حماسه فعلی مجسمه دختر بی باک.

روز سه شنبه، 14 دسامبر، هنرمند کریستن ویزبال با گروهی از فعالان و سیاستمداران محلی برای شناخته شده ترین اثر خود - مجسمه "دختر بی باک"، که در مقابل بورس نیویورک قرار دارد، گرد هم آمد. این مجسمه یک دختر کوچولوی سرکش را نشان می‌دهد که با دست‌هایش روی باسنش ایستاده است، و در ابتدا در مقابل مجسمه گاو بارگذاری چند بلوک آن طرف‌تر قرار گرفت، اگرچه در نهایت به مکان فعلی‌اش، خیابان براد منتقل شد. مجسمه Visbal توسط شرکت مدیریت دارایی State Street Global Advisors به ​​عنوان بخشی از یک کمپین برای ترویج تعهد این شرکت به برابری جنسیتی حمایت شد. مجوزی که به مجسمه اجازه می داد در املاک شهر بایستد دو هفته قبل از این رویداد منقضی شد. ویزبال در تلاش بود تا کمیسیون شاخص شهر را که در آن روز برای بررسی این موضوع تشکیل جلسه می‌داد، تحت فشار قرار دهد تا مجوز را تمدید کند. ویزبال که پشت یک غرفه با یک کت بلند خردلی رنگ ایستاده است، می‌گوید مجسمه‌اش چیزی فراتر از جاه‌طلبی‌های شرکتی است. او در مورد اهمیت حقوق برابر برای زنان صحبت کرد، مبارزه برای حقوق زنان در کشورهایی مانند افغانستان و هند را مورد بحث قرار داد و گفت که این مجسمه نمادی از جنبش جهانی زنان است. ویزبال گفت: "برای صلاح جامعه، باید تا زمانی که این اصول غرق شوند، باقی بماند."

این مجسمه از زمان نصب آن در سال 2017 با بحث و جدل همراه بود. سال گذشته فردی که برای آژانس تبلیغاتی McCann کار می کرد، با Visbal تماس گرفت و علاقه مند بود مجسمه یک دختر بچه را سفارش دهد. هنگامی که در اکتبر ملاقات کردیم و آژانس آرزوی کمتری داشت، ویزبال به من گفت که آژانس قصد داشت مجسمه را در مقابل "گاو در حال بارگذاری" قرار دهد تا توجه را به "سقف شیشه ای در پرداخت و ارتقای زنان در جامعه وال استریت" جلب کند. از ماه ویزبال یک سری طرح کشید و روی تصویر دختری با لباس و تاپ بلند با دمی تاب خورده تمرکز کرد. او شروع به مجسمه سازی یک مدل گلی برای آماده سازی برای ریخته گری آن در برنز از طریق فرآیندی به نام ریخته گری موم گمشده کرد. طبق اسناد دادگاه، در این مرحله بود که ویزبال متوجه شد که استیت استریت، یکی از مشتریان مک‌کان، از مجسمه حمایت مالی می‌کند. این مجسمه در 7 مارس، قبل از روز جهانی زن ساخته شد. دختر کوچک به عنوان نمادی قدرتمند مورد استقبال قرار گرفت و مردم در کنار مجسمه صف کشیدند تا عکس بگیرند. بحث برانگیز هم بود. یک وبلاگ نویس محلی آن را نمونه ای از "فمینیسم شرکتی جعلی" نامید.

استیت استریت مستقر در بوستون یکی از بزرگترین شرکت های مدیریت دارایی در جهان با 3.8 تریلیون دلار تحت مدیریت است. این شرکت از مجسمه دختر بی باک تا حدی برای تبلیغ صندوق شاخص جدیدی استفاده کرد که ادعا می کرد از تنوع جنسیتی در مدیریت ارشد شرکت پشتیبانی می کند. در ماه مه، پس از نصب مجسمه، Visbal و State Street توافق نامه ای را امضا کردند که حقوق مربوطه خود را برای مجسمه مشخص می کرد. طبق اسناد دادگاه، خیابان ایالتی دارای علامت تجاری به نام دختر بی باک بود. هر دو طرف متعهد شده اند که از این مجسمه برای ترویج مجموعه توافق شده "اهداف تنوع جنسیتی" استفاده کنند. Visbal مجاز به فروش نسخه هایی از مجسمه تحت محدودیت های خاصی بود.

در ماه سپتامبر، ماه‌ها پس از نصب مجسمه، استریت استریت با پرداخت 5 میلیون دلار موافقت کرد تا ادعاهای وزارت کار ایالات متحده مبنی بر تبعیض سیستماتیک علیه زنان و کارمندان سیاه‌پوست از طریق شیوه‌های پرداخت ناعادلانه را برطرف کند. در آن زمان، ایالت استریت بیانیه‌ای صادر کرد که با یافته‌ها و تحلیل‌های دولت مخالف بود، اما گفت که با این وجود همکاری می‌کند. با این حال، این توافق این احتمال را ایجاد کرد که انگیزه های استریت استریت برای حمایت از مجسمه دختر بی باک پیچیده تر از آن چیزی باشد که شرکت پیشنهاد می کند. دولت چندین سال است که در حال تحقیق در مورد شیوه های جبران خسارت در خیابان ایالتی است. "دختر بی باک" درست زمانی ظاهر شد که شرکت نگران تأثیر اتهامات تبعیض آمیز بر شهرت خود بود. تیتر CNN در آن زمان چنین بود: «ناراحتی! شرکت سازنده The Fearless Girl در حال حل و فصل اختلافات جنسیتی است.

با این حال، مجسمه همچنان جمعیتی از مردم را که به خیابان ریخته بودند به خود جلب می کرد. در آوریل 2018، شهردار بیل دی بلازیو اعلام کرد که مجسمه به مکان فعلی خود، خارج از بورس منتقل خواهد شد. در سال‌های 2017 و 2018، Visbal کپی‌هایی از The Fearless Girl را در چندین کشور با قیمت‌هایی از 250000 دلار برای نسخه‌های کامل تا 6650 دلار برای نسخه‌های مینیاتوری 22.5 اینچی فروخت. یکی به یک خریدار خصوصی در اسلو، نروژ، و دیگری به شرکت حقوقی استرالیایی موریس بلکبرن رفت. در ژانویه 2019، ویزبال در راهپیمایی زنان در لس آنجلس شرکت کرد و ماکت "دختر بی باک" را با خود آورد. در ماه بعد، استریت استریت شکایتی علیه Visbal تنظیم کرد و مدعی شد که فروش ماکت ها توسط شرکت مورد تایید قرار نگرفته است و توافق آنها را نقض می کند و باعث می شود خیابان State "کنترل شهرت خود را از دست بدهد". در شکایت این شرکت آمده است که موریس بلکبرن تصاویر مجسمه خود را در حالی که آن را "دختر بی باک" نامیده است، نمایش داده است، نامی که خیابان ایالتی مشخص شده است، و ویزبال در رویدادهای بازاریابی در استرالیا شرکت داشته است که کپی هایی از آنها را نقض کرده است. . Visbal دعوای متقابلی را علیه State Street تنظیم کرده است و ادعا می کند که این شرکت حقوق خود را نقض می کند. او می گوید که کمی کمتر از 3 میلیون دلار برای مبارزه با این دعاوی خرج کرده است و در طول دادگاه قادر به انجام کمیسیون های دیگر نبوده است. ویزبال قصد دارد یک نشانه غیرقابل جایگزین مرتبط با مجسمه را آزاد کند تا بخشی از هزینه های دادگاه خود را تقبل کند. (استیت استریت از اظهار نظر در مورد پرونده های حقوقی در حال انجام خودداری کرد و گفت که شرکت "به کار سخت با شهر نیویورک و همه آژانس های شهری مربوطه ادامه خواهد داد تا اطمینان حاصل شود. [“Fearless Girl”] اجازه ماندن دارد.»)

تاد فاین، Ph.D. CUNY مرکز دیپلماسی، که هنر عمومی را مطالعه می کند و به متحد Visbal تبدیل شده است، گفت که این اپیزود تأثیر بدی بر خیابان دولتی داشته است. او گفت: "شما این برند عالی را دارید، بزرگترین موفقیت بازاریابی تمام دوران را دارید، و سپس به این هنرمند ضربه می زنید تا او را ورشکست کنید تا زمانی که حق چاپ خود را به شما بدهد." فاین معتقد است که شهر باید مجوز مجسمه را تمدید کند، اما او ترجیح می‌دهد که شهر مالکیت آن را بگیرد یا آن را با یکی از کپی‌های Visbal جایگزین کند. او استدلال می کند که برای حفظ نسخه اصلی، فضای بیشتری به برخی از تبلیغات شرکتی که به عنوان هنر مبدل شده اند، می دهد.

میشل بوگارت، استاد افتخاری دانشگاه استونی بروک که در تاریخ هنر عمومی تخصص دارد، به من گفت که درگیری‌هایی بر سر آثار هنری عمومی که توسط شرکت‌ها حمایت می‌شود در نیویورک وجود داشته است. او گفت، اما مثال «استیت استریت» «موردی بسیار کچل‌تر، بدبینانه‌تر و، برای من، مشمئزکننده‌تر از چیزی است که با تعداد معینی از هنرمندانی که در حوزه عمومی کار می‌کنند، اتفاق می‌افتد». به عبارت دیگر، هنرمندان بسیار سردرگم هستند و این ناراحت کننده است.» بوگارت گفت: "من شک ندارم که این شرکت او را به پیاده روی برده است." اما این واقعیت که او می خواهد آن را در اندازه های مختلف تکثیر کند و با نسخه های آن در ایالات متحده سفر کند نیز یک چیز بسیار تجاری است. این یک شرکت خود تبلیغی است - به همین دلیل است."

بوگارت استدلال می کند که این واقعیت که یک اختلاف مداوم بر سر حقوق این رقم وجود دارد، تنها استدلال حذف آن را تقویت می کند. او گفت: «چرا شهر نیویورک می‌خواهد اثری در ملک خود داشته باشد که به این ترتیب مورد مناقشه قرار گرفته است، جایی که هنرمند اسپانسر را به آزار و اذیت او متهم می‌کند؟» منظورم این است که با همه ترس‌هایی که شهر نیویورک دارد، چرا آنها می‌خواهند با وجدان خوب چیزی را بخواهند که بتوان گفت بد نیت است؟

در برابر این پس زمینه بهم ریخته، شهر با تصمیم گیری در مورد سرنوشت «دختر بی باک» مواجه است. در روز جلسه کمیته گشت و گذار، ویزبال حدود یازده سخنران، از جمله ویتوریا فاریلو، نامزد سنای نیویورک را ترتیب داده بود. مری لوک از زنان سازمان ملل؛ دایان باروز، رئیس مشترک اتحادیه رای دهندگان زن در شهر نیویورک؛ و نمایندگان چندین سازمان غیرانتفاعی دیگر مرتبط با برابری جنسیتی برای ارزش جهانی مجسمه استدلال می کنند. بعداً در همان روز، کمیته به تمدید مجوز دختر بی باک برای سه سال دیگر رأی داد. بحث به کمیته طراحی عمومی شهر منتقل می‌شود، که می‌تواند در جلسه آتی درباره این موضوع رای دهد. در این رویداد، سینتیا دی بارتولو، بنیانگذار و مدیر عامل Tigress Financial Partners، گفت که سی سال در صنعت مالی کار کرده است. دی بارتولو درباره این مجسمه گفت: «او یک امید و الهام بخش برای همه ماست. «این نمادی کمتر از آن پرچم‌های بزرگ آمریکا نیست که بر فراز بورس نیویورک به اهتزاز در می‌آیند.