درک طعم هزار ساله آسیایی در هوپو

برای پخش بد است، اما برای هوپو، کووید جیاون ژو، 31 ساله، از رستوران سیچوان که مالک آن مشترک است، گفت: ابتدا این یک نفرین بود، سپس، خوب، یک فرصت. و ژو با یک تیم اسکلتی سه نفره کار کرد تا درها را باز نگه دارد. او گفت که احتمالاً کمک کرده است که هوپو در شهر لانگ آیلند واقع شده است، جایی که افزایش پنج برابری جمعیت آسیایی در دهه گذشته محله را تغییر داده است. جو می‌گوید: «وقتی اتفاق عجیب و بی‌ثبات‌کننده‌ای مانند همه‌گیری رخ می‌دهد، می‌خواهید چیز آشنا را پیدا کنید. در هوپو، چندین ذخایر آشپزی جامد این اطمینان را ایجاد می‌کنند که «حتی اگر آسمان سقوط کند، سیچون‌ها همچنان اینجا خواهند بود».

با پنجره‌های میله‌دار، فانوس‌هایی با منگوله‌های ابریشمی و ضیافت‌های چرم مصنوعی، فضای هوپو در جایی بین چای چینی و اسنک بار آمریکایی قرار می‌گیرد. زو که در سن 20 سالگی از گوانگدونگ وارد ایالات متحده شد، قبل از اقامت در نیویورک در یک رستوران فست فود چینی در ورمونت کار می کرد. جو برای انتخاب کلماتش مکث کرد: «در اینجا متوجه شدم که آمریکایی‌ها بیشتر تمایل دارند که «شکل‌های بزرگ» را انتخاب کند. Hupo مراقب است تا با مشتریان متنوعی ملاقات کند، به ویژه با ایجاد یک آیتم منوی "آمریکایی-چینی" حاوی کلم بروکلی. ژو گفت: "آمریکایی ها ممکن است سبزیجات سبز رنگ خود را دوست نداشته باشند، اما آنها همیشه با کلم بروکلی خود احساس راحتی می کنند."

ژو به من گفت که رستوران‌های چینی امروزه تفاوت کمتری نسبت به جغرافیای آشپزی دارند و اقتصاد نسل‌ها را بیشتر منعکس می‌کنند. در منو، در میان کوکتل‌های آمریکایی (منهتن، سازرک) به صفحه کاملی از غذاهای تخصصی هوپو (چای شکر قهوه‌ای، چای شیر، اوی-مچا لاته) بروید، که به درک شهودی جو از آنچه جمعیت هدف او از مهاجران اخیر می‌خواهد اشاره می‌کند. نوشیدنی ژو با پوزخند به زبان چینی پرسید: «از کجا می دانستم که محبوب خواهند شد؟» «چون همه آنها نوشیدنی‌هایی هستند که من دوست دارم!» که بین ماست یاکولت، یک نوشیدنی شیر مایع که مزه‌ای شبیه استاربورست مایع دارد، و یخ لوبیا قرمز، یک اسموتی دسر با لوبیا قرمز شیرین شده و شیر بخار پز، پاره شده، تصمیم گرفتم هر دو را بخورم.

بخش چینی-چینی منوی هوپو نمونه ای از چنین درک هوشمندانه ای از طعم هزاره آسیایی است، که شامل مجموعه محدودی از آثار امتحان شده و واقعی است. ژو گفت: «بیست یا سی سال پیش، منوهای چینی می توانستند صفحات و صفحات باشند. اما اکنون کیفیت بر کمیت مقدم است. خوشبختانه به جای سوپ تند و ترش، ماهی سیچوان آب پز با سبزیجات ترشی وجود دارد که فلفل ها و فلفل های تند سبز تازه آن گرمای خاردار را می تاباند و با اسیدیته تحریک کننده زبان به طرز بدیعی نرم می شود. به جز یک ظرف روی یک قابلمه خشک - پسر عموی بدون آبگوشت روی یک قابلمه داغ سیچوان، که طبق برآورد خود از پنج زنگ فلفل قرمز تند، دهانم را در سیچوان روشن کرد - بیشتر غذاها عطر ادویه ها را به طبیعت وحشی ترجیح می دهند. ، یاغی، سرکش بد، اصطلاح چینی برای "بی حسی تند". ماهی مورد علاقه من، ماهی بریان شده در چونگ کینگ، به رنگ بنفش زنگ زده، زیر غلاف فلفل و گشنیز غوطه ور در چیزی شبیه گدازه وارد شد. انتظار گرمی خالص را داشتم، اما شیرینی خاموش فلفل قرمز روی پوست ترد ماهی تیلاپیا مرا وسوسه کرد که بعد از لقمه ای بخورم.

دو تا از غذاهای مورد علاقه ژو، مرغ کلاسیک چونگ کینگ و سوپ اصلی چینی با نودل گوشت گاو خورشتی است. برای مرغ، تکه های گوشت را به شدت سرخ می کنند و با فلفل تند خشک مخلوط می کنند. جو اعتراف کرد که با استخوان مرغ بهتر است، اما، افسوس، طبق مشاهدات او، "آمریکایی ها به همان اندازه که نگران استخوان هستند، نگران چند چیز هستند."

جو می تواند همدردی کند. او نگرانی خاص خود را در مورد افتتاح هوپو داشت، که بر خلاف مکان‌های غذاخوری که در آن کار می‌کرد یا رستوران‌های محله چینی‌هایی که از آنها حمایت می‌کرد، متفاوت است. وقتی نام Hupo را انتخاب کرد که در زبان چینی به معنای "کهربا" است، از خود پرسید که آیا باید فقط از یک نام انگلیسی استفاده کند. «اما بعد فکر کردم که اگر فقط آن را هوپو بنامیم، مردم باید با کلمه اصلی چینی آشنا شوند. و شاید این خیلی بد نباشد." (ورودی 15 تا 38 دلار.) ♦