تا زمانی که اوضاع پایدارتر شود، تخم‌هایم و خودم را فریز می‌کنم

به عنوان یک زن مدرن، من باید به چیزهای زیادی فکر کنم: شکاف دستمزد جنسیتی، شلوار جین که الان جذاب است، پیت دیویدسون، و البته باروری من. مطمئن نیستم که می‌خواهم بچه‌دار شوم یا نه، یا با شریک زندگی مناسبی هستم، یا در شغل مناسبی هستم، یا از شامپوی برند مناسب استفاده می‌کنم. از آنجایی که زندگی مانند امروز گیج کننده و غیرقابل پیش بینی است، تصمیم گرفتم که تنها اقدام معقول این باشد که تخم هایم و همچنین خودم را فریز کنم، تا زمانی که اوضاع کمی پایدارتر شود.

بچه دار شدن یک تصمیم بزرگ است. من و دوست پسرم نمی دانیم حاضریم ازدواج کنیم یا نه، چه برسد به تربیت بچه. راستش را بخواهید، من حتی مطمئن نیستم که او این یکی باشد. گاهی فقط به پشت سرش خیره می شوم و فکر می کنم، او؟ تا ابد؟ بنابراین به جای اینکه سعی کنم مسیر رابطه مان و بحث بچه ها را طی کنم، فقط پنجاه سال روی یخ خواهم بود، که باید به ما زمان کافی بدهد تا فکر کنیم که آیا واقعا برای همدیگر مناسب هستیم یا فقط ما راحت هستیم و تلاش می کنیم، زیرا با هم ماندن بسیار پیچیده تر از خارج شدن از زندگی یکدیگر است. و سپس، نیم قرن بعد، پس از اشغال فضایی، می توانیم ببینیم که هر دو در کجا هستیم. (یعنی اگر هر دوی ما بتوانیم بایستیم، با توجه به اینکه او هشتاد و چهار ساله خواهد بود و پاهای من کاملاً حفظ شده در حال تاب خوردن و پر از مایع سرمایی هستند.)

سپس باید به شغل خود فکر کنید. ایجاد تعادل بین کار و مادر شدن می تواند یک چالش باشد. فعلاً هر روز صبح مشغول کارم هستم که قرار بود جایگزینی باشد تا اینکه به حرفه ام پی بردم، اما شش سال گذشت و آرام آرام روحم را به قوام خاک اره خرد می کنم تا اینکه بفهمم تو ممکن است هیچ علاقه ای نداشته باشد. اما اگر من یخ زده بودم، دیگر مجبور نبودم کار کنم. علاوه بر این، قبل از اینکه به طور بالقوه صاحب فرزند شوم، می توانستم پس انداز کنم و کمی از نظر مالی ثبات بیشتری داشته باشم. البته، فریز کردن تخم‌هایم و کرایه اتاقک منجمد گران است، اما آیا می‌دانید این روزها هزینه مراقبت روزانه چقدر است؟ ارزان نیست! پس از ذوب شدن، یا بیت‌کوین‌های 20 دلاری که در سال 2022 خریداری کردم، تریلیون‌ها هزینه خواهند داشت، یا کل سیستم مالی فرو می‌پاشد و به سیستم مبادله پایاپای باز می‌گردد - و پسر، می‌توانم معامله کنم.

حتی اگر تصمیم بگیرم که روزی بچه می‌خواهم، هنوز چیزهای زیادی وجود دارد که می‌خواهم قبل از اینکه از نظر احساسی به یک نوزاد دستبند بزنم، به دست بیاورم. من می خواهم به سفر بروم (بعد از فروکش کردن ویروس جهش یافته)، در نهایت مدل مویی را پیدا کنم که مناسب صورتم باشد، و بفهمم که شغل، دارایی و علامت زودیاک من واقعاً چه کسی را وسوسه کرده است. اما به نظر می رسد همه این کارها زیاد است. انجماد بدنم در صد و سی درجه زیر صفر سانتیگراد و پمپاژ محلول انجماد از طریق خونم برای جلوگیری از تبدیل بافت های نرمم به یخ، حداقل تا زمانی که همه چیز در جامعه اشتباه باشد؟ اکنون، که میتونم از پسش بر بیام.

با این حال، این تصمیم آسانی نبود. موفقیت بارداری از تخمک های یخ زده کمتر است، بسیاری از زنانی که تخمک های خود را فریز می کنند هرگز برای استفاده از آنها برنمی گردند، بیشتر دوستان و اقوام من احتمالاً تا زمانی که ذوب شوم مرده خواهند بود و من وارد دنیایی خواهم شد که برای من تقریباً غیرقابل تشخیص است. . اما زندگی مدرن پر از انتخاب های پیچیده است! بنابراین، تا زمانی که درب غلاف من ظاهر شود، در سال 2072، کمی زمان بیشتری می خرم، فقط تا زمانی که همه چیز را بفهمم.