خواندن یکشنبه: بیمارستان ها و جزر و مد جدید
Omicron به اندازه سایرین بیماری ایجاد نمی کند کووید گزینه ها، اما آنقدر قابل حمل است که موارد بی شماری که هر روز ثبت می شوند هنوز فشار وحشتناکی را بر بیمارستان ها، پزشکان و پرستاران وارد می کنند.
برای Classics، یک خبرنامه هفتگی که شامل قطعات قابل توجهی از گذشته است، ثبت نام کنید.
این هفته مجموعه ای از مقالات را در مورد نقش حیاتی که بیمارستان ها و متخصصان مراقبت های بهداشتی همچنان در زندگی ما ایفا می کنند ارائه می دهیم. در سال تاریک دکتر، دهرو هولار یک جراح تروما را در بوستون معرفی می‌کند، زیرا او در مورد چالش‌برانگیزترین و استرس‌زاترین دوره‌ای که تاکنون با آن مواجه شده است، فکر می‌کند. زک هلفند در «اولین شخصی که در بیمارستان برانکس جنوبی می‌بینید» درباره ماریا لوپز، کارمند بیمارستانی می‌نویسد که داوطلبانه به بیماران در شلوغ‌ترین بخش اورژانس در برانکس جنوبی خوشامد می‌گوید (و آرامش می‌دهد). (لوپز گفت سخت‌ترین بخش کار این است که بدانیم بیماران تنها هستند.) در دفتر خاطرات همه‌گیر پزشک Bellevue، دانیل اوفری تلاش‌های عظیم خود را در هفته‌ها و ماه‌های اولیه مضطرب پس از شیوع همه‌گیری در شهر نیویورک توصیف می‌کند. ویکتور ساپانا جونیور در کتاب «متنهایی از پدرم در بیمارستان المهرست» توضیح می‌دهد که چگونه با پدرش که یک مهاجر پرویی و کهنه سرباز جنگ بود، پس از سقوط با کووید و در بیمارستان کوئینز بستری شد. در نهایت، در کتاب How to Hope: Lessons from a Children's Hospital، کریس آدریان در مورد تجربیات خود به عنوان یک پزشک مراقبت های تسکینی کودکان در لس آنجلس صحبت می کند. او می نویسد: «ماه ها و سال ها کار با خانواده ها به شما می آموزد که امیدوار باشید که زندگی در آن سوی فاجعه دوباره احیا شود و مردم بتوانند از زندگی دوباره در آن سوی فقدان غیر قابل تحمل لذت ببرند.»
-دیوید رمنیک
سال سیاه دکتر
در قلب بیماری همه گیر، یک جراح تروما به لبه و عقب سفر می کند.
اولین کسی که در بیمارستان برونکس جنوبی می بینید
ماریا لوپز به بستگان بیمار، دیوانه، تنها، غمگین و مادران آینده تبریک می گوید.
چگونه امیدوار باشیم: درس هایی از بیمارستان کودکان
هیچ چیز عادی در بیمارستان زیر سایه ویروس کرونا وجود نداشت، اما کار کردن با خانواده ها برای ماه ها و سال ها به شما می آموزد که امیدوار باشید که زندگی در آن سوی فاجعه دوباره احیا شود.
دفتر خاطرات همه گیر پزشک بلیو
یک پزشک مراقبت های اولیه در قدیمی ترین بیمارستان دولتی کشور در حالی که نیویورک اوج شیوع ویروس کرونا را پشت سر می گذارد، دفتر خاطرات خود را نگه می دارد.
متن هایی از پدرم در بیمارستان المهرست
"خانواده ها برای جلوگیری از عفونت بیشتر از بیمارستان اخراج شدند. ما فقط می توانستیم از طریق تلفن همراه او ارتباط برقرار کنیم."
[ad_2]