همیشه انتخاب بهترین جاروبرقی کار مشکلی بوده از این ر وما قصد داریم که به راهنمای انتخاب جارو برقی بپردازیم

جارو برقی

 

 

جاروبرقی قوطی برای مصارف خانگی

جارو برقی ، که به سادگی به عنوان جاروبرقی یا هوور نیز شناخته می شود ، وسیله ای است که باعث مکش می شود تا زباله ها را از کف ، روکش ، پارچه و سایر سطوح پاک کند. عموماً از طریق برق کار می کند.

 

زباله ها توسط یک کیسه گرد و غبار یا یک سیکلون برای دفع بعدی جمع آوری می شوند. جاروبرقی ها که در خانه ها و همچنین در صنعت مورد استفاده قرار می گیرند ، در اندازه ها و مدل های مختلفی وجود دارند-دستگاه های کوچک دستی باتری ، مدل های قوطی چرخ دار برای استفاده در خانه ، جاروبرقی های خانگی داخلی ، لوازم صنعتی بزرگ ثابت که می توانند چند صد لیتر گرد و غبار را قبل از تخلیه و کامیون های خودران جاروبرقی برای بازیابی نشت های بزرگ یا حذف خاک آلوده حمل کنید. می توان از جاروبرقی های تخصصی مغازه برای جذب گرد و غبار و مایعات استفاده کرد.

 

نام

اگرچه جارو برقی و خلاء کوتاه نام های خنثی هستند ، اما در برخی از کشورها (انگلستان ، ایرلند ، ایالات متحده) از هوور به عنوان یک علامت تجاری عمومی و به عنوان یک فعل استفاده می شود. این نام از شرکت هوور گرفته شده است ، یکی از اولین و تأثیرگذارترین شرکت ها در توسعه دستگاه. در نیوزلند ، به ویژه منطقه Southland ، گاهی اوقات لوکس نامیده می شود ، همچنین یک علامت تجاری عمومی است و به عنوان یک فعل استفاده می شود.  این دستگاه گاهی اوقات جارو برقی نیز نامیده می شود ، اگرچه همین اصطلاح به یک جارو فرش نیز اشاره دارد ، اختراعی مشابه.

 

جاروبرقی از جاروبرقی فرش از طریق جاروبرقی دستی تکامل یافت. اولین مدلهای دستی ، با استفاده از دمنده ، در دهه 1860 توسعه یافتند و اولین طرحهای موتوری در اوایل قرن بیستم ظاهر شدند و دهه اول آن دهه رونق بود.

 

جاروبرقی دستی

مقاله اصلی: جارو برقی دستی

 

مدل ثبت اختراع جارو فرش دنیل هس

در سال 1860 جاروبرقی دستی توسط دانیل هس از وست یونیون ، آیووا اختراع شد. که "جارو فرش" نامیده می شود ، گرد و غبار را با یک برس گردان جمع می کند و دارای یک دمنده برای تولید مکش است.  مدل اولیه دیگر (1869) "گردباد" بود که در شیکاگو در سال 1868 توسط آیوز دبلیو مک گافی اختراع شد. این دستگاه حجیم با یک فن کمربندی که با دست چنگ می زد کار می کرد که کار را ناخوشایند می کرد ، اگرچه در بازار تجاری با موفقیت متفاوتی روانه بازار شد.  یک مدل مشابه توسط ملویل آر بیسل از گرند رپیدز ، میشیگان در سال 1876 ساخته شد ، که همچنین جارو کننده فرش را تولید می کرد.  بعداً این شرکت جاروبرقی های قابل حمل را به خط ابزار تمیز کردن خود اضافه کرد.

 

جاروبرقی های قدرتمند

اطلاعات بیشتر: Hubert Cecil Booth § جاروبرقی و David T. Kenney

 

خدمتکار با استفاده از "پمپ حذف گرد و غبار" ، حدود 1906.

در اواخر قرن نوزدهم شاهد معرفی پاک کننده های قدرتمند بودیم ، اگرچه انواع اولیه از انواع مختلفی از هوا برای تمیز کردن به جای مکش استفاده می کردند.  یکی در سال 1898 هنگامی ظاهر شد که جان اس. تورمن از سنت لوئیس ، میسوری ثبت اختراع (شماره 634.042 ایالات متحده) را برای "بازسازی کننده فرش پنوماتیک" که گرد و غبار را به یک ظرف می دمید ارائه داد.  سیستم تورمن ، که از موتور احتراق داخلی استفاده می کند ، به عنوان بخشی از خدمات نظافت درب به در با یک واگن اسب سواری به محل اقامت مشتریان رفت. Corrine Dufour از ساوانا ، جورجیا دو اختراع در سال 1899 و 1900 برای یک سیستم هوای دیگر دمیده دریافت کرد که به نظر می رسد اولین استفاده از موتور الکتریکی را داشته باشد. 

 

در سال 1901 جاروبرقی های برقی با استفاده از مکش به طور مستقل توسط مهندس بریتانیایی هوبرت سیسیل بوث و مخترع آمریکایی دیوید تی کنی اختراع شد. غرفه همچنین ممکن است کلمه "جاروبرقی" را ابداع کرده باشد.  موتور احتراق اسب بوت با موتور "Puffing Billy"  که شاید از طراحی هوای تورمن نشات گرفته باشد ،  فقط به مکش با هوای پمپ شده از طریق فیلتر پارچه ای متکی بود و به عنوان بخشی از خدمات نظافت وی ارائه شد. سیستم ثابت موتور 4000 پوند موتور بخار با لوله ها و شیلنگ هایی که به تمام نقاط ساختمان می رسند.