یک معلم مدرسه ابتدایی در درس COVID-19

در 12 ژوئن در Rites of Passage مراسم با حضور خانواده مناسب فاصله در سالن آمفی تئاتر 9 گریدر لوسیا متکالف فارغ التحصیل از سانتا باربارا دبیرستان. این مقاله یکی از آخرین تکالیف در افتخارات انگلیسی.

در ماه فوریه زمانی که من این ایمیل که مدرسه در محوطه دانشگاه لغو شد من تعجب نیست. من حتی مطمئن شوید که اگر من برگزار ظرفیت برای شگفت زده کنه. همه چیز به حال dulled در مقایسه با وزن جهان است.

به عنوان من میگردین از طریق رسانه های اجتماعی من احساس ثابت یدک کش در قلب من از دیدن مبارزه و مبارزه است که بسیاری از تجربه میکردند. این احساس دور بود و به دنبال از طریق fogged شیشه ای; تار, خفه و مبهم. زندگی من تا به حال نه بدبختانه وارونه به عنوان من تا به حال انتظار می رود آن را به. من احساس حذف از درد و رنج است; من می توانم آن را ببینید اما به عنوان اینکه از طریق شیشه ای, من می توانم آن را لمس نمی کند. بی حسی من احساس توسط سرد و یخی ترس به من نگاه را از طریق عکس از خانواده ها با هم در قرنطینه. فاصله بین اعضای خانواده خود من در حال حاضر به طول انجامید و نزدیک به فاصله سراسر امریکا و من می توانم احساس هزاران مایل مانند وتر کشیده بیش از حد تنگ است.

در 11 p. m. در فوریه 29, برادر من وارد خانه. من منتشر نفس من شده است با برگزاری بیش از حد طولانی است. بدون توجه به آنچه که حداقل ما همه در آن با هم. که احساس می کردم تنها ثابت در این گردباد از عدم قطعیت است. و به عنوان گردباد برداشت تا سرعت آن را تبدیل به یک وحشی طوفان. هنوز یک چیز باقی مانده همان: من احساس همیشه به طور فزاینده ای بیشتر ریشه در خانواده من است.

ابهام و غیر قابل پیش بینی از این همه موجب بسیاری از سوالات و من بسیار کنجکاو خودم بود که اغلب یکی به صدای آنها به خانواده من است. من آمده اند به درک که من حس ثبات و groundedness تعریف شده توسط مردم در اطراف من و درک من از این وضعیت است.

برای چنین بسیار تاثیرگذار وضعیت شما فکر می کنم وجود خواهد داشت پاسخ های بیشتر وجود دارد. متاسفانه وجود ندارد. در واقعیت وجود دارد بسیار قطعیت که بسیاری از سوالات من بودند ملاقات با اطلاعاتی که سوخت بله حتی بیشتر سوالات.

چالش برانگیز ترین بخش از این برای من گاهشمار یا فقدان آن است. ارزیابی من از چیزهایی است که همیشه با یک روشمند و دقیق برنامه گردد با پایان را در ذهن و در این مورد وجود ندارد یکی است. حداقل یکی از ما می توانید ببینید.

روز من دریافت یک ایمیل از من به تازگی اختصاص مشاور در سانتا باربارا دبیرستان من بود ملاقات کرد و در عین حال یکی دیگر از سوال است. من حتی قادر به بازگشت به مدرسه در پاییز ؟

من ابراز این سوال برای من مادر بود و ملاقات با یک نگاه پر از بسیاری از چیزهایی که من به سختی می تواند آن را پردازش کند. در آن لحظه زمان هنوز ایستاده بود. من می توانم احساس نور صبح, ضربه به صورت من و به طبقه چوب جنگلی در زیر پای من. من احساس وزن زل زل نگاه کردن بر روی شانه های من تا سنگین من تا به حال به نشستن.

من نمی دانم. من نمی دانم که زمانی که شما بازگشت به مدرسه. من نمی دانم وقتی که قرنطینه به پایان خواهد رسید. من نمی دانم, من نمی دانم, من نمی دانم.

من پس از آن قابل درک است که این عدم قطعیت بود واقعا تنها منبع یقین در زندگی است. ما هیچ وقت نمی دانید زمانی که ما زندگی می کند ممکن است به پایان رسید و یا هنگامی که ما ممکن است برای همیشه لطفا برای تغییر. این قدرتمند استعاره به من رمه را به درک که من واقعا معتقدم که تغییر خواهد کرد راه من زندگی می کنند از هم اکنون در.

من را ترک خواهد کرد شما را با یک سوال (مورد علاقه من): در صورت ناشناخته چگونه شما را انتخاب کنید برای دیدن — با عدم قطعیت و یا با شدید عزم راسخ به استقبال هر روز به عنوان یک آغاز مهم نیست که اگر در پایان در بینایی و یا میلیون ها کیلومتر در فاصله ؟

هر روز کارکنان سانتا باربارا مستقل کار می کند سخت به مرتب کردن حقیقت از شایعه و نگه داشتن شما را آگاه از آنچه اتفاق می افتد در سراسر سانتا باربارا جامعه است. در حال حاضر وجود دارد یک راه به طور مستقیم فعال کردن این تلاش است. پشتیبانی مستقل با ساخت مستقیم سهم و یا با اشتراک ایندی+.