'عجیب و غریب و فوق العاده': مصاحبه با خبرنگار ورزشی جوآن رایان در بیس بال، شیمی تیم در میان همه گیر

Joan Ryan که اکنون مشاور رسانه ای سان فرانسیسکو جاینتس است، روزنامه نگار برنده جایزه است و یکی از اولین ستون نویس های ورزشی زن در این کشور بود. اگرچه بیشتر وقتش صرف نوشتن برای روزنامه سان فرانسیسکو کرونیکل شده بود، رایان همچنین یک دوره تدریس کوتاه را در مدرسه تحصیلات تکمیلی روزنامه نگاری دانشگاه برکلی بررسی کرد. او همچنین نویسنده تحسین شده "دختران کوچک در جعبه زیبا: ساخت و شکستن ژیمناست های نخبگان و شکل Skaters، که نور در رژیم های آموزش غیر انسانی تحمیل شده بر ورزشکاران زن جوان.

رایان از زمان گذراندن تابستان های کودکی اش در ورزشگاه یانکی در اطراف بیس بال بوده است، اما این فصل کوتاه، فن کمتر - آن را برای بیشتر - بر خلاف هر او تجربه شده است.

خيلي فرق داره و هنوز بيسبال بيسباله، درسته؟ بنابراین من نمی توانستم منتظر شروع آن باشم، و من واقعا از هر لحظه آن لذت بردم." رایان گفت.

اگرچه شاید با نظرات همکارانش در صنعت بیس بال تناقض داشته باشد، رایان طرفدار جمعیت قطع و اضافه صدا است که همراه ورزشگاه های بی خیال است.

من از صدای جمعیت جعلی خوشم می اید چون این کار ها را عادی می کند. "این نشانه ها است؛ هیجان انگیز است. کنجکاو می شدم بدونم توی پارک چه صدایی داره، اما فکر می کنم کار خوبی باهاش کردن."

در ماه مارس، رایان مقاله ای درباره اهمیت ورزش در زمان انزوا نوشت، و چگونگی مرکزیت تیم ها و قبیله گرایی برای طبیعت انسان است. با این حال، با پیشرفت همه گیر، بازگشت ورزش با جنجال سزاوار با توجه به بزرگی بیماری مواجه شده است. ورزشکاران حرفه ای در حال گرفتن سه بار در هفته در حالی که بسیاری از جوامع فاقد دسترسی به آن منابع مشابه. در مورد روزنامه نگاران ورزشی، آنها باید با دست و دست و دست و پای خود را به وضوح انتقال پیچیدگی.

ورزش دیگر بخش بازی های روزنامه نیست. نویسندگان ورزش در حال مقابله با هر مسئله مهم، از زندگی سیاه ماده به همه گیر. من فکر می کنم مهم ترین چیز این است که آنها را برای پیدا کردن حقیقت، به طور کامل واقعی و دقیق و به پرسيدن تمام سوالات درست و سوالات سخت است، "رایان گفت. "البته، اذعان هنگامی که ما اطلاعات کافی هنوز (در هنگام ساخت) اعلام یمثل 'این اشتباه است!' یا 'البته ما نیاز به ادامه! "

در آوریل، رایان پنجمین کتاب خود را با عنوان "نامحسوس ها: باز کردن قفل علم و روح شیمی تیم" منتشر کرد. طبیعتاً، رایان نیز آن را دوست خواهد داشت اگر نویسندگان ورزشی می توانند در دوره بازی همه گیر بر روی روحیه تیمی گسترش یابد.

"من می خواهم به آنچه در آن در خانه باشگاه در حال حاضر مانند. من می خواهم بدونم که در خانه برای این بچه ها چه اتفاقی می وود، چه اتفاقی در ذهن آنها می وود. چالش های که هرگز انتظار شرایر را نداشتند، چه هستند؟» رایان گفت. "من دوست دارم که یک مگس بر روی دیوار و ببینید که چگونه آن پویا در حال انجام است."

اما با توجه به این که رسانه ها به دلیل محدودیت های کوروناویروس، چنین دسترسی به بازیکنان را ندارن، رایان می فهمد که پاسخ این گونه سوالات حدس هر کسی است، برای حال.

در "نامحسوس"، رایان در مورد انواع مختلف شیمی تیم بحث می کند: شیمی اجتماعی- عاطفی - آنچه در کلوب خانه و در اتاق های قفل اتفاق می افتد - و شیمی وظیفه، یا "گردش کار" شیمی در زمینه.

همچنین او هفت بازیکن مختلف "archetypes" مشترک در تیم های موفق را نشان می دهد. این شخصیت ها از "sage" و "بچه" تا "جرقه" و "دوستان" است. به همان اندازه مهم هستند "ماجرا" بازیکنان که نگه داشتن دیگران در صف با فرهنگ تیم، و "رزمندگان،" بازیکنان فوق العاده با استعداد، سازنده که، هنگامی که در زمین، تیم می داند که آن را تا به یک شات در پیروزی -- فکر می کنم مایک Trout یا کلایتون Kershaw.

و در نهایت، "jester" که رایان احساس می کند "مهم ترین هفت است زیرا (آنها) می تواند تنش شکستن زمانی که استرس بالا است وجود دارد. آنها می توانند انتقاد بسیار تیز و یا سرزنش به هم تیمی که وقتی آن را در طنز پیچیده شده ارائه، آن را زمین خیلی نرم تر. پیام از طریق می شود، اما گیرنده پیام احساس تحقیر و یا از خود دور نمی کند."

در مورد شیمی تیم در دنیای مجازی جدید ما، رایان معتقد است که در حالی که چالش برانگیزتر برای ایجاد، آن را هنوز هم می تواند وجود داشته باشد.