همه گیر بازتاب: این بند

شما ممکن است به یاد داشته باشید من از آخرین باری که من رفتم به یک فروشگاه مواد غذایی که اولین بار من در طول COVID-19 بیماری همه گیر. از آن پس من هنوز هم-شجاع همسر اصلی فروشگاه-قدم در برخورد با ما خوراکی نیاز هفتگی.

دلیلش این است که من می ترسم به ترک خانه و یا برای دیدن دیگران. شما ممکن است به عنوان خوانده شده من داستان در مورد رفتن به رستوران به عنوان یک قطعه از سخت شواهد و ما واقع شده است به ساحل و رودخانه بیشتر به طور مداوم از همیشه قبل از به عنوان شما ممکن است شاهد من از طریق Instagram داستان. من حتی بازدید از یک کارخانه شراب سازی و یا دو (با تشکر برای ناهار جیم! ویدئو های سرگرم کننده پیتر!), ضبط یک پادکست با دو (!) دیگر مردم و حفظ مداوم در تماس با گره گروه از دوستان نزدیک.

اما در روز شنبه من جرأت را دوباره به فروشگاه مواد غذایی با توجه به دو نیاز برای بیشتر پروپان (یک فعالیت در خانه من) و برخی از گوشت با من یاکیتوری کوره خود انتخاب هدیه ای از مادر من برای من برای روز پدر. (شما همچنین ممکن است می دانم که من از من بی پایان رسانه های اجتماعی پست های در مورد پخت و پز شور و شوق بود که همیشه قوی بوده ولی در خصوص اخراج کردن و قابل مشاهده در طول coronavirus چرا که آنچه eff دیگری انجام شده است؟)

اولین توقف شورون ایستگاه گاز در فرویو خیابان جایی که من مذاکره سوخت-plus-پروپان پرداخت تنها از طریق ماسک. من دیده ام وجود دارد برای سال های دوستانه بود مثل همیشه هر چند شاید کمی نا امید شده توسط ماسک. ما را از طریق آن.

بعدی متوقف شد و جوانه آن در 8:45 صبح در آخر هفته کاملا uncrowded. لیست من ساده بود: مرغ و گوشت گاو و آب پرتقال و شیر و تخم مرغ است. اما راه رفتن با پنیر بن به یاد من چه خرید بود. من رفتم جلال خاموش-لیست snagging antipasti و طعم پنیر. من تو را دیدم حلزون اسکالوپ در قصاب مورد خواسته برای پنج بالا برده و سپس آن را به کل یک پوند. در گوشت راهرو وجود دارد deboned کوتاه دنده مناسب برای یاکیتوری (من فکر می کنم?), و در حال حاضر-برش سینه مرغ. من آخرین Luponic سری از سنگ چخماق واکر من برداشت قارچ, و سپس من انجام لیست. انتظار در خط شش فوت از آینده خریداران قبل از صعود تیره شکلات کارامل و نمک دریا به نام من — بله در آن بیش از حد.

از آنجا که شخص در مقابل من رها سبد خرید خود را به گپ زدن با بعضی از پسر مورد niceness هندوانه, من پریدند به اکسپرس خط. پس از تماشای یک نقاب, کارکنان نرم کردن چیپس سیب زمینی (که یک چیز؟), من اعتراف کرد که من با 11 آیتم ها نه 10. "من نمی خواهد بگوید اگر شما نمی," او گفت:. من خوب افتادم در حال حاضر.

همه چیز کاملا لذت بخش تقریبا من به جرات می گویند طبیعی است. اما البته همه چیز به دور از عادی.

من یکی از این احمقها که انکار می کند کارشناسان بهداشت عمومی' دستور است که ما با پوشیدن ماسک به عنوان آنجا که ممکن است. من آنها را باور داریم و این آمار به نظر می رسد به یاد توصیه های خود را. (من باید بگویم که بیش از ماندگاری مانند زمانی که به تنهایی در ماشین و یا در حالی که ورزش در خارج از منزل اشکالات من به همان اندازه به عنوان کسانی که بر این باورند این کار خود را به شرم مردم در رسانه های اجتماعی.)

اما همانطور که من سوار من زده بود حس از دست دادن. من فکر می کنم دلیل من اجازه شوهر انجام بسیاری از خرید — چرا من از یک بار در شرایط عادی به عنوان آنجا که ممکن است — این است که این بیماری همه گیر واقعیت: فقط. لعنتی. بمکد. من نگران که ما شکسته ام به یک, عجیب و غریب به طور کامل پوشانده بیشتر غیرشخصی آینده وجود از سوء ظن و ترس از تصمیم گیری و نامرئی لبخند می زند. من لذت بردن از گذشته که ما در زمان داده شده. من از ترس که فرزند نمی خواهد می دانم آنچه در آن بود قبل از. این. گه.

من کاتولیک و در حال غرق ایمان من به عنوان به زودی به عنوان دلیل لگد. اما امروز من دعا کنید.

در سانتا باربارا مستقلکارکنان ما در حال کار در سراسر ساعت برای پوشش هر جنبه ای از این بحران — مرتب سازی حقیقت از شایعه. ما خبرنگاران و سردبیران در حال پرسیدن پرسش های دشوار ما مقامات بهداشت عمومی و گسترش این کلمه در مورد چگونه همه ما می تواند کمک به یک دیگر. جامعه ما نیاز دارد — در حال حاضر بیش از هر زمان — و ما به شما نیاز دارید به منظور حفظ و انجام این کار مهم انجام می دهیم. پشتیبانی مستقل با ساخت مستقیم سهم و یا با اشتراک ایندی+.