«یک سرنخ به ما بده» نوشته کریستوف نیمن

سال همکاری مهمی بود، از فندیس گرفته تا باراک اوباما، رئیس جمهور سابق و پادکست بروس اسپرینگستین، The Renegades. این هفته، نیویورکر اولین شماره کارتون و پازل ما را منتشر کرد. این شماره، مشارکت دو بخش از محبوب ترین بخش های مجله، پر از خنده و بازی، شوخی و مزخرف است. اخیراً با هنرمندی به نام کریستوف نیمن در مورد پازل های بصری و عشق او به لوازم هنری صحبت کردیم.

برای این جلد باید راهی برای ترکیب کارتون ها و پازل ها پیدا می کردید. به نظر می رسد که برای خود یک پازل بود. چطور نزدیک شدی؟

رویکرد من مانند هر نقاشی دیگری بود: پشت میز من بنشین، فکر کن، نقاشی بکش، تکرار کن. اولین فکرم این بود که برگردم که در نیویورکر نماد Eustace Tilly در پیچ و خم خطوط. من باید راهی پیدا می کردم تا با استفاده از واژگان بصری یک پیچ و خم، پرتره را به نسخه ای تا حدودی قابل تشخیص تبدیل کنم. چالش بزرگ دیگر طراحی آن به گونه ای بود که یک خط کل فضا را پر کند.

آیا دوست دارید در اوقات فراغت خود بازی کنید و پازل حل کنید؟

نه دقیقا. ضربه ای که از حل جدول کلمات متقاطع می گیرم به طور قابل توجهی کمتر از ضربه ای است که از این ایده می گیرم که جواب می دهد. کار بر روی تصاویر مفهومی بسیار نزدیک به حل پازل است، اما بهتر است زیرا معما و راه حل را همزمان ایجاد می کنید.

یک استثنا وجود دارد: وقتی به سفر می روم و به آخرین حالت گیاهی می رسم، جایی که نمی توانم روی مطالعه تمرکز کنم و حتی گوش دادن به موسیقی آزاردهنده است، سودوکو انجام می دهم. شما باید سخت فکر کنید بدون اینکه ذهن خود را درگیر کنید. من این را بسیار اطمینان بخش می دانم.

شما اغلب در کارتان به اجسام بی جان جان می دهید. آیا انواع خاصی از خودکار یا ابزار دیگری دارید که دوست دارید هنگام کار در اطراف خود داشته باشید؟

من در مورد لوازم هنری بسیار بی‌تفاوت هستم. بهترین عارضه جانبی هنرمند بودن این است که می توانم کوه احمقانه ای از مداد، تامپون، رنگ و قلم مو بخرم و وانمود کنم که همه اینها از نظر حرفه ای توجیه شده است.

شما فالوورهای زیادی در اینستاگرام ایجاد کرده اید، جایی که به نظر می رسد مردم به این واقعیت که کار شما طنز است پاسخ می دهند و در عین حال هوش خود را درگیر می کنند. آیا مواقعی وجود دارد که شما یک مفهوم را بیش از حد دور می کنید و هیچکس آن را نمی فهمد؟

در واقع امیدوارم وجود داشته باشد. ایده ها و پازل های بصری بسیار شبیه به هم هستند: اگر خیلی آسان باشند، خسته کننده هستند. اگر آنها خیلی سخت باشند، تجربه به سادگی ناامید کننده است. فرآیند رسیدن به ایده های خوب، یافتن نقطه مناسب بین خنده های ارزان و عجیب و غریب غیرقابل درک است.

برای دیدن کاورهای بیشتر کارتون به زیر مراجعه کنید: