آیا آنها تا کنون ملاقات کودکان ؟

وقتی که من شنیدن و خواندن در مورد برنامه های بازگشایی مدارس در سراسر کشور, من اغلب در سمت چپ زبانم بند آمده.

به عنوان یک معلم پیش دبستانی و ابتدایی سن کودکان برای تقریبا 25 سال, من نمی تواند درک و آموزش کودکان در یک ماسک بسیار کمتر از آموزش یک کودک که با پوشیدن ماسک. هنگامی که اجتماعی فاصله مورد بحث قرار گرفته است و برنامه های مشترک برای چگونگی رسیدن به آن معده تبدیل می شود — فقط به عنوان من می دانم که آن را برای بسیاری دیگر از والدین و معلمان در این جهان در حال حاضر. چگونه من می دانم ؟ چون گوشی من زنگ خاموش قلاب با کسانی که به دنبال آموزش و پرورش جایگزین مدل به آنچه که آنها ترس خواهد بود جدید "عادی" زمانی که کودک خود را بازگشت به کلاس درس.

من یک معلم برای نزدیک به سه دهه و یک مدرسه در Santa Ynez دره. من از نزدیک شاهد باور نکردنی مسئولیت هایی است که با آموزش کودکان. مدرسه در هر سنی است که نه تنها در مورد آموزش کار کلاس درس در دست است. یک رابطه معلم با کودکان نمی تواند اتفاق می افتد در شش پا فاصله. دانش آموزان قادر به خواندن یک معلم نشانه های غیر کلامی زمانی که او/او در صورت تحت پوشش توسط یک ماسک. سپر صورت است که دیگر مانعی برای آموزش. معلم/ارتباط کودک در بهترین سناریو را نمی توان منحصرا در مورد دانشگاهیان.

کودکان تنها یادگیری زمانی که آنها احساس امن است. و آنها را بهتر یاد بگیرند زمانی که آنها احساس دوست داشتنی. همه ما به خصوص کودکان, نیاز انسان لمس و تماس به رشد — در کلاس درس و در زندگی است.

کلاس های درس من تجربه اثبات یک حقیقت بسیار ساده: کودکان به ویژه کسانی که در پوست رشد و نمو سن نمی تواند و نمی خواهد فاصله اجتماعی. به عنوان به زودی به عنوان یک فرد بالغ را به عقب تبدیل شده است, آنها پرش به بیش از همه به یکدیگر و می خواهید به بازی! تنها راه برای جلوگیری از آن بسیار اساسی غریزه انسان از اتفاق می افتد به استفاده از ترس. و این ترس تنها کار با در حال حاضر مضطرب هستند. چه اتفاقی می افتد به سلامت روان کودکان هنگامی که ما با استفاده از ترس به عنوان یک محرک? پاسخ این است که بازی کردن روزانه در رسانه های اجتماعی پست ها و صفحات از بزرگسالان است. ما همه آشنا با مفهوم مبارزه, پرواز, یا یخ. کودکان ما بزرگترین مسئولیت و آینده ما هرگز موفق خواهد شد در این نوع از جو است.

من تنفس می کند و زمانی که با پوشیدن یک ماسک و نمی توان به راحتی تشخیص داد. من احساس جدا شده و dehumanized توسط ماسک حکم. در حال حاضر ما می خواهیم به تقاضای همان کودکان که ظرفیت ریه بسیار کوچکتر است و بستگی دارد که در صورت نشانه برای کسب اطلاعات در مورد ایمنی و سلامت عقل?

از زمان تولد آنها کودکان خواندن نشانه های اجتماعی برای یادگیری در مورد جهان اطراف آنها را. آنها بلافاصله می تواند گمان "است که این وضعیت بی خطر است؟" "چه غم؟" "معلم عصبانی می شود وقتی که من انجام دهد." این همه می آید از صورت. ما درخواست معلمان ما — که کار است که در حال حاضر فوق العاده سخت در زمان های خوب — برای اضافه کردن یکی دیگر مانع رسیدن به همان استاندارد. کل روز را صرف اجرای اجتماعی فاصله مقرر و با استفاده از ترس و مجازات را به نگه داشتن دانش آموزان در انطباق است. یادگیری خواهد شد به خطر افتاده است. روابط می تواند ساخته شود. بهداشت روانی و مسائل — من می خواهم بگویم حتی بیشتر از سلامت جسمی این جوان شکل گیری سن.

به عنوان یک جامعه ما را همواره سلامت روانی یک اولویت دوم. ما در حال صحبت کردن در مورد نسل بعدی از کودکانی که در دوران کودکی می تواند به طور بالقوه ساخته شده در اطراف این "طبیعی است." این ماسک ممکن است شروع به محو شدن در ماه های آینده سال, اما ترس ما القا در آنها در مورد میکروب و لمسی امروز را کاملا احتمالا یک عمر گذشته.

این یک دستور غذا برای کودکان متنفر از مدرسه و احساس به عنوان اگر نیاز های اساسی انسان به لمس در هر دو ذهنی و جسمی در سطح است که به طور بالقوه خطرناک است. چگونه می شود آنها را حتی ساخت سیستم ایمنی بدن خود را با یک لمس مقادیر جهان ؟ به عنوان یک مربی آموزش دیده فوق العاده به اندازه کافی خوش شانس در زندگی این انسان من شی! خواندن بهداشت عمومی اسناد و مدارک در بازگشایی مدارس باعث می شود من اندیشیدن به این سوال مهم: آیا آنها تا کنون ملاقات کودکان ؟

تریسی رابرتز دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشد کودک و مطالعات خانواده به عنوان به خوبی به عنوان دو پست دیگر-فارغ التحصیل دوره های آموزشی در آموزش و پرورش است. او بنیانگذار و مدیر و معلم از بلوط روستای جنگل مدرسه در Santa Ynez دره.