چرا نمی توانید در مقابل وردل مقاومت کنید؟

قبل از اینکه بازی را انجام دهید، احتمالاً میله‌هایی را در شبکه‌های اجتماعی دیده‌اید، پنج در شش ردیف مربع شکلک به رنگ‌های خاکستری، زرد و سبز. در ابتدا آنها مرموز به نظر می رسیدند. هر شبکه شامل الگوی متفاوتی از رنگ ها بود. برخی از کسانی که شبکه های خود را به اشتراک گذاشتند به نظر به نتایج افتخار می کردند و برخی دیگر ناامید بودند. اما می‌توان معنای قالب‌ها را فقط با انجام بازی‌ای که آنها را تولید کرد، فهمید: Wordle، یک بازی مرورگر وب که هر روز با یک پازل کلمه جدید به‌روزرسانی می‌شود. Wordle یک وب سایت مینیمالیستی دارد - بدون تبلیغات یا نمادهای رسانه های اجتماعی، فقط بازی - و یک URL ناشیانه. به نظر می رسد یک مصنوع از اینترنت اولیه است که به اینترنت مدرن تبدیل شده است. اما شبکه حروف ساده بازی در واقع برای توزیع در کانال های دیجیتال بهینه شده است. در ماه نوامبر، بازی نود بازیکن داشت. این ماه تاکنون بیش از دو میلیون جذب کرده است. در عصر فیدهای الگوریتمی سفارشی، Wordle چیز جدیدی را ارائه می دهد که همه بازیکنان می توانند یکباره آن را تجربه کنند. استفان استالینگز، ناظر موسیقی در نیویورک که یک حساب کاربری TikTok برای مستندسازی نمایشنامه‌های Wordle خود راه‌اندازی کرد، آن را «نسخه آنلاین مکالمه خنک‌کننده آبی» توصیف کرد.

همانطور که در گزارش شده است بارWordle توسط یک مهندس نرم افزار به نام جاش واردل (آیا متوجه شدید؟) در اواخر سال گذشته ساخته شد، تا حدی به عنوان هدیه ای از طرف شریک خود پالاک شاه. در سال اول همه‌گیری، این زوج وارد بازی‌های کلمه آنلاین محبوبی شدند که توسط بارمانند اسپلینگ بی، پازل روزانه با آناگرام و جدول کلمات متقاطع روزانه روزنامه. با این حال، Wordle هیچ سرنخ یا حرف اول ندارد. بازیکنان یک کلمه اولیه پنج حرفی را حدس می زنند که پنج کادر بالای شبکه را پر می کند. سپس فیلدها رنگ ها را تغییر می دهند تا نشان دهند چگونه حروف در این فرض با حروف موجود در کلمه مرموز مطابقت دارند. جعبه خاکستری به این معنی است که حرف داخل در پاسخ نیست. زرد به معنای آن است، اما در جای دیگر. و سبز به این معنی است که حرف درست در جای مناسب است. (کد نویسی رنگ یادآور بازی تخته ای Mastermind در سال 1970 است.) بازیکنان شش فرض متوالی برای به دست آوردن کلمه مناسب دارند. چه این کلمه را بدانید چه ندانید، گرید بعدی تبدیل به نوعی تروفی می شود، رکوردی از یک بازی که می توان آن را با بازی های دیگر مقایسه کرد. پس از انجام بازی روز، باید منتظر بمانید تا بازی بعدی منتشر شود، در نیمه شب به وقت گرینویچ بر خلاف ظاهراً هر چیز دیگری در اینترنت، Wordle برای اعتیادآور بودن طراحی نشده است، حتی اگر هر روز پنج یا ده دقیقه بازی کنید، ممکن است احساس اجبار واردل گفت: "او بیشتر از وقت شما نمی خواهد." بار. حداقل تاکنون، این بازی از کسب درآمد از جایگاه خود در اقتصاد توجه خودداری کرده است.

خود شبکه ها می توانند کلید جذابیت بازی باشند. آنها فراتر از مدل های انتزاعی هستند. سی تی نگوین، استاد فلسفه در دانشگاه یوتا و محقق بازی، در 12 ژانویه موضوعی را در توییتر نوشت و «فیلسوف نظریه بازی وردل» را پیشنهاد کرد. نگوین روز پیش تلفنی به من گفت که بازی‌ها در مورد میانجیگری هستند - بازیکن چه کاری می‌تواند در یک بازی انجام دهد و بازیکن چگونه انگیزه دارد. در Wordle، شما بدون دستورالعمل شروع می کنید، و اولین فرض را کم و بیش تصادفی می کنید. سپس، هنگامی که حروف صحیح را شناسایی کردید، یک استراتژی شکل می‌گیرد، به همان روشی که بازیکنان پوکر به کارت‌هایی که در رودخانه پخش می‌شوند پاسخ می‌دهند. در توییتر، نگوین این را به عنوان فرآیند "گسترش آژانس" توصیف کرد. به این ترتیب، شبکه Wordle به عنوان رکورد آژانس بازیکن عمل می کند و شرایطی که با آن روبرو می شود و تصمیماتی که در حین انجام بازی گرفته است را ردیابی می کند. یک بازیکن ممکن است با دیوارهایی از مربع های خاکستری روبرو شود و سپس در آخرین حرکت ناگهان به پنج سبز برسد. یا ممکن است با هر نوبت مربع سبز دیگری را به دست آورده باشد و به آرامی اما پیوسته تا خط پایان خزیده باشد. هر شبکه یک داستان دیدنی را تشکیل می دهد، حماسه ای از پیروزی یا شکست در مینیاتور. نگوین می نویسد که این بازی "پیروزی طراحی گرافیک اجتماعی" است. او به من گفت: "من نمی توانم با یک نگاه توصیف بازی شطرنج را بفهمم، اما می توانم به نمایش نگاه کنم و یکسری میله های دوستانم را ببینم و بدانم چه اتفاقی افتاده است."

مردم در حال حاضر از فراگیر شدن شبکه ها خسته شده اند. یکی از کاربران توییتر می‌گوید: «شاید کلمه اولین کلمه‌ای باشد که غرق می‌شوم». اما میل به درک کد شما را خسته می کند. استالینگز، ناظر موسیقی، به من گفت: «من شروع به دیدن شکلک‌ها در توییتر کردم و فقط از آن اذیت شدم، و سپس توجه شما را جلب کرد. یک روز در ژانویه، پس از حدس زدن کلمه صحیح وردل برای دو تلاش، استالینگز تصمیم گرفت یک حساب کاربری TikTok برای انتشار بازی روزانه خود ایجاد کند. او هر انتخاب کلمه ای را که صورتش روی صفحه نمایش جلوی میکروفون انجام می دهد، بازگو می کند. (تجهیزات موسیقی خانگی او کیفیت تولید ویدیوها را بالاتر از حد معمول می‌داد.) او انتظار داشت که در ماه بیست یا سی فالوور داشته باشد. او اکنون نزدیک به نه هزار دارد. در بخش نظرات ویدیو، بازیکنان درباره استراتژی بحث می کنند. Stallings همیشه با کلمه "Adieu" شروع می شود زیرا تعداد حروف صدادار زیاد است. او همچنین با این فرض شروع می‌کند که کلمه از الگوی همخوان‌ها و مصوت‌های متناوب پیروی می‌کند. با این حال، اینها دستور نیستند. او گفت: "من فکر نمی کنم راه درستی برای بازی Wordle وجود داشته باشد." "به روش خودت بازی کن."

به هر حال، چیزی که Wordle را سرگرم کننده می کند، همان چیزی است که زیربنای Spelling Bee، Scrabble، Crosswords و Word Search است. انگلیسی یک بازی برای خودش است، با ترفندها و قوانینی که مدتهاست به یاد داشته ایم. زک گیج، خالق بازی‌های دیجیتالی کلمات SpellTower و TypeShift گفت: Wordle به ما امکان می‌دهد تا ارتباطات داخلی را که در کلمات وجود دارد کشف کنیم. "شما واقعا می توانید از حجم عظیمی از ساختارهای شناختی داخلی استفاده کنید." به گفته گیج، هم بازی های کلمه ای و هم بازی های سنتی با ورق - دو مجموعه قوانین بسیار قدیمی - ژانرهای مورد مطالعه طراحان بازی های ویدئویی هستند. (Babble Royale، یک بازی آنلاین اخیر که Scrabble و Fortnite را در زمان واقعی کلمه melee ترکیب می کند، یک استثنا است.) پس از دوران کودکی، به ندرت باید به این فکر کنید که چگونه تغییر حرف می تواند تفاوت بزرگی در معنی یا معنی کلمه ایجاد کند. چند احتمال در پنج حرف وجود دارد. بازی هایی مانند Wordle بخشی از معجزه را باز می گرداند.