وقتی مدارس تعطیل می شود مقصر کیست

در روز چهارشنبه، 5 ژانویه، سیستم مدارس دولتی شیکاگو کلاس‌ها را برای تمام سیصد و چهل هزار دانش‌آموز تعطیل کرد، در میان موارد شدید Omicron و بن‌بست بین مدیریت شهری و اتحادیه معلمان آن، که اخیرا خواستار جامع‌تر شدن شد. کووید-19 طرح ایمنی. بعداً در همان روز، لیانا ون، رئیس سابق والدین برنامه‌ریزی شده و کمیسر بهداشت در بالتیمور، اکنون استاد بهداشت عمومی و مفسر تلویزیونی مکرر در دوران همه‌گیری، توییت ها ویدئویی از آخرین ویدئوی CNN او که از اتاق نشیمن او گرفته شده است. او نوشت: "آیا اگر همه مدارس تست روزانه و تهویه عالی داشته باشند، ایده آل خواهد بود؟ البته، اما این یک واقعیت نیست. . . . مدارس باید باز باشند. او همچنین گفت کافه‌ها، رستوران‌ها و سالن‌های ورزشی تعطیل نیستند. او درخواست کرد چرا ون از پلتفرم عمومی خود برای ترغیب دولت به بستن رستوران ها و سایر مکان ها (و پرداخت برای درآمد از دست رفته به صاحبان مشاغل) استفاده نمی کند، زیرا این امر باعث کاهش سرعت انتشار ویروس و بهبود شانس فعالیت مدارس با ایمنی می شود. ون پاسخ می دهد"عدم اراده سیاسی و حمایت عمومی. سیاست بهداشت عمومی باید عملی باشد. برای چیزی که اتفاق نمی افتد تماس نگیرید."

«واقعیت» در این زمینه چیست و «اتفاق» به چه معناست؟ این سؤالات می تواند برای مدارس وست ساید شیکاگو مفید باشد گزارش نویسی سی و پنج درصد کووید-درصد مثبت بودن، همانطور که در ساختمان های مدرسه انفرادی ده کارمند یا بیشتر و چهل تا شصت درصد دانش آموزان آنها غایب هستند. (معلمی که در مدرسه ای در شمال غربی شیکاگو کار می کند به من گفت که چهل و سه معلم، از تقریباً دویست و بیست و پنج معلم، در روز سه شنبه، 4 ژانویه، بیرون بودند.) آیا می توان گفت که مدرسه "اتفاق می افتد" "- آیا می توانید فریاد بزنید "- اگر بیش از نیمی از دانش آموزان و تعداد زیادی از کارکنان به دلیل مثبت بودن آزمایش غایب باشند، کووید علائم، سایر پروتکل های قرنطینه، مسئولیت های مراقبت کوویدبستگان تهدید شده و (به نسبت غیر قابل اندازه گیری) ترس؟ ون گفت که «فقدان اراده سیاسی» تلاش‌های کاهنده در مقیاس بزرگ را محکوم می‌کند، و بنابراین تسلیم پیشگیرانه را به عنوان عمل‌گرایی، یک سنت قابل احترام در میان لیبرال‌های آمریکایی معرفی کرد. در همین حال، بسته شدن مدارس شیکاگو خود نتیجه حداقل دو اقدام از اراده سیاسی بود: یکی از سوی اتحادیه معلمان شیکاگو، که هفتاد و سه درصد از آنها به انتقال موقت به آموزش از راه دور رأی مثبت دادند. و یکی دیگر از شهرداران شیکاگو، لوری لایت فوت، که همه دستورالعمل ها را در پاسخ به رای اتحادیه لغو کرد.

بسیاری از والدین در مدارس دولتی نیویورک، که با بازگشت سیستم به کلاس های خصوصی عادی در سپتامبر گذشته، آسوده خاطر شدند، با کمی پیش بینی سقوط شیکاگو را دنبال می کنند. (البته بسیاری از این والدین معلم هستند.) در روزهای قبل از تعطیلات دسامبر که Omicron متورم شد، چندین مدرسه از خانواده ها خواستند که فرزندان خود را به مدرسه نفرستند. در طول تعطیلات، یازده معلم شکایتی را در دادگاه عالی منهتن تنظیم کردند و خواستار انتقال آنها به آموزش از راه دور تا 18 ژانویه شدند. بلافاصله پس از سال نو، مدیر یک مدرسه ابتدایی در بروکلین که با کمبود فاجعه بار پرسنل بدون راهنمایی اداره آموزش و پرورش شهر مواجه شد، دست به اقدامی خارق العاده زد. مدرسه اش را تعطیل می کند، تصمیمی که رسماً برای ناظران منطقه محفوظ است. به نظر می رسد بسیاری از مدارس محلی دیگر در آستانه چنین ورطه ای قرار دارند. از اواسط آبان، من با ده ها معلم و مدیر چهار محله صحبت کرده ام و اکثر آنها به من گفته اند که مدارس آنها کمبود معلم ویژه، کمبود تقریباً کامل معلمان جایگزین و مکرر داشته است. کووید-غیبت های مرتبط «به نظر می رسد امروز معلم علوم انسانی / فیزیک / خواندن / ریاضی خواهم بود! مدیر دبیرستان بروکلین توییت ها، روز پنجشنبه 6 دی. در همان روز معلم دبستان به من پیام داد که اکثر کارکنان آشپزخانه آنها بیرون هستند کوویدبنابراین دستیار کارگردان آنها صبح را در آشپزخانه صرف ساخت ساندویچ کرد. در حین نوشتن این قطعه، نامه هایی از مدرسه فرزندانم در مورد حداقل هفت نامه تازه تأیید شده دریافت کردم. کووید موارد

اگرچه، یا شاید به دلیل، کووید آتش‌سوزی‌هایی که در کلاس‌های بی‌شماری سرایت می‌کنند، خودداری از باز نگه‌داشتن مدارس در روزهای اخیر قوی‌تر شده است. اریک آدامز، شهردار جدید شهر، روز دوشنبه (3 ژانویه)، با تکرار بسیاری از اظهارات قبلی خود، گفت: «ایمن ترین مکان برای فرزندان ما در ساختمان مدرسه است. رئیس جمهور بایدن روز سه شنبه گفت: «به هر حال، ما می دانیم که فرزندان ما می توانند در مدرسه ایمن باشند. به همین دلیل است که معتقدم مدارس باید باز بمانند.» این نظرات مربیان بزرگسال را از عکس حذف می کند. با توجه به اینکه تعطیلی کلاس ها و مدارس در این زمان عمدتاً نتیجه کمبود کارکنان است، تأکید بر ایمنی کودکان کاملاً مناسب نیست. (چه زمانی مادر جونز سردبیر کلارا جفری نشان داد این واقعیت سکولار، چهارشنبه شب، پیش بینی نیت نقره ای پاسخ می دهد مقایسه تعطیلی مدارس با حمله آمریکا به عراق در سال 2003 که معنای این بحث را از جهاتی نشان می دهد.)

حذف معلمان از این ملاحظات ایمنی مدرسه، با توجه به تعداد معلمانی که هنگام شروع انگشت نشان دادن حضور دارند، حتی قابل توجه تر است. ون: "اتحادیه معلمان: لطفا تاخیرها را متوقف کنید." توییت ها، در روز سه شنبه همه مدارس باید اکنون فعال باشند.» برای بسیاری از منتقدان سرسخت تعطیلی مدارس، اینها معلمان هستند، نه نسخه Omicron از کووید-19 که مدارس را به این آخرین دور از فاجعه انداخت. معلمان، شکست دولت در برخورد با مسائلی از اندازه کلاس درس گرفته تا نگهداری HV گرفته تا تکثیر آزمایش‌ها و ماسک‌ها که بحران بهداشت عمومی را به یک مناقشه زشت کار تبدیل کرده است. قبل از پاییز سال 2020، در تلاشی برای بازگشایی ساختمان‌های مدارس، برخی از مناطق مدرسه معلمان را به‌عنوان «کارگران اصلی» طبقه‌بندی کردند، این برچسب همه‌گیر نمادین است که به طور همزمان برای فرد ارزش قائل است و او را از هر گونه نمایندگی محروم می‌کند: کارمند اصلی به سادگی باید سر کار میرم. این برچسب عمدتاً برای کارگران کم دستمزد که به طور نامتناسبی زنان و افراد رنگین پوست هستند اعمال می شود. با این حال، برخلاف بسیاری از کارگران کلیدی، معلمان یک اتحادیه و همه فرصت‌ها برای تعیین سرنوشت دارند. آنها توانستند بر شرایط مختلف کار خود پافشاری کنند و بر سر این شرایط مذاکره کنند. ما به عنوان یک کشور کمتر به چنین درگیری ها عادت کرده ایم.

در قرن بیست و یکم، ایالات متحده در ارائه خدمات عمومی یا تشخیص تنوع نیازهای عمومی خود خوب نیست. معلمان و کودکانی هستند که عزیزانشان در ابتدا دچار مرگ های وحشتناک و تنهایی شدند کووید امواجی که توسط این خاطرات آسیب دیده اند و با گزارش هایی مبنی بر اینکه Omicron در درجه اول یک گزینه بی ضرر است، مطمئن نمی شوند. معلمان و کودکانی وجود دارند که دچار نقص ایمنی هستند یا با افرادی که نقص ایمنی دارند با نگرانی های مشابه زندگی می کنند. کودکانی هم هستند که به صبحانه و ناهار رایگان ارائه شده در مدرسه به عنوان تنها غذای تضمینی روز متکی هستند. کودکانی هستند که به طور قانونی از طریق سیستم مدارس دولتی حق دریافت خدمات آموزشی ویژه را دارند و نمی توانند از طریق Zoom به این پشتیبانی دسترسی معنادار داشته باشند یا به دلیل نداشتن اتصال Wi-Fi خانگی مطمئن به هیچ وجه به آن دسترسی ندارند. معلمانی هستند که اگر مدارس دور شوند، باید به نحوی دانش آموزان خود را آموزش دهند و در عین حال یادگیری را برای فرزندانشان آسان کنند. دانش آموزانی هستند که به شدت از طرد اجتماعی و از دست دادن یادگیری ناشی از یک سال و نیم آموزش از راه دور رنج برده اند. و معلمانی هستند که به دلیل "واقعیت" ظاهراً غیرقابل حل کمبود کارکنان مدرسه به محدودیت های خود - از نظر ذهنی، عاطفی و جسمی - فشار آورده اند و آنها را مجبور می کند که به گروه های بزرگی از کودکان آموزش دهند، چه خارج از تخصص خود یا در تمام طول روز بدون استراحت پس از پایان کار. همکاران بهبود می یابند کووید در خانه.

من تک والدین یک کودک هفت ساله و یک چهار ساله هستم. مانند بسیاری از کودکان، آنها برای شش ساعت در روز برای تماشای یوتیوب مناسب نیستند و در زوم غرق می شوند. برای بسیاری از دانش آموزان، آموزش از راه دور یک فاجعه در سیستم های مدرسه و لایه های اجتماعی-اقتصادی بود. اگر مدرسه تعطیل شود، زندگی من را خراب می کند. اگر مدرسه به طور نامحدود حذف می شد، همانطور که در بهار 2020 بود، به دریا می رفتم. اما من این کار را با درک این موضوع انجام می‌دهم که چون معلمان مریض، قرنطینه، خسته، ترسیده بودند و عمدتاً توسط دولتی که ظاهراً وظیفه حفاظت از رفاه آنها را بر عهده داشت، حمایت نمی‌شدند، تعطیل شد. من نمی خواهم این "واقعیت" باشد. اما واقعیت دست من نیست.