پرامیلا جایپال در مورد سرنوشت قانون ساخت و ساز بهتر

روز یکشنبه، جو مانچین، سناتور میانه‌روی دموکرات‌های ویرجینیای غربی، در فاکس نیوز ظاهر شد و گفت از لایحه رئیس جمهور بایدن، قانون ساختمان بهتر حمایت نخواهد کرد. این اعلام پس از ماه‌ها گفت‌وگو صورت گرفت که طی آن دموکرات‌ها کاهش‌های قابل توجهی در این لایحه - که هدف آن تامین بودجه کاهش تغییرات آب و هوایی و رفاه اجتماعی است - انجام دادند تا از حمایت مانچین، یکی از محافظه‌کارترین اعضا، اکثریت در سنا دموکرات‌ها برخوردار شوند. نسخه 2.2 تریلیون دلاری Build Back Better قبلاً مجلس نمایندگان را تصویب کرده است، اما مانچین گفت که نمی‌خواهد بیش از 1.75 تریلیون دلار برای این لایحه هزینه کند و گفت که به دلیل ترس از تورم، بیماری همه‌گیر و بدهی ملی آن را رد کرده است.

در پاسخ به اعلامیه مانچین، نماینده پرامیلا جایاپال، رئیس مجمع مترقی و یکی از متعصب ترین مدافعان Build Back Better، در بیانیه ای گفت که سناتور "نه تنها به رئیس جمهور و دموکرات ها در کنگره متعهد شده است، بلکه بیشتر آنها را متعهد کرده است. این برای مردم آمریکا مهم است. "جایاپال همچنین روز دوشنبه گفت که مترقی ها امتیازات زیادی داده اند، و توافق کرده اند که هزینه بازسازی بهتر را به میزان قابل توجهی کاهش دهند، و شاهد خواهند بود که پرزیدنت بایدن به اهداف لایحه از طریق اقداماتی که با جایپال در مورد آن صحبت کردم، دست یابد. تلفن در روز سه شنبه. گفتگوی ما، ویرایش شده برای طولانی و وضوح، در زیر است.

اکنون Build Back Better کجاست؟

من فکر نمی کنم ما بدانیم. من فکر می‌کنم در تمام این ماه‌ها ما با حسن نیت با سناتور مانچین مذاکره کرده‌ایم و سناتور مانچین به رئیس‌جمهور تعهد داده است، رئیس‌جمهور به ما تعهد داده است، اما این اتفاق نیفتاده است. سناتور مانچین ویژگی متفاوتی دارد، اما واقعیت این است که ما نمی دانیم مراحل بعدی چیست. ما از او می خواهیم که در باثبات ترین شکل ممکن از سنا عبور کند. اما، صادقانه بگویم، من فکر نمی‌کنم که ما بتوانیم به تنهایی به Build Back Better تکیه کنیم، بنابراین ما یک استراتژی دو جانبه را در پیش گرفته‌ایم تا هر کاری که می‌توانیم برای حرکت قانونی آن انجام دهیم و از رئیس جمهور بخواهیم تعدادی از اقدامات اجرایی را انجام دهد. اقداماتی که هزینه‌ها را کاهش می‌دهد، که بسیاری از خانواده‌ها در حال حاضر با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، زیرا چک اعتبار مالیاتی کودکان در ژانویه منتشر نمی‌شود و به مردم کمک می‌کند تا با بحران سلامتی از زمان پرش Omicron کنار بیایند.

در این مرحله، چرا لایحه‌ای را پیش‌نویس نمی‌کنید که تمام الزامات خاص مانچین را برآورده کند و سپس سعی کنید آن را تصویب کنید؟ و اگر او رای منفی دهد، همه می توانند آن را ببینند. ضرر این رویکرد چیست؟

خوب، نقطه ضعف این است: الزامات آن چیست؟ می خواهم بگویم چارچوبی که او با آن موافقت کرد خواسته او بود. او موافقت کرد. [Manchin never publicly agreed to the framework Biden put forth at the end of October, though he did tweet,“President Biden’s framework is the product of months of negotiations and input from all members of the Democratic Party who share a common goal to deliver for the American people.” In a statement following Manchin’s announcement, on Sunday, the White House press secretary, Jen Psaki, criticized the senator’s “inexplicable reversal” as a “breach of his commitments” to the President. The senator declined to comment through a spokesperson.]

آیا او نگفته است که بدون تمدید اعتبار مالیاتی کودکان و انتخاب برنامه های بلندمدت کمتر نسبت به اقدامات بسیار کوتاه مدت، لایحه ای می خواهد و بیش از 1.8 تریلیون دلار نیست؟

خوب، صورت حسابی که قاب بود 1.75 تریلیون دلار بود و او موافقت کرد. بنابراین تنها نکته من این است که البته می‌توانیم برای انجام آن تلاش کنیم، اما در حال مذاکره با کسی هستیم که دائماً نظرش را تغییر می‌دهد. بنابراین نمی‌دانم چرا مردم فکر می‌کنند که اگر ما در این راه برویم - و مجبوریم، چون چاره‌ای نداریم - می‌توانیم به آنچه او امروز می‌گوید تکیه کنیم. فقط در گفتگوی من با او تعدادی پیام متفاوت وجود داشت که برخی متناقض بودند.

این پیام ها چه بود؟

من وارد این موضوع نمی شوم، اما فقط می گویم که او در زمان های مختلف چیزهای مختلفی گفته است. این امر دستیابی به توافق را بسیار دشوار می کند. من فکر می کنم زمانی که رئیس جمهور چارچوب را با سناتور مانچین مذاکره کرد و از او تعهدی مبنی بر حمایت از آن چارچوب دریافت کرد، رئیس جمهور باید به عقب برگردد و به توافق برسد و قبل از اینکه بتواند دوباره نظرش را تغییر دهد، خیلی سریع آن را حرکت دهد. اما فکر می‌کنم مذاکره با کسی که مدام نظرش را تغییر می‌دهد، سخت است.

کاملاً، اما آیا من درست می‌گویم که برای کمتر از دو تریلیون دلار کاملاً سازگار بود، چیزی بدون اعتبار مالیاتی کودکان و صورت‌حساب بدون برنامه‌های موقت، اما در عوض برنامه‌هایی که بودجه کمتری را تأمین می‌کرد و به طور دائم آنها را تأمین می‌کرد؟

خوب، در مقایسه با چارچوبی که او به آن متعهد است، درست نیست. این تعهد سناتور مانچین به رئیس جمهور برای حمایت از این چارچوب بود. او فقط یک سال اعتبار مالیاتی فرزند داشت زیرا نمی خواست بیشتر از این کار کند. کمتر از دو تریلیون دلار بود و تمام این برنامه های مختلف را داشت که برای ده سال کامل نبود. بنابراین من فقط می‌خواهم مردم بفهمند که وقتی درباره «خب، بیایید ببینیم او می‌خواهد چه کار کند» صحبت می‌کنیم، قبلاً این کار را انجام داده‌ایم.

تعهد به چارچوب به چه معناست؟ چون احساس من این است که او اظهاراتی کرد که می‌خواهد روی این لایحه کار کند، اما واضح بود که لایحه سنا چندان شبیه به لایحه‌ای که در مجلس تصویب شد، نخواهد داشت. درسته؟

نه، من اینطور فکر نمی کنم. فکر می کنم نود درصد لایحه ای که مجلس تصویب کرد، چارچوب بود. اگر به قاب نگاه کنید، کاملاً دقیق بود. و این چیزی بود که قفقاز مترقی بر آن اصرار داشت. من به رئیس جمهور گفتم: "مطمئن شوید که همه پارامترها را داشته باشد، زیرا وقتی چیزی از فریم به متن می رود، بسیار دشوار است." مردم می گویند: "اوه، خوب، من با آن موافق نبودم." و همیشه مشکل همین است. با قاب اما این فقط یک عدد از ردیف بالا نبود. در واقع، آن بخش‌های مختلف را به تفصیل بررسی کرد - یک اعتبار مالیاتی یک ساله، مراقبت از کودکان و از قبل، یک K به مبلغ چهارصد میلیارد وجود داشت، و دقیقاً نحوه استفاده از آن فرمول‌بندی شد.

و نحوه پرداخت صورت حساب چگونه بوده است؟

اون هم اونجا بود اما آنچه سناتور مانچین می خواست در واقع همان چیزی بود که ما می خواستیم، یعنی مالیات شرکتی قوی. و این کاری بود که یک سناتور انجام داد [Kyrsten] سینما مخالفت کرد. بنابراین قطعاتی که در چارچوبی که هم مانچین و هم سینما با هم تنیده شدند، بخشی از مذاکرات بودند و هر دو بر سر آن توافق کردند، در واقع یکسری مقررات مالیاتی دیگری برای پرداخت آن داشتند. [Like Manchin, Sinema did not publicly commit to voting for the bill. The senator did not respond to a request for comment.]

ببینید، موضوع این سناتورها این است که همه طوری رفتار می کنند که انگار تنها خودشان هستند. سناتور مانچین خواهان مقررات مالیاتی خاصی بود که سناتور سینما نمی خواست. و بنابراین چارچوب نهایی یک موضع سازش بود که منجر به پیوستن هر دوی آنها شد و قفقاز مترقی این چارچوب را تأیید کرد زیرا ما فکر می‌کردیم این مذاکره نهایی بود که با حسن نیت انجام شد.

فکر می‌کنید رئیس‌جمهور چگونه با این موضوع برخورد کرد؟

فکر می‌کنم کاخ سفید در جدا کردن این دو لایحه اشتباه کرد و فکر می‌کنم بسیاری از آن‌ها از اینجا شروع شد. ما آنها را از هم جدا کردیم و اجازه دادیم مذاکرات حول لایحه زیرساخت ها بچرخد، بدون اینکه واقعاً به هشتاد و پنج درصد دستور کار رئیس جمهور در قانون ساخت و ساز بهتر توجه کنیم. فکر می‌کنم وقتی سنا زیرساخت‌ها را بدون تعهد تصویب کرد، فکر می‌کنم احتمالاً به اصرار کاخ سفید بود، اما فکر نمی‌کنم این اتفاق هم می‌افتاد. من فکر می کنم آنها باید آنها را در کنار هم نگه می داشتند و در این مرحله متعهد می شدند.