به نظر می رسد دادگاه عالی آماده لغو روو است

در جریان بحث های شفاهی در دادگاه عالی در روز سه شنبه در پرونده دابز علیه سازمان بهداشت زنان جکسون، که شامل ممنوعیت اکثر سقط جنین در می سی سی پی پس از پانزده هفته بود، قاضی برت کاوانا شروع به هیاهو درباره قدرت دادگاه برای تاریخ سازی کرد. او شروع به فهرست کردن پرونده‌های اصلی کرد - "تعدادی از آنها وجود دارد" - که به گفته او، سوابق قبلی را کنار گذاشته بود: براون علیه شورای آموزش. Baker v. Carr; هتل ساحل غربی روبروی پریش. میراندا علیه آریزونا، لارنس علیه تگزاس; نقشه در مقابل اوهایو; گیدئون علیه وین رایت; اوبرگفل علیه هاجز. او گفت: «می‌توانم ادامه دهم و اینها برخی از مهم‌ترین و مهم‌ترین موارد در تاریخ دادگاه هستند. اگر دادگاه، در پرونده دابز، معتقد است که "سابقه قبلی به شدت اشتباه است"، آیا نمی تواند در عوض به دنبال "پاسخ صحیح" باشد؟ او گفت که اگر او هرگز پیشینه ها را لغو نکند، "کشور مکان بسیار متفاوتی خواهد بود."

پیشینه هایی که کاوانو در این مورد از رد آن صحبت می کند عبارتند از Roe v. Wade، که در سال 1973 حکم شد، و Planned Parenthood v. Casey، که در سال 1992 صادر شد، مواردی که حقوق باروری و دسترسی به سقط جنین را تضمین می کند. به نظر می‌رسد او و سایر قضات، به احتمال زیاد اکثریت، بر اساس پرسش‌هایشان در بحث‌های شفاهی، مایلند تا دابز را به فهرست شاخص‌ها اضافه کنند و از آن برای حذف صریح رو و کیسی استفاده کنند. گزینه بازگشتی راه حلی خواهد بود که این راه حل ها را به صورت پوسته های خالی در جای خود باقی می گذارد و از اکثر تأثیرات عملی آنها بی بهره است. برای سال‌ها، بسیاری از ایالت‌ها با مقررات و محدودیت‌هایی حقوق باروری را لغو کرده‌اند که برای مثال، سلامت زنان جکسون را به عنوان تنها ارائه‌دهنده سقط جنین در می‌سی‌سی‌پی باقی گذاشته است. دابز متفاوت است. تا چند ماه دیگر که احتمال می‌رود این تصمیم گرفته شود، حق سقط جنین، همانطور که آمریکایی‌ها نیم قرن است می‌دانند، دیگر وجود ندارد.

در واقع، وکلا و قضات هر دو طرف - به استثنای احتمالی قاضی جان رابرتز - به نظر نمی رسید وانمود کنند که این پرونده کمتر است. ممنوعیت پانزده هفته ای قانون می سی سی پی چند هفته قبل از نقطه حیات یا زمانی است که جنین بتواند در خارج از رحم زنده بماند، حتی با آخرین مراقبت های پزشکی. سلامت زنان جکسون بلافاصله قانون را به چالش کشید و در اولین دور، در دادگاه های پایین تر، با دلایل موجه پیروز شد. بین آنها، رو و کیسی زنده بودن را به عنوان نقطه ای که قبل از آن قرار است حق زن برای خاتمه دادن به حاملگی خود تضمین شود، بدون "بار غیرضروری" اعمال این حق - یعنی بدون حلقه ها و موانع زیادی که واقعاً می تواند وجود داشته باشد، شناسایی کردند. یکی نگیر (البته این حق برای تراجنسیتی ها و افراد فقیر جنسیتی که می توانند باردار شوند به همان اندازه حیاتی است.) این بدان معناست که طبق سوابق موجود، قانون می سی سی پی در نگاه اول خلاف قانون اساسی است.

بنابراین، دادگاه زمانی که پرونده را در بهار امسال آغاز کرد، رو را در پرونده قرار داد و گفت که بررسی خواهد کرد که آیا ایالت ها می توانند محدودیت هایی را برای دوام قبلی اعمال کنند یا خیر. این به تنهایی یک وظیفه گسترده است. بدون دوام، استاندارد ترسیم خط نامشخص، کمتر اصولی و احتمالاً وجود ندارد. به عنوان مثال، می سی سی پی قانون دیگری در انتظار محاکمه دارد که سقط جنین را در شش هفته، با احتساب آخرین چرخه قاعدگی ممنوع می کند - احتمالاً بیش از چند روز پس از تاخیر در قاعدگی.

در اسناد از زمانی که دادگاه پرونده را پذیرفته است، ضمناً صریح شده است. اسکات استوارت، دادستان کل می سی سی پی، بحث این ایالت را روز سه شنبه با این جمله آغاز کرد: «رو در مقابل وید و برنامه ریزی والدین علیه کیسی کشور ما را درگیر کرده است. هیچ مبنایی در قانون اساسی ندارند. آنها هیچ خانه ای در تاریخ و سنت ما ندارند. آنها به روند دموکراتیک آسیب رسانده اند. او تقریباً دو ساعت بعد، در پایان تکذیب خود، روو را «تصمیمی فوق‌العاده اشتباه خواند که لطمه بزرگی به کشور ما وارد کرده است و به همین منوال ادامه خواهد داد و جان‌های بی‌شماری را خواهد گرفت، مگر اینکه و تا زمانی که دادگاه آن را لغو نکند.» ما از دادگاه می خواهیم در این مورد این کار را انجام دهد.» در بین این اظهارات، جولی ریکلمن، وکیل سلامت زنان جکسون، و الیزابت پرلوگار، دادستان کل ایالات متحده، کار بسیار خوبی را در توضیح اینکه چرا این سوابق در واقع بر اساس قانون اساسی (به ویژه اصلاحیه چهاردهم) با وعده آزادی خود، انجام دادند. و در تاریخ و سنت‌های ما (اشاره به کنترلی که زنان در جمهوری اولیه باید «قبل از تسریع بارداری خود را به طور دسته جمعی خاتمه می‌دادند» تحت قانون عرفی، و هم به روشی که رو به آمریکایی‌هایی که برای پنجاه قاضی لیبرال زندگی می‌کردند ادغام می‌شد - استفان بریر، سونیا سوتومایور و النا کاگان - نیز با اشتیاق واقعی صحبت کردند، به خصوص سوتومایور، اما تنها سه نفر از آنها محافظه کار هستند.

به طور قابل توجهی، کاوانا و دیگر قضات محافظه کار بر حذف رو و کیسی تمرکز نکردند، بلکه بر روی این موضوع تمرکز کردند که اگر این کار را انجام دهند چه چیزی باقی می ماند. ایمی کانی بارت از استوارت خواست تا بگوید که در صورت پیروزی می سی سی پی، برخی از سوابق دیگر بدون سقط جنین شکسته نمی شوند - با توجه به نقش رو در تدوین حقوق حریم خصوصی، اظهاراتی مشکوک. کاوانو از او خواست که توضیح دهد که می سی سی پی نمی خواهد دادگاه سقط جنین را "ممنوع" کند، اما ادعا می کند که قانون اساسی نه مادام العمر است و نه برای انتخاب در مورد موضوع سقط جنین، بلکه موضوع را به مردم ایالات متحده یا شاید کنگره واگذار می کند. در فرآیند دموکراتیک تصمیم گیری شود.» استوارت موافقت کرد. در این مورد، کاوانو ادامه داد: «اگر مجبور بودید پیروز شوید، ایالت ها، اکثریت ایالت ها یا ایالت ها هنوز هم می توانستند - و احتمالاً به آزادانه اجازه سقط جنین ادامه خواهند داد. پیام این بود که زنان طبقه متوسط ​​در ایالت هایی مانند نیویورک و کالیفرنیا نیازی به نگرانی ندارند - آنها فقط می توانند به دور نگاه کنند. این بی معنی است. بین حق زیستن و اتکا به اغماض قانونگذار ایالتی فرق است. و این توهین به مردم در هر ایالت است که می گویند نیازی به اهمیت دادن به آزادی و رفاه مردم در ایالت دیگر ندارند که ممکن است از حق انتخاب محروم شوند یا به سقط جنین خطرناک و غیرقانونی سوق داده شوند که اغلب به قیمت تمام شده زنان تمام می شود. زندگی نسل های قبلی زندگی آنها. همچنین قابل توجه است که بیست و چهار ایالت از جمله آریزونا، فلوریدا، ایندیانا، اوهایو و تگزاس به طور مشترک با amicus-curiae گزارشی را ارائه کردند و از موضع می سی سی پی حمایت کردند و از دادگاه خواستند تا Rowe را لغو کند.

باز هم، ممکن است دادگاه رو و کیسی را به جای آنها بگذارد و دفاع آنها را بی معنی کند - امیدی از دست رفته، اما رابرتز روی آن تمرکز کرده است. در یک نقطه، او از پرلوگار، دادستان کل، پرسید که چرا افرادی که «زندگی خود را کمتر از بیست و چهار سال یا هر محدودیت هفتگی برنامه‌ریزی می‌کنند» نمی‌توانند کمی سریع‌تر شده و خود را با محدودیت 15 هفته تنظیم کنند. پرلوگار پاسخ داد و خاطرنشان کرد که می سی سی پی "خط پانزده هفته روشن" نمی خواهد. در عوض، «آنها از دادگاه می خواهند که سود آزادی را به کلی لغو کند یا آن را در بهشت ​​بگذارد. و اگر این اتفاق بیفتد، بلافاصله دولت ها با ممنوعیت های شش هفته ای، هشت هفته ای، ده هفته ای و غیره به دنبال اجرای آنها خواهند بود.»

رابرتز گفت: "خب، شاید این همان چیزی باشد که آنها می خواهند." اما سوالی که امروز پیش روی ماست پانزده هفته است. این قطعا نشان دهنده انزوای اوست. در مقابل، نیل گورسوچ به نظر می‌رسد که از سؤالات خود برای حمایت از این ایده استفاده کرده است که اگر زنده بودن کنار گذاشته شود، هیچ استاندارد جایگزین روشنی وجود نخواهد داشت. استوارت این استدلال را با گفتن اینکه دادگاه به جای اینکه با عدم شفافیت ناشی از آن زندگی کند، "فقط تمام راه را برود و رو و کیسی را سرنگون کند" مطرح کرده بود. کلارنس توماس برای اولین بار در اقلیت کیسی بود و او مخالفت خود را پنهان نکرد. ساموئل آلیتو به ریکلمن، وکیل کلینیک، گفت که او اظهارات او را اینگونه تفسیر می کند که "تنها گزینه واقعی ما این است که رو و کیسی را تایید کنیم یا آنها را به طور کامل لغو کنیم." در واقع، گزینه‌های دیگری نیز وجود دارد، مانند تعیین استانداردی که کاملاً قابل اجرا نیست، اما همچنان به شیوه‌ای معنی‌دار محافظت می‌کند، اما نشانه‌های اندکی وجود دارد که محافظه‌کاران به جز رابرتز راه رسیدن به چنین چیزی را می‌بینند.