برکلی خانه من را از طریق و از طریق

وقتی همه گیر شد، تصمیم گرفتم که می خواستم در برکلی بمونم. وقتی قرنطینه رسید، من قادر به باز کردن و آشیانه به آپارتمان من بود. ماه ها ادامه داشت، همه چیز شروع به یک روال در درون زندگی دانشگاهی، کاری و شخصی من کرد. برکلی اقدامات احتیاطی ایمنی را در فروشگاه ها به اجرا درمی آورید و من قادر به پوشیدن ماسک و فاصله اجتماعی در زندگی روزمره ام هستم. سفر به محل هدف و پیاده روی در اطراف پردیس با دوست پسر من فعالیت هایی که به ما کمک کرد هر دو صرف وقت با یکدیگر و ارتباط با جهان خارج است. وقت صرف در دانشگاه شده است به خصوص تلخ شیرین. دانشگاه از زمانی که یادگیری از راه دور منتقل شده و بیشتر همه به زادگاه خود بازگشته اند، یکسان نیست. دلایل متعددی وجود داشت که چرا من نمی خواستم به خانه برگردم، و این تنها به این دلیل نبود که خانه نسیم هوای تازه، نمایش های زیبا از اقیانوس و زنگ Campanile زنگ هر ساعت از دست. بزرگترین ماجراهای من از زمان حرکت در اینجا آمده اند که در هنگام گرفتن سفرهای روز به سانفرانسیسکو با دوستان، سفر به کافی شاپ های محلی برای تحصیل در میان مدت من، راه رفتن در اطراف پردیس برای پیدا کردن سنگهای پنهان (می دانید که شما می توانید خرچنگ در استراوبری نهر توسط ساختمان علم پیدا کنید؟ یا اینکه راکون ها هستند که دوست دارند در طول شب پرسه بزدند؟)، در گلادن هم را مسخره می کند و ساعت ها در انتها می خوانید. خاطرات زیادی هست که من اینجا ساخته ام و آنقدر تاریخ وجود دارد که من به یادگیری ادامه می دهم.

من نمی توانستم به خانه بروم چون این خانه من در حال حاضر و تا فارغ التحصیل. با وجود اینکه از خانواده و دوستان دور هستم، اما آسایش برکلی و فرصت های کمی که همچنان پیدا می کنم کافی است تا مرا بخواهد بخواهم بمونم. من همچنان به کشف خودم و تمرین مراقبت از خود در اینجا به عنوان بهترین راه حل من می توانم.

من در خانه با جایی که زندگی می کردند قبل از من به برکلی آمد احساس نمی. من در لس آنجلس به دنیا آمدو مجبور شدم به فرزنو در 8 سالگي بروم. راستش، زندگی در فرسنو به دلایل مختلف به طور جدی مکیده شد. من از خانه ای که در LA ساخته بودم دور بودم - جایی که خانواده و دوستانم در آن زندگی می کردند، مکان های که من بازدید و ستایش می کردم و بیشتر خاطراتم در آن ها خلق شده بود. وقتی نامه های پذیرش کالج وارد شد، من به درگیری تبدیل شدم. بدجوری می خواستم برگردم خونه به لس آنجلس، اما در همین زمان، می خواستم از فرصت استفاده کنم تا زندگی کنم و چیز جدیدی را تجربه کنم. هنگامی که من در UC برکلی تصمیم گرفت، من مشتاق بود به حرکت به یک محیط جدید و دوستان و خاطرات جدید است. من هیجان زده بود برای دیدار با افراد جدید از همه راه های زندگی، جایی که من می توانم ادامه به یادگیری و رشد با بحث های خود را. به یاد دارم که به یک کوهپایی چهار پا در حال حرکت به اتاق اول من مثل آن بود که فقط دیروز! من در مورد شروع از نو نشئه بود و من می دانستم که من می خواستم برای پیدا کردن ریتم و شادی من در حالی که دنبال درجه ای است که من در مورد پرشور.

راستش همه گیر شده است بر من خشن و من را ساخته است همه چیز را در مورد خودم سوال، سلامت روانی من و مردم و جهان اطراف من. برخی از توصیه برای تازه وارده: همه چیز باید در حال حاضر دشوار به نظر می رسد و جهان در اطراف ممکن است مانند یک محل ناراحتی و نفرت احساس, اما فقط می دانم که احساسات و نیازهای شما معتبر هستند. اگر زندگی در خانه جای ایده آل برای بودن در حال حاضر نیست، توصیه می کنم اگر می توانید و شروع به آشنایی با پردیس و منطقه، و شاید حتی برخی از دوستان را از طریق زوم هنگامی که کلاس های شروع می شود به برکلی بیاید. اگرچه این وضعیت کامل نیست و همه چیز به نظر می رسد در زندگی شما به سرعت در حال حرکت است، رفتن به برکلی برای شروع سفر خود را می تواند یک تجربه زندگی تغییر است که شما ممکن است نیاز داشته باشید. وقت خود را بگیر و با منابعی که مدرسه ما فراهم می کند آشنا شوید. به خونه خوش اومدين خرسها

تماس با Gisselle Reyes در [ایمیل محافظت شده] .