پیام مختلط آزاردهنده دیوان عالی در مورد دستورات واکسن

روز پنجشنبه، دادگاه عالی، با رای 5-4 در مورد بایدن علیه میسوری، به وزارت بهداشت و خدمات انسانی اجازه داد تا اجرای آن را آغاز کند. کووید-19- دستور واکسن برای کارکنان مراقبت های بهداشتی که بودجه Medicare و Medicaid دریافت می کنند. قضاتی که به این نظر پیوستند، استفن بریر، النا کاگان و سونیا سوتومایور - شخصیت لیبرال دادگاه - به علاوه برت کاوانا و قاضی ارشد جان رابرتز بودند. مخالفان ساموئل آلیتو، امی کانی بارت، نیل گورسوچ و کلارنس توماس بودند. انتظار می رود این دستور حدود ده میلیون کارگر را پوشش دهد و با توجه به جهش Omicron، بعید به نظر می رسد به زودی انجام شود. (اکثریت مراکز بهداشتی را ذکر کردند که در آن سی و پنج درصد کارگران واکسینه نشده بودند.) با این حال، در همان روز در فدراسیون ملی تجارت مستقل علیه اداره ایمنی و بهداشت شغلی، دادگاه دستور واکسن یا آزمایش را به حالت تعلیق درآورد. توسط OSHA، این تقریباً هشتاد و چهار میلیون نفر را در شرکت هایی با بیش از صد کارمند پوشش می دهد. راه حل 6-3 بود. این بار کاوانو و رابرتز کشور را تغییر دادند. شاید بتوان بپرسد که تفاوت چه بود؟

قبل از هر چیز باید توجه داشت که هیچ یک از این تصمیمات تصمیم نهایی در مورد قانون اساسی بودن دستورات واکسن نیست. مسئله اصلی در هر دو مورد این است که آیا دستورات می توانند در زمانی که اختلافات از طریق دادگاه های پایین تر انجام می شود مؤثر واقع شوند. (بعد از تصمیمات، یکی می تواند و دیگری نمی تواند.) اما تصمیمات تا حدودی تصور می کنند که دادگاه کجاست. مأموریت Medicare-Medicaid همیشه بر اساس بحث کمتری دیده شده است OSHA قانون - و این نتیجه با سؤالات قضات در دعاوی شفاهی پرونده ها در هفته گذشته کاملاً واضح است. پاسخ آسان - شاید خیلی ساده - در مورد اینکه چرا شانس این مأموریت بهتر بود این است که مقیاس آن کوچکتر است: ده میلیون نفر بسیار کمتر از هشتاد و چهار میلیون نفر هستند. در جایی بین این دو رقم، ممکن است مجموعی وجود داشته باشد که رابرتز و کاوانا نماینده افراد زیادی یا شرکت‌های تحت نظارت بیش از حد هستند. با این حال، شما فکر می کنید قانون اساسی صرفاً یک بازی اعداد نیست.

که در OSHA این قانون از برخی جهات انعطاف پذیرتر از Medicare-Medicaid بود. هر دو استثنائات پزشکی و مذهبی را ارائه می دهند. فراتر از آن، OSHA این قانون برای افرادی که کاملاً در فضای باز یا از راه دور کار می کنند استثنا دارد و OSHA همچنین به شرکت‌ها این فرصت را داد که از کارمندان بخواهند آزمایش کنند و مبدل شوند، و همچنین این فرصت را فراهم کرد تا نشان دهند که یک طرح جایگزین دارند که به اندازه دستور کار موثر است. اکثریت استثنائات را به عنوان "تا حد زیادی توهم آمیز" رد کردند و این دستور را "ابزاری گنگ" خواندند. سه قاضی لیبرال، در مخالفت خود، استدلال می کنند که کنگره کاملا رک و پوست کنده داده است OSHA قدرت حفاظت از کارگران، و سال گذشته دوباره بر این قدرت با هدف قرار دادن تأکید کرد OSHA برای حل مشکلات مربوط به کووید-19 در قانون طرح نجات آمریکا. اکثریت به شدت این استدلال را رد کردند و چنین گفتند کووید-19 معمولاً نمی تواند به عنوان یک تهدید در محل کار دیده شود، بلکه به عنوان یک "خطر جهانی". . . هیچ تفاوتی با خطرات روزمره ای که همه از جنایت، آلودگی هوا یا هر تعداد بیماری واگیر با آن مواجه هستند، نیست. "(این نظر فضایی را برای دستورات نزدیک تر که بر انواع خاصی از کارگران تأثیر می گذارد، مانند" محققانی که COVID-19 کار می کنند، باقی می گذارد. -19 ویروس یا آنهایی که در محیط‌های بسیار تنگ قرار دارند - فرصتی که دولت بایدن ممکن است اکنون به دنبال آن باشد.) ماهیت تهدید همه‌گیری، با این منطق، توانایی دولت فدرال را برای اقدام محدود می‌کند. کووید-19 قانون کنگره، قضاتی که مخالف دستورات هستند ترجیح می دهند این مسئولیت را به ایالت ها بسپارند. (بنابراین، همانطور که الیزابت کولبرت در اوایل این هفته اشاره کرد، این موارد شامل تلاش‌های دیگری برای تغییر چارچوب نظارتی است که اکنون در دادگاه وجود دارد.)

دیدگاه اکثریت در مورد ریسک محل کار این سوال را مطرح می کند که آیا تفاوت بین این دو مأموریت ربطی به افرادی دارد که قرار است هر کدام از آنها محافظت کنند. پیش شرط قانونی از OSHA وظیفه حفاظت از کارگران است. همانطور که مخالفان لیبرال پس از اشاره به راه هایی که در آن کووید-19 می تواند به مشاغل سرایت کند، "این مهم است که کارکنان معمولاً کنترل کمی بر این تنظیمات داشته باشند یا اصلاً کنترل نداشته باشند." به عبارت دیگر، ممکن است مشکل خود دولت فدرال نباشد، بلکه این است که چگونه دولت فدرال در شرایطی که کارگران خاصی ممکن است نسبتاً ناتوان باشند، مستقر می شود. در مقابل، پیش شرط قانونی برای مأموریت Medicare-Medicaid، حمایت از بیمارانو نه به طور مستقیم کارکنان بهداشتی. اختیارات وزیر بهداشت و خدمات انسانی برای تعیین استانداردهایی برای تسهیلاتی که از مدیکر و مدیکر فدرال پول می گیرند به خوبی تثبیت شده است. دولت فدرال مشتری پرداخت کننده است. و ایده جلوگیری از گسترش یک بیماری بالقوه خطرناک در یک محیط بهداشتی از قبل تنظیم شده چندان پیچیده نیست.

در واقع، با توجه به روشن بودن منطق مأموریت Medicare-Medicaid، نزدیکی حاشیه هم چشمگیر و هم دلسرد کننده است. چهار قاضی اعتراض کردند. نتیجه نشان می‌دهد که هسته دادگاه تا چه اندازه محافظه‌کار است. آژانس های نظارتی به طور کلی و می گویند که دولت بایدن "نتایج قوی نگرفته است". در استدلال‌های شفاهی، دولت از تعدادی از مراجع قانونی برای مأموریت Medicare-Medicaid استناد کرد که می‌توان آن را نشانه‌ای از قوت پرونده آن دانست. در عوض، مخالفان معتقدند که این بدان معناست که آنها با "مجموعه ای از مقررات" روبرو هستند. اشاره در یکی از این اساسنامه به "کنترل عفونت" به عنوان "مورب" و دیگری به عنوان "مبهم" رد شد. آنها فقط چیزی را می دیدند که می خواستند ببینند. این قضات اغلب انجام می دهند.