جسارت به آسیب پذیری

من یک اعتراف به.

هر چند من نوشتن است به عنوان یک مقاله نویس برای چند هفته در حال حاضر من کاملا آمدن به شرایط با این واقعیت است که آنچه که من نوشتن در دسترس خواهد بود در اینترنت برای همیشه و یا حداقل تا زمانی که ایالات متحده perishes در آتشین آدمخوار آخرالزمان در ماه نوامبر.

آه عمومی — آسیب پذیری آن را دلهره آور به حداقل می گویند. بسیار شبیه با برهنه در ملاء عام من چند تردیدی با "baring آن همه" در نوشته های من. این یک تحریک کننده ناامنی که خراش در من خیره خارج از پوچی در تازه Google Doc. این اثر ماندگار از نظر من در annals روزانه کالیفرنیا باعث می شود من ناراحت بنابراین من غریزه است که به گوشت چرخ کرده و کلمات من, اجتناب از سیاهی صفحه با خام فیلتر محتویات ذهن من است.

شاید به این خاطر که من مطرح شد باید با احتیاط از باز بودن در ،

من مادر تاکید می کند که اعتماد به کسی, به خصوص به عنوان یک زن خود را با آسیب پذیری است نه سخاوت به راحتی به تمام تمدید. او با شوروی مروارید حکمت که در حال حاضر برخی از بزرگترین گنجینه های. به خصوص یکی از شوخ بیان است "слово – не воробей, вылетит – не поймаешь." کلمات هستند نه مثل گنجشک: اگر آنها پرواز به دور (در حال کمربندش را بست) شما نمی توانید آنها را گرفتن دوباره (آنها را). این یکی دیگر است کمی روی بینی: Слово — серебро, молчание — золото. کلمات نقره و سکوت طلا است. منشاء این ضرب المثل, اما, فراتر از محدوده خانه دوران کودکی من.

برای دهه سانسور در اتحاد جماهیر شوروی بود و خفه کننده است. برای سادگی خود را ابراز عقاید سیاسی و مادر و بستگان شد تعداد کمی از بسیاری از کسانی که بدون هیچ ردی ناپدید شد استالین در روسیه است. مجازات برای بیان خود باید سخت مردم روسیه عمیقا تحت تاثیر قرار چگونه آنها را درک باز بودن در فرهنگ روسی. عمومی آسیب پذیری بود و نه لوکس و مردم می تواند استطاعت و پس از بیرون سکوت و reservedness سنت شد.

به فرض روسها سخنرانی در طول تاریخ مظلوم بوده است به عنوان بسیاری از آمریکایی ها می خواهم به انجام خواهد بود اشتباه است. این کاملا مخالف است.

در عین حال روس ها در رشد یک سری آسیب پذیری خود را در تخیلی, باغ, پرورش, آن را بی سر و صدا. متواضع و در عین حال عمیقا رسا آسیب پذیری ساکن در هنر, عملکرد, رقص و شعر و موسیقی. فرهنگ رونق گرفت که در آن کلمات نمی تواند. باز خود را به عنوان کشتی برای هنر روس ها آسیب پذیر هستند به احساس waverings زندگی عمیق تر است. آن است که عمیق و خصوصی با تجربه منحصر به فرد در هر اهتزاز روح.

روسیه آسیب پذیری متفاوت است از آن بی شرمانه آمریکایی پسر عموی نژاد از آسیب پذیری مشخص شده و با اطفاء شهوت با نگاه. ایالات متحده تثبیت در "آنچه در زیر" — از paparazzi خوراکی عکس از مشاهیر' راز زندگی را بی ارزش تلخیص رسوایی به ما جمعی شیفتگی با رسانه های اجتماعی — نشان داده است: وسواس با relishing دیگران آسیب پذیری به عنوان هر چند آن را تنها می تواند برخی از عمومی عینک.

اشتباه باور است تنها شکل معتبر آسیب پذیری است که در یک عرصه عمومی است که در آن دیگر ساکن با ما انتخاب آگاهانه به خودمان باز به جزر و مدی زندگی است. پس از همه, اگر یکی است در معرض نگاه دیگران آنها آسیب پذیر در همه ؟ و بنابراین آسیب پذیری های موجود در جهان احمقانه با آن کشف اغلب تبدیل به یک نمایش دهنده عملکرد.

از جعلی YouTuber عذرخواهی ویدئوها به صفحات رسانه های اجتماعی, آسیب پذیری ساخته شده است چیزی برای مخفی کردن در پشت هنگامی که آن را باید به عنوان یک تجربه باز کردن. ما انجام آسیب پذیری ما و به دنبال دیگران آسیب پذیری همه بدون واقعا تجربه خود را تشدید.

در "تاریخ از تمایلات جنسی" فیلسوف فرانسوی (و نابغه) میشل فوکو طلبه جامعه غربی برای آن اعتیاد به "کشف" از طریق عمل اعتراف. به عنوان آسیب پذیری را تبدیل به یک تشریفاتی لازم است عمل فوکو عمیقا به این نتیجه رسیدند "انسان غربی یک اعتراف حیوانات." ما پخش ما آسیب پذیری آن می شود واقعی است یا نه. تصویر از آسیب پذیری است cultish مدرن در امریکا به عنوان ما دریافت ستایش در هنگام باز کردن خودمان و محروم هستند که ما می خواهیم به نگه داشتن به خودمان

شاید آن زمان به ارزیابی مجدد آمریکا پیوست به اعتراف و روابط ما با خود ما آسیب پذیری. ما باید به سرمایه گذاری در داخل برای دیدن آنچه که آسیب پذیری ما می توانیم کشف درون خودمان بدون نمایشی ابراز تشویق ساختار جهان ما.

به عنوان یک نویسنده من مواجه می شوند این ساختار. به جالب نویسنده آمریکایی یا نه به تولید و جالب در نوشتن است که تجدید نظر به مخاطبان گرسنه برای آسیب پذیری وجود دارد تقاضا به دل و روده خود را به نوبه خود در داخل و خارج به افشای تمام قطعات خام و از زیرخاک در اوردن احساسات درونی خود را.

آسیب پذیر نوشتن می تواند wondrously خام, زیبایی کفش, خاطره انگیز و در حال حرکت. بدون شک زمانی که صادقانه آن تغذیه روح است. اما برخی از بهترین کتاب هایی که من بوده ام به ساختگی حساب از تاریخ و یا ساخته شده در دسترس نباشد. وجود دارد نه یک درجه ای از آسیب پذیری موجود در این آثار بیش از حد ؟

عمل نوشتن (از هر گونه آثار هنری واقعا) ذاتا نیاز به آسیب پذیری. نوشتن کشف: این کاوش چیزی در خود و افکار خود و انجام کورکورانه.

از تجربه خود من نوشتن فرایند همیشه شامل احساس آن را در تاریکی. و آن را بیشتر گیج کننده است من می دانم که در آن من می خواهم برای رفتن اما هرگز واقعا می دانم که چگونه برای رسیدن به آنجا. آن است که همیشه آسان نیست اما همیشه ناراحت کننده است. بودن با خود و در درون خود با همه خوب و زشت قطعات با هم — این آسیب پذیری می دانم.

این نور هدایت در Sisyphean جنون از آینده با هر قطعه از نوشتن تنها نشانگر پیشرفت این است که آیا این کلمات در حال بیرون آمدن در همه. وجود دارد غیر قابل توضیح سنج, برخی Seussian "نوشتن-o-meter" کالیبره شده به هر فرد نویسنده — همه ما مبادرت به این ناآشنا خصوصی terrains. آن را داغ. آن را تنگاتنگی صادق است. آن را آسیب پذیر به شما.

نوشتن به صورت روزانه کال وقفه من راحت نوشتن تو رفتگی در دیوار. آسیب پذیری نوردد من را در آغوش او و من ناگهان در قلمرو ناشناخته. پیدا کردن راه من را از طریق آن سفر است.

الکساندرا ساشا Shahinfar می نویسد: دوشنبه ستون در چند فرهنگی. او تماس بگیرید در [email protected]