سقوط بوریس جانسون

پایان، اکنون که فرا می رسد، به سرعت برای بوریس جانسون فرا می رسد. در 30 نوامبر، حدود هفت هفته پیش، در دیلی میرریک روزنامه چپ‌گرا، اولین داستان‌های احزاب در حال برگزاری را در شماره ۲۱ منتشر کرد. خیابان داونینگ 10، خانه و محل کار نخست وزیر، در زمان محاصره ویروس کرونا در بریتانیا. گردهمایی هایی که می شناسیم، حدود پانزده تای آن ها، در عرض یک سال برگزار شد. گزارش‌ها، اسکرین‌شات‌ها و دعوت‌نامه‌های ایمیل منقضی شده فضایی را ایجاد می‌کنند که از نقض تصادفی و بی‌اهمیت قوانین (یک لیوان شراب برای خداحافظی با یک همکار) گرفته تا نسخه‌ای از دوره همه‌گیر «The Rake's Progress»، غیرعادی و بی‌دلیل در تعقیب، ایجاد می‌کند. از لذت ها

در 14 ژانویه، دیلی تلگراف، کارفرمای سابق جانسون و وفادارترین قهرمان ایمیل، داستانی را درباره یک مهمانی در زیرزمین خیابان داونینگ منتشر کرد: لپ تاپی که در حال پخش موسیقی بود روی دستگاه فتوکپی فرود آمد و یک کارمند با یک چمدان برای خرید شراب فرستاده شد. مردم بعد از نیمه شب در مراسم تشییع جنازه دوک ادینبورگ، که ملکه، به گفته انگلیسی ها، رقصیدند و مست شدند و به باغ رفتند، جایی که دستیاران تاب پسر جوان نخست وزیر را شکستند. کووید-19 فرمان در آن زمان، نقابدار و از نظر اجتماعی دور بود. تنها غصه می خورد برای مدتی، جانسون می‌توانست وانمود کند که از این انتقال بی‌اطلاع است، که مثل بقیه عصبانی است. اما در 12 ژانویه، نخست وزیر اعتراف کرد که در 20 می سال گذشته در یک مهمانی باغ شرکت کرده است (که منشی شخصی او از 100 نفر دعوت کرد تا الکل بیاورند) که او آن را با یک رویداد تجاری اشتباه گرفت. جانسون با ظاهری غیرمعمول به مجلس عوام گفت: می‌خواهم عذرخواهی کنم. محبوبیت او از زمان شروع رسوایی کاهش یافته است. حزب محافظه کار که در پاییز گذشته در نظرسنجی ها پیشتاز حزب کارگر بود، اکنون ده امتیاز عقب است.

چرا این نمایش تند و زننده قانون شکنی، دروغگویی و بی کفایتی جانسون را آزار داد در حالی که سایر اشتباهات اینطور نبودند؟ او در گذشته با خشم های بیشتری کنار رفت. مردم می گویند این به دلیل ریاکاری است: نخست وزیر و مقامات او قوانین (و احتمالاً قوانین) را که بر دیگران تحمیل کرده اند را زیر پا گذاشته اند. این درست است، اما خطر جانسون را به طور کامل توضیح نمی دهد. بسیاری از جذابیت آن - احساس فرصت چیزی که جانسون التماس می کند این است که قوانین در مورد او اعمال نمی شود. زمانی بالا می‌رود که دیگران دهانه‌ای بسازند. یک شرط مهم برای ایده نخست وزیر شدن جانسون، که اولین بار در دو هزار سال اول پخش شد - زمانی که او یک عضو جوان مجلس، سردبیر مجله و شخصیت تلویزیونی بود - این بود که این یک شوخی بود. او گیج، گیج و گیج بود تا اینکه خود را در حال سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوایی با اشاره به قورباغه کرمیت دید.

با توجه به «بوریس: ماجراهای بوریس جانسون»، زندگی‌نامه‌ای که بیشتر مورد علاقه اندرو گیمسون، همکار سابقش است، جانسون زمانی همکلاسی‌های خود را در ایتون سرگرم می‌کرد و نتوانست خطوط خود را در نقش ریچارد سوم در نمایشنامه شکسپیر یاد بگیرد. او صفحاتی از فیلمنامه را در صومعه‌های مدرسه روی میله‌ها می‌چسباند و اجرای خود را صرف تیراندازی بین آنها کرد. هیجان خطر وجود دارد، و سپس شکاف در پشت وجود دارد. افرادی که جانسون را دوست ندارند، گاهی او را با یک نسخه پوپولیست یا نرم‌تر ترامپ اشتباه می‌گیرند، اما او هیچ کدام از اینها نیست. هیچ چیز متجاوزانه ای در مورد جانسون وجود ندارد. فقط جانسون وجود دارد او از نظم موجود حمایت می کند، حتی زمانی که به نظر می رسد آن را تضعیف می کند. از این نظر، او یک دلقک است و شخصیت سیاسی او یک مسخره بازی است: هیچ چیز جدی نیست، هیچ کس صدمه نمی بیند، هیچ کس عذرخواهی نمی کند. به این دلایل، او شخصیتی آرامش بخش و حتی شاد است. او در انتخابات پیروز شد و در کوتاه مدت زنده ماند. کارکنان او یخچال شراب را برای بعدازظهر جمعه بارگذاری می کنند.

چیزی که در مورد 10 مهمانی داونینگ استریت ویرانگر است این است که همه چیز جدی بود، رنج بیرون از دیوارها واقعی بود، و - شاید مهمتر از همه - جانسون به آن اعتراف کرد. شخصیتش ترک خورده است. کاریزما پاره شده است. گاردن پارتی که در 20 می 2020 توسط منشی جانسون برگزار شد، حدود یک ماه پس از اوج گیری موج اول همه گیری در انگلستان برگزار شد. در آن روز صد و هشتاد و هفت مورد مرگ گزارش شده است. "با نگاهی به گذشته، مجبور شدم همه را به داخل برگردانم. من باید راه دیگری برای تشکر از آنها پیدا می کردم.» نخست وزیر هفته گذشته گفت. - معذرت می خواهم. پشیمانی او از نظر سیاسی فایده ای نداشت. جانسون در حین بازدید از بیمارستانی در شمال لندن در 18 ژانویه - اولین حضور عمومی او در یک هفته اخیر - وقتی از جانسون در مورد مهمانی شب قبل از تشییع جنازه دوک ادینبورگ پرسیده شد، سرش را تکان داد. او گفت: «من عمیقا و به شدت متاسفم که این اتفاق افتاد. من فقط می‌توانم از اعلیحضرت و کشور به خاطر قضاوت‌های نادرست عذرخواهی خود را تجدید کنم. خیلی دیر شده که سعی کند مثل بقیه باشد. وقتی جانسون عذرخواهی می کند، چه فایده ای دارد؟

او می توانست مدتی در سمت خود بماند. حزب محافظه کار در مورد خلع ید از رهبران خود بی رحم تلقی می شود، اما هنوز نزدیک به سه سال تا انتخابات عمومی بعدی باقی مانده است. ترزا می، سلف جانسون، ماه ها قبل از اعلام استعفای خود در بهار 2019، اقتدار سیاسی خود را از دست داد. اخیراً شایعات سیاسی این بود که جانسون می تواند آخرین فرصت را برای نجات خود در یک سری از انتخابات محلی در موژه داشته باشد. زمانی که نخست وزیر از شهرداری عذرخواهی کرد، ریشی سوناک، صدراعظم جانسون - و جانشین نهایی - به طور قابل توجهی غایب بود. مانند دیگر محافظه‌کاران برجسته، سوناک گفت که باید اجازه انجام تحقیقات در مورد خدمات مدنی داونینگ استریت داده شود. انتظار می رود بازرسان تا پایان هفته گزارش دهند.

نخست وزیری جانسون با برگزیت تعیین شد و کووید. همانطور که این چالش های فوری کاهش می یابند - یا به مراحل بعدی خود منتقل می شوند - هیچ پلت فرم سیاسی منسجم دیگری یا مجموعه بالاتری از باورها وجود ندارد که جانسون طرفدار آن باشد یا او را به متحدان سیاسی خود متصل کند. تنها شعار بزرگ دولت او بالا بردن "سطح" کشور است: برنامه ای مبهم که نیازمند میلیاردها پوند سرمایه گذاری در بخش های فقیرتر کشور و به احتمال زیاد افزایش مالیات است - هم برای رای دهندگان سنتی محافظه کار و هم برای سیاستمداران. جانسون همیشه حیوانی عجیب و غریب در سیستم پارلمانی دانشگاهی بریتانیا بوده است. تماس او، زمانی که او آنجا بود، با حزب محافظه کار همزیستی داشت، نه به خاطر آن. حالا حزب زندگی بدون او را تصور می کند.