چه چیزی باعث ترس پوتین از اوکراین می شود؟

در هفته‌های اخیر، روسیه در حال افزایش نیروهای نظامی خود در مرز اوکراین بوده است و این نگرانی را ایجاد کرده است که رژیم ولادیمیر پوتین تهاجم گسترده‌ای را آغاز کند. هشت سال پیش، روسیه پس از اعتراضات سراسر اوکراین که منجر به سقوط رئیس جمهور مورد حمایت روسیه شد، کریمه را ضمیمه کرد. از آن زمان تاکنون، نیروهای اوکراینی و جدایی‌طلبان مورد حمایت روسیه در شرق اوکراین درگیر نبردهای طولانی شده‌اند که منجر به کشته شدن حدود چهارده هزار نفر شده است، در حالی که افکار عمومی اوکراین به طور گسترده‌تر به غرب نزدیک‌تر شده است، علی‌رغم اینکه اوکراین عضو اتحادیه اروپا یا عضو اتحادیه اروپا نیست. ناتو. این هفته، دیپلمات‌های آمریکایی پیشنهادهایی را برای مذاکره به دولت پوتین ارائه کردند، در حالی که درخواست‌های روسیه را رد کردند. ناتو احتمال پیوستن اوکراین به این ائتلاف را از بین ببرد.

برای کمک به توضیح چگونگی ظاهر شدن چیزها از دیدگاه اوکراینی ها، اخیراً با ناتالیا گومنیوک، روزنامه نگار اوکراینی در کیف، تلفنی صحبت کردم. او نویسنده کتاب «جزیره گمشده: اعزام‌هایی از کریمه اشغالی» است. در طول مکالمه خود که برای طولانی و وضوح ویرایش شده است، درباره چگونگی آماده شدن اوکراینی ها برای تهاجم احتمالی، اینکه چرا دموکراسی اوکراین پوتین را تهدید می کند و دلایل روسیه برای تشدید احتمالی درگیری بحث کردیم.

در حال حاضر حال و هوای کیف و به طور کلی در اوکراین چگونه است؟

من می گویم که اکثر اوکراینی ها آرام هستند، اما نگران هستند. آنها از نقطه ای عبور کرده اند که می خواستند وحشت کنند، زیرا این یک تهدید بسیار بزرگ بود، اما اکنون آنها به نوعی می فهمند و احساس می کنند، "خوب، ما کنترل برخی چیزها را در دست داریم. کارهایی هست که باید انجام دهیم. برای مثال به ما بستگی دارد که بفهمیم برای دفاع از خود چه کاری باید انجام دهیم. و چیزهای دیگر به ما بستگی ندارد." بنابراین من می گویم "آرام باش و ادامه بده" شعار همه است. آنها احتمال یک جنگ بزرگتر را رد نمی کنند. با این حال، آنها امیدوارند که تهاجم بزرگ یا چیزی شبیه به آن رخ ندهد.

بنابراین، وقتی می گویید مردم برای کاری که می توانند انجام دهند آماده می شوند، آن چیست؟ زیرا به نظر می رسد بخشی از چیزی که این وضعیت را بسیار ناراحت کننده و ناراحت کننده می کند این است که معلوم نیست اگر روسیه تهاجم تمام عیار را آغاز کند اوکراین چه کاری می تواند انجام دهد.

مردم می دانند که نمی توانند بر روند آغاز جنگ روسیه تأثیر بگذارند. همچنین باید بگویم که دولت اوکراین نمی تواند برای کاهش تنش انجام دهد، زیرا در وهله اول واقعاً تشدید نمی شود. دولت اوکراین در حال جنگ نیست. اما دفاع از اوکراین داستان متفاوتی است. بنابراین اوکراینی‌ها فکر می‌کنند، بله، این به ما بستگی دارد که از خود دفاع کنیم. اول از همه باید مطمئن شویم که ارتش آماده است. دومین مورد شامل آمادگی برای درک اینکه در صورت تهاجم چه باید کرد: اهداف زیرساخت های حیاتی چیست؟ آیا ما می توانیم بدون آنها زنده بمانیم؟ به عنوان مثال، الگوریتمی که رسانه ها در صورت نبود اینترنت و مواردی از این قبیل کار می کنند و کار می کنند چیست؟ بنابراین مردم واقعاً در مورد آن چیزها بحث می کنند. اما، برای عموم مردم، باید بگویم، در واقع، فراخوان دولت به آنها عمدتاً این است که آرام بمانند، و کم و بیش به هیچ. و به خصوص: نترسید، زیرا این تهدید به قدری گسترده و نامشخص است که الگوریتم روشنی برای عموم مردم وجود ندارد تا خود را آماده کنند. تهاجم می تواند اشکال مختلفی داشته باشد.

شما گفتید آرامش خود را حفظ کنید و ادامه دهید، و گزارش هایی از جمله یک قطعه طولانی در آن گزارش شده است بار اخیراً گفته است که رهبران اوکراین بسیار آرام بوده اند و سعی می کنند نسبت به این موضوع بیش از حد واکنش نشان ندهند. آیا فکر می کنید آنها به درستی با آن برخورد کرده اند؟ و آیا فکر می کنید این یک انتخاب استراتژیک آگاهانه است؟

ترجیح می دهم موافق باشم. اوکراین کشوری دموکراتیک است، بنابراین اپوزیسیونی وجود دارد که شاید فکر می‌کند دولت می‌تواند جلوتر با مردم رفتار کند و به آن‌ها رهنمود بدهد، این کار را مانند اسرائیل انجام دهد، جایی که یک سیستم دفاع مدنی قوی و یک برنامه روشن وجود دارد. برای اینکه مردم چگونه می توانند به پناهگاه ها بروند. با این حال، در این زمینه، من فکر می کنم در کشوری که از قبل با روسیه در حال جنگ است، در کشوری که ممکن است احساساتی شود، این ایده که ما بهتر است مهار شویم، به خصوص وقتی روسیه سعی می کند اوکراین را برای اهداف خود به تصویر بکشد. به‌عنوان یک نوع جنگ‌جویانه - مثل اینکه ما آدم‌های داغدار هستیم - فکر می‌کنم این استراتژی بیشتر جواب می‌دهد.

هشت سال پیش الحاق کریمه رخ داد و از آن زمان تا کنون درگیری‌های شدیدی در جریان بوده است، اما با خواندن مطبوعات غربی، چند ماه پیش اوضاع واقعاً داغ‌تر شد. و من کنجکاو هستم که آیا این شکلی است که از اوکراین به نظر می رسد - که واقعاً چیزی در چند ماه گذشته تغییر کرده است. یا در عوض، افزایش مداوم فشار بر اوکراین از جانب روسیه وجود داشته است که اکنون فقط توسط جهان خارج مورد توجه قرار گرفته است؟

تناقض وضعیت این است که در زمین - اگر منظور ما از "روی زمین" نه طرف مرزی روسیه، بلکه در اوکراین است - از نظر سیاسی، در مورد درگیری، تغییر عمده ای رخ نداده است. در بهار تعداد نیروهای روسی افزایش یافت که به وضوح با هدف تأثیرگذاری بر دیدار پوتین با بایدن در ژوئن گذشته صورت گرفت. آن نیروها و به ویژه تجهیزات نظامی پس از بهار در آنجا ماندند. تجهیزات حذف نشده است

در سال 2019، زمانی که رئیس جمهور [Volodymyr] زلنسکی به قدرت رسید، نوعی امید وجود داشت که بین رئیس جمهور جدید و ولادیمیر پوتین توافقی حاصل شود، بنابراین تحرکاتی به وجود آمد. اما، برای یک سال و نیم گذشته، این فقط یک بن بست است. هیچ چیز حرکت نمی کند. بحث در مورد تبادل زندانیان و مواردی از این دست حرکتی ندارد. اما از نظر درگیری، یک سال و نیم یا دو سال گذشته نسبتاً آرام‌تر از سال‌های اولیه جنگ بود. به عنوان مثال، گلوله باران چندانی وجود نداشته است.

بدون سرزنش آشکار اوکراین برای وضعیتی که اکنون در آن قرار دارد، آیا فکر می‌کنید که برخی از کارها وجود دارد که رهبران اوکراین، به‌ویژه رئیس‌جمهور کنونی، می‌توانستند در مذاکرات با پوتین به طور متفاوتی انجام دهند؟ یا فکر می کنید که پوتین این نتیجه را می خواست و به همین دلیل است که ما در جایی هستیم؟

من فکر می‌کنم این سؤال بسیار خوبی است و به‌خصوص اینکه چرا مردم متحیر هستند، زیرا رئیس‌جمهور زلنسکی با ایده یک راه‌حل مسالمت‌آمیز به قدرت رسید و او آماده بود - نه واقعاً برای سازش‌های زیاد، بلکه برای ملایم‌تر کردن لحن، که انجام داد. تغییراتی در سیاست بشردوستانه ایجاد شد. بنابراین، به عنوان مثال، در طول جنگ، سازمان‌های حقوق بشر اغلب از دولت می‌خواهند که برخی از سیاست‌ها را تغییر دهد، بازتر و انسان‌دوست‌تر رفتار کند. و او انجام داد. و حتی از نظر سیاسی هم برایش خوب نبود.

اما من شخصاً این سؤال را از چند دیپلمات خارجی که با این موضوع سروکار دارند مطرح کرده‌ام و می‌گویم: «آیا کاری وجود دارد که اوکراین بتواند در مذاکرات با روسیه بیشتر انجام دهد؟» و آنها گفتند: "در واقع نه، زیرا امتیازات قبلاً از طرف اوکراینی بوده است." البته، اوکراین امتیازات عمده ای را برای واگذاری کریمه یا پذیرش اشغال سرزمین های شرقی خود نخواهد داد. اما لفاظی، لحن و سیاست هایی که اوکراین اتخاذ کرد تا حدی با هدف ایجاد صلح و تفاهم بود.

اکثر توضیحاتی که در آمریکا درباره رفتار پوتین می‌بینید، بر نیاز او به محبوبیت بیشتر داخلی، یا حفظ تعادل غرب، یا احساس او در مورد محاصره‌ای فرضی است. ناتو. بسیاری از این توضیحات واقعاً مختص اوکراین نیستند، اما من کنجکاو هستم که شما چگونه می بینید که پوتین چه می کند.

من به تازگی مصاحبه ای با دیمیتری ترنین، که رئیس مرکز کارنگی مسکو است، خواندم. او می گوید که برای مدتی سیاست خارجی روسیه بر دوش چه چیزی ایستاد [Mikhail] گورباچف ​​ساخت و معتقد بود که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، روسیه و دیگر کشورهای شوروی سابق کم کم بخشی از غرب خواهند شد. برای آن، برخی الزامات وجود داشت: دموکراسی، حقوق بشر، حاکمیت قانون، فساد کمتر و غیره. اما، در این لحظه، روسیه احساس می کند که دیگر چنین چیزی را نمی خواهد. پوتین هیچ شرطی نمی خواهد. او واقعا نمی خواهد به این باشگاه بپیوندد. او می خواهد جهانی داشته باشد که در آن روسیه قوی باشد و تصمیمات در سطح جهانی بدون روسیه گرفته نمی شود، از جمله تصمیمات مهم در خاورمیانه و آمریکای لاتین. بنابراین روسیه می خواهد دوباره یک قدرت جهانی باشد، نه فقط یک عضو خوب نظم لیبرال بین المللی.