'میکروفون در سال 2020' موسیقی به عنوان یادگاری

درجه: 4.0/5.0

در میکروفون ها در سال ۲۰۲۰ ، فیل الوروم که به خاطر کارش به نام میکروفن ها و کوه ایری شناخته می شود، اولین بار به یک آهنگ تک، ۴۴ دقیقه ای گذشته نگر در مورد ماهیت درهم تنشده زندگی و حرفه اش شیرجه می Microphones in 2020زد. پروژه یک شعار خسته کننده و خودشيفته و خودشيفته است که از يک گوش و گوش ديگر می گذرد. همچنین این یک رسالات خیره کننده در مورد هنر و گذشت زمان است که به طور دائمی بر شنونده آویزان است.

هیچ چیز برای هفت دقیقه تغییر نمی کند: گیتار همان دو آکورد را می نوازد، هر کدام قبل از عبور آهنگ به دیگری فضای زیادی را در بر می گرفت. این یک تکرار خستگی ناپذیر است، و شنونده ممکن است با سرخوردگی تقاضا کند که Elverum به نقطه.

نکته ای که در مورد میکروفون ها در سال ۲۰۲۰ وجود دارد این است که این در واقع به این نکته نمی رسه. در واقع، مفهوم اصلی آلبوم، به عهده از نیمه دوم آن، این است که زمان به سادگی جریان بی موج است. گیتار، مانند زمان، حاضر به توقف راهپیمایی بی پایان خود، بدون مقصد ادامه.

پس از دوره ٔ بی کلام آغاز ین آلبوم، لحظات زیر آن به طور مناسبی نوجوان هستند - وقتی Elverum می ترانه، قافیه هایاو ساده و تکراری هستند. افکار او نحس و پرمتظاهر و پرسروش است. ممکن بود پروژه در اتاق خوابش تا یک ساعت دیگه تبرک بشه اين جيغ هاي سياتل هيستر رو مي بره این درخواست به آن دانشجوی بسیار سفید UC برکلی که به اندازه کافی ممتاز به کشتی را از طریق زندگی است. آغاز هنري است و نه به صورت پاياني. آواز خواندن یکسره Elverum و الگوهای تکراری و طولانی او فرصت های زیادی را برای کسالت ارائه می دهد، و یا به سادگی به خاموش کردن رکورد. است خود مرجع، خود خدمت و خود علاقه مند است.

گذشته از گیتار های غرش از آنگست نوجوان و طبل بزرگسالی جوان ظهور صداهای Elverum برای مشهور است، توسط خواننده به عنوان "مه با نور و پوچ" توصیف شده است. به طول زمان، طبل ها و سایمبل ها که زمانی تصادف کرده و نرم و مواج و بالغ شده اند. ''لحن Elverum نسبت به فرهنگی که در آن او زندگی می کردند شیفت بین ارجاعی و تمسخر. بینی در هوا نگرش تبخیر. با کشش آهنگ، قدردانی از آن آسان تر است، و دلتنگی داخلی برای باز شدن ساده آهنگ وجود دارد.

تن میکروفون در سال ۲۰۲۰ برای هنرمندی سبک است که معروف ترین آلبوم هایش دربارهٔ جدا شدن و سرطان بوده است. اگر چه Elverum می کند از تاریکی و ناامیدی می کند -- او داستان ترسیدن از برگزاری برادر برهنه خود را بر آتش به خشک کردن او را می گوید -- چنین موضوعات somber کمتر در اینجا نسبت به کار قبلی خود شیوع دارد. 

کار قبلی او هنوز هم راه خود را به این پروژه جدید، با این حال. هر گاه اشاره شود، این درک می شود که به تفسیر بزرگتر الوروم در مورد ماهیت زندگی خدمت می کند- به یک روش، هرج و مرج آن قابل پیش بینی است. ابزار دقیق بر تماس های تکرربار به آهنگ های قدیمی و داستان های قدیمی تر تأکید می کند.

این تماس ها، تمام داستان آلبوم را نمی دهد، با این حال، و این با طراحی است. موسیقی به سادگی نمی تواند تمام داستان زندگی را بگوید. همه نه لوکس زندگی زندگی مانند آن نصب هنر است. اگرچه الوروم اغلب مانند یک هم دوک پر سن کالج می نویسد، اما ادعاهای او از روایت شخصی به طور قابل درک ناقص است.

در میکروفون ها در سال ۲۰۲۰، Elverum با ساده گرایی خودش مقابله می کند، و این تصور را که زندگی یک ساگا فردگرا است، پاره Microphones in 2020می کند. اگر چه او مدت هاست که از هنر برای خودبیان استفاده می کند، اما از آلبوم به عنوان فرصتی برای نگاه کردن به درگیری بین خود به عنوان یک هنرمند و به عنوان یک مرد استفاده می کند.

آنچه الوروم به نظر می رسد قدر دان آن است که این یک گنه نیست که خسته کننده یا غیر قابل توجه باشد، و او در هر فرصتی از دنیویت و پوچ بودن تجلیل می کند. او شعر در مورد matinees، ضبط تجهیزات و غواصی به دریاچه ها، جهان يال و روم خلق مي کند يک يکه وي ژست يکه و مجاب کننده است که توسط مينوتياي نقلي خودش ساخته شده است.

میکروفون ها در سال ۲۰۲۰ سخت است که به پارس کردن. طبیعت آن را defies dissection, آهنگ های مفرد دشوار به دقت به قطعات تقسیم. این خیلی شخصی است، خیلی صمیمی و در عین حال بسیار بی رنج دور. این تکراری است, سیکل, در عین حال سرحال و زیبا. شاید بینش شبابابا زمان کم شود، اما، به عنوان یادداشت های الوروم، ما هم همینطور.