آیا می توان شرکت ها را مجبور به انجام کارهای خوب کرد؟

در نهایت، هیئت مدیره‌ای که شامل یک عضو جامعه، عضو یک شرکت اجتماعی غیرانتفاعی است که امری راه‌اندازی می‌کند و یک کارمند شرکت بر اعتماد نظارت می‌کند. با گذشت زمان، تراست سهام امری را می خرد و درآمد بازنشستگی او را تامین می کند. هیچ کاری نزدیک به 100 میلیون دلار انجام نخواهد داد، اما تضمین می کند که کسب و کارش همچنان به ایجاد مشاغل خوب و سود برای جامعه برای همیشه ادامه می دهد.

رونق بازنشستگی مانند امری یکی از گروه های اصلی است که بنیاد هدف با آن کار می کند. دیگری صاحبان کسب و کار جوان و آگاه اجتماعی هستند. تقریباً در همان زمانی که امری شروع به نقل مکان به یک تراست دائمی کرد، مت کروتز، موسس یک نانوایی محبوب اوکلند به نام Firebrand Artisan Breads، امیدوار بود که تجارت خود را گسترش دهد. از زمان افتتاح نانوایی در سال 2008، کروتز اولویت را به استخدام کارگرانی با موانع اشتغال - پناهندگان، بی خانمان ها یا زندانیان سابق و جوانان در معرض خطر داده است. او این سیاست ها را برای هویت فایربرند اساسی می داند.

کروتز اکنون در چهل سالگی، با ریش پرپشت و خالکوبی هایی که هر دو دست را پوشانده بود، در حومه ای از طبقه متوسط ​​در ویرجینیای شمالی بزرگ شد. هنگامی که او دوازده ساله بود، پدرش که الکلی بود، خانواده را ترک کرد. مادرش با حقوقش به عنوان پرستار از آنها حمایت می کرد. آنها اغلب بدون تلفن بودند و هنگام قطع برق به دلیل عدم پرداخت شمع روشن می کردند. وقتی کروتز شانزده ساله بود، مادرش از مطب دکتری که در آن کار می کرد پول دزدید و او را برای چند ماه به زندان فرستاد. نام و عکس او در روزنامه محلی چاپ شد و کروتز احساس انزوا و تحقیر کرد. او به یاد می آورد: «همه در زندگی ما را می شناختند، چه در دبیرستان و چه در همسایگی. من قطعاً در نتیجه بسیاری از دوستان، مخاطبین و ارتباطات را از دست دادم.

پس از دبیرستان، کروتز به مدت یک سال در یک مدرسه آشپزی در ایالت نیویورک تحصیل کرد و سپس به کالیفرنیا رفت تا در یک نانوایی چوبی در پتالوما کار کند. در طول چند سال بعد، او در نانوایی های چوبی مختلف در منطقه خلیج کار کرد. پدرش درگذشت و ارث کمی برای او گذاشت. این به او پول کافی برای ایجاد Firebrand در سال 2008 داد. چند سال اول دشوار بود. کروتز همه چیز را پخت و بیش از یک سال در طبقه بالا در اتاق زیر شیروانی بالای نانوایی خوابید و اقدامات احتیاطی پیچیده ای انجام داد تا کسی متوجه نشود که او توان خرید خانه را ندارد.

تا سال 2018، نانوایی دارای یک کافه خرده‌فروشی موفق، تعداد روزافزون اتصالات به رستوران‌ها و مغازه‌ها در سراسر منطقه، و بیش از پنجاه کارمند - تقریباً همه آنها با موانع شغلی روبرو هستند. کروتز می‌خواست به فضای بزرگ‌تری نقل مکان کند و خطی از نان‌های تکه‌شده و محصولات پخته را برای فروش در فروشگاه‌های مواد غذایی در کالیفرنیا راه‌اندازی کند. اما این نیاز به بودجه دارد - و پس از چندین گفتگو با حامیان بالقوه، کروتز متوجه شد که سرمایه گذاران معمولی بسیار مناسب هستند. او اخیراً به من گفت: "بسیار واضح بود که مردم واقعاً در مورد شرکت هیجان زده بودند." اما آنها گفتند: بله، من چیزهای اجتماعی را چندان دوست ندارم.

البته «چیزهای اجتماعی» که سرمایه گذاران به عنوان مانعی برای سودآوری می دیدند، دقیقاً همان چیزی بود که کروتز برای فایربرند ضروری می دانست. او در بن بست قرار داشت. او برای رشد کسب و کارش به بودجه نیاز داشت، اما گرفتن پول از سرمایه گذاران ترک ماموریت اجتماعی شرکتش را تقریباً اجتناب ناپذیر کرد. سرمایه گذاران بزرگ معمولاً کنترلی بر مدیریت شرکت هایی که در آنها سرمایه گذاری می کنند به دست می آورند و از نفوذ خود برای به حداکثر رساندن سود استفاده می کنند. کروتز از این که فهمید حتی سرمایه گذاران تأثیرگذار که متعهد به حمایت از اهداف اجتماعی هستند، دست کم سه برابر بازده سرمایه گذاری را انتظار دارند، شگفت زده شد. در میان شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر استاندارد، انتظارات حتی بالاتر بود.

در اوایل سال 2019، به توصیه یک سرمایه گذار تأثیرگذار، کروتز با تیم بنیاد هدف تماس گرفت. برای او کتاب الکترونیکی درباره مدل‌های متعلق به مباشر و تراست‌های دائمی فرستاده شد. او کتاب را در یک نفس خواند و متوجه شد که این نوع چیدمان می تواند حفاظت دائمی از ارزش های تعیین کننده فایبرند باشد. مشاوران بنیاد Purpose او را به سرمایه گذاران مترقی معرفی کردند که از ماموریت او حمایت می کنند و در مدت زمان طولانی تری بازدهی متوسط ​​را می پذیرند. در پایان، کروتز پنجاه و یک درصد از دارایی خود را به یک تراست دائمی اهدا کرد. او یازده هدف از جمله تقسیم سود و اولویت بندی استخدام کارگران با موانع اشتغال را تدوین کرد. این اهداف اکنون منشور حقوقی نظارتی شرکت است. این تراست توسط یک کمیته پنج نفری، که شامل کروز، یک کارمند، یک مدیر و دو عضو از جامعه اوکلند است، نظارت می شود. چهار سرمایه گذار با نفوذ فردی مجموعاً 2.5 میلیون دلار برای تأمین مالی توسعه Firebrand کمک کردند. این معامله به عنوان چیزی که گاهی اوقات تلنگر رستوران نامیده می شود ساختار یافته بود. سرمایه گذاران نود درصد از کل سود را تا زمانی که به دو برابر سرمایه اولیه خود دست یابند، دریافت می کنند. در این مرحله، مدل تغییر می کند و مالکان Firebrand - از جمله کارکنان - سود را به نسبت مالکیت خود تقسیم می کنند.

پاییز امسال، Firebrand یک مرکز 40000 فوت مربعی در Alameda افتتاح کرد تا تولید چوب شور، شیرینی و نان را توسعه دهد. فضای جدید یک انبار بزرگ و با نور خورشید است که به یک مرکز تولید صنعتی در مقیاس صنعتی تبدیل شده است، دارای فریزرهایی برای خنک کردن خمیر، اجاق های پخت متعدد و کاسه های مخلوط فولادی ضد زنگ به اندازه گرداب های کوچک. یکی از صبح‌های اخیر، کروسانت‌های بادام تازه پخته شده و کلوچه‌های بلوبری روی قفسه‌های سینی فولادی سرد می‌شدند، در حالی که کارگران در کنار میزهای تاشو ایستاده بودند و خمیر را به صورت دسته‌های تازه شیرینی در می‌آوردند.

طراحی تاسیسات جدید منعکس کننده هدف اجتماعی مجزای فایربرند است. دو دوش با اندازه کامل وجود دارد - کروتز ارزش آنها را از روزهای زندگی خود در محل قدیمی نانوایی می داند. به عنوان بخشی از تسهیلات جدید، Firebrand فضای اجاره ای رایگان را برای یک سازمان غیرانتفاعی کالیفرنیا به نام Five Keys فراهم می کند که به زندانیان سابق کمک می کند تا به زندگی پس از زندان بروند. فضایی که سازمان غیرانتفاعی در آن فعالیت می کند تنها از طریق یک درب خارجی مجزا قابل دسترسی است تا کارگران از درخواست کمک احساس ناراحتی نکنند. Five Keys به زودی آموزش رایگان GED، درس سواد مالی و سایر خدمات را به کارمندان Firebrand و جامعه گسترده تر ارائه می دهد. این مرکز 24 ساعته و 7 روز شبانه روز کار می کند و مجموعه ای از سفارشات روزانه را از تقریباً چهارصد مشتری عمده فروشی، از جمله Whole Foods، Google و بسیاری از بهترین رستوران های منطقه خلیج فارس، مانند International Smoke، مقصد کباب کردن عایشه انجام می دهد. کاری آنها اکنون هشتاد و پنج کارمند تمام وقت دارند و قصد دارند در سال آینده به بیش از 100 نفر افزایش دهند.

کار در Firebrand می تواند از نظر فیزیکی سخت باشد. سایت اوکلند به تنهایی بیش از یازده هزار پوند آرد در روز استفاده می کند. برخی از نانوایان کیسه های 50 پوندی آرد حمل می کنند، در حالی که بسته بندی ها و رانندگان شب ها برای تحویل نان و شیرینی های تازه کار می کنند. پاییز گذشته، من با لئونارد، یک بسته بند سی و چهار ساله در تأسیسات جدید در آلامدا آشنا شدم. (از زمانی که با هم صحبت کردیم او فایربرند را ترک کرد.) ساعت 1 بود صبحو داشت شیفتش را تمام می کرد. او به من گفت که کمتر از یک سال پس از گذراندن پانزده سال به دلیل اقدام به قتل، از زندان خارج شده است. عادت کردن به زندگی غیرنظامی دشوار بود. در راه رفتن به خواربارفروشی خیس عرق سرد بود. از زمان آزادی، او برای بسیاری از مشاغل بسته بندی در آمازون، فدکس، فریتو لی و سایر شرکت ها درخواست داده است. به محض اینکه چک کردند، گفت: «اوه، موقعیت گرفته شده است» یا «شما مناسب نیستید». «هیچ بازرسی در فایربرند وجود نداشت. او به سادگی به کار در شیفت دعوت شد و پس از آن کار به او پیشنهاد شد. او به کروتز گفت: «این مرد شگفت انگیزی است، همان جا. «بعد از پانزده سال خیلی دلتنگ شدم. من فقط دارم سعی میکنم زندگیمو برگردونم ممنونم که این فرصت را به من دادی."

در سال 2010، در پرونده Citizens United علیه کمیسیون انتخابات فدرال، دادگاه عالی به شرکت‌ها حمایت قانونی اعطا کرد که قبلاً به افراد اختصاص داده شده بود. از آن زمان، مقاومت در برابر این سوال طبیعی دشوار بوده است: اگر شرکت ها مردم هستند، چه چیزی میلیون آیا آنها انسان هستند یک پاسخ، تلخ اما موجه، این است که آنها روان‌پرستانی هستند که تماماً به به حداکثر رساندن سود به ضرر دیگران، از جمله کارمندانشان، اختصاص یافته‌اند. صاحبان مشاغل غیرمعمول مانند امری و کروز محدودیت های این خلاصه را نشان می دهند، مانند بسیاری دیگر از شرکت های آگاه اجتماعی. اما در حالی که شرکت‌های اجتماعی در برابر تصاحب شرکت‌های بزرگ‌تر و سرمایه‌گذارانی که احتمالاً مأموریت اجتماعی خود را نادیده می‌گیرند آسیب‌پذیر هستند، آنها استثناهای زودگذری برای قانون سود باقی خواهند ماند. آنها فقط تا زمانی ادامه خواهند داد که بنیانگذاران آنها بتوانند به کار خود ادامه دهند و از پذیرش سرمایه گذاری با رشته های گره خورده اجتناب کنند.

بنیاد هدف با حفظ مهربانی شکننده در شکل نهادی پایدار، نوعی درمان شرکتی را ارائه می‌کند. او روانشناسی شرکت ها را بازنویسی کرد و ساختارهای عمیقی را که رفتار آنها را شکل می دهد تغییر داد. درخشش در این رویکرد وجود دارد. ما اغلب سیستم را بدون تغییر تصور می کنیم، در حالی که در واقع قوانین را می توان بازنویسی کرد. لازمه به دست آوردن پول می تواند به یک نیاز برای انجام کار خوب تبدیل شود. کانن گفت: "فقط داشتن ایده ای از آینده ای که ممکن است به نظر برسد کافی نیست - شما باید آن را در عمل واقعاً ممکن کنید." صاحبان مشاغل اکنون ابزار قدرتمند جدیدی برای تبدیل ایده های خود برای آینده بهتر به واقعیت دارند.