جو بایدن، بازگشت به دره

او هرگز به نام دونالد ترامپ اشاره نکرد. او مجبور نبود. جو بایدن در اولین سالگرد قیام کنگره که الهام‌بخش و الهام‌بخش ترامپ بود، سخنرانی ریاست‌جمهوری خود را روز پنجشنبه ایراد کرد. بایدن با کلمات بی رحمانه ای که به ندرت توسط رهبران ایالات متحده یکی پس از دیگری بیان می شود، از مردی انتقاد کرد که او را شانزده بار تنها به عنوان «رئیس جمهور سابق» خطاب کرد. او گفت که ترامپ فقط یک "رئیس جمهور سابق" نیست بلکه یک "رئیس جمهور سابق شکست خورده" است. او درباره انتخابات 2020 "شبکه ای از دروغ ها را ایجاد و منتشر کرد." او "نفس آبی" خود را بالاتر از قانون اساسی و کشور قرار داد. او و پیروانش، با حمله به انتقال مسالمت آمیز قدرت، «خنجر در گلوی آمریکا و دموکراسی آمریکایی داشتند».

بایدن که روز پنجشنبه در تالار مجسمه کاپیتول حاضر شد، از خشم عادلانه نسبت به شورشیان که یک سال قبل با پرچم‌های کنفدراسیون به آنجا راهپیمایی کردند، به لرزه افتاد، افسران پلیس را که حتی در راهروها مدفوع کرده بودند، لگد زدند، ضربه زدند و زیر پا گذاشتند. آنها سعی کردند جلوی شواهد شکست ترامپ را بگیرند. او حقایق دروغ های پوچ جمهوری خواهان را که این قیام را فقط یک سفر توریستی دیگر خواندند، بررسی کرد. و در بازگشت به موضوعی که کارزار انتخاباتی 2020 او را متحرک کرد، بایدن «نبرد برای روح آمریکا» را توصیف کرد که ترامپ و پیروانش آن را منحل کردند و هنوز یک سال بعد به آن می‌پیوندند. بایدن سوگند یاد کرد: «من در دره خواهم ایستاد.

این یک سخنرانی قدرتمند بود، یک سخنرانی عصبانی. سخنرانی لازم همچنین سخنرانی‌ای بود که بایدن نگران آن بود که ندهد. زیرا این به معنای اذعان به این بود که اگرچه ترامپ ممکن است از قدرت خارج شده باشد، اما ترامپ و ترامپیسم اخراج نشدند، بلکه به عنوان واقعیت غالب و ناخوشایند زندگی سیاسی آمریکا زندگی می‌کردند، یک سال پس از امتناع وحشتناک او از پذیرش نتایج انتخابات، باید تبعید می‌شد. از فضای عمومی برای همیشه چه بایدن از نام ترامپ استفاده کند یا نه، این نام بر ریاست جمهوری او آویزان است.

بلافاصله پس از 6 ژانویه، بایدن همچنان امیدوار بود که این پیشرفت را درمان کند. اکنون او مجبور است اعتراف کند که باید بایستد و در آن بجنگد. بدون شک سخنرانی روز پنجشنبه اشاره به تندترین زبانی بود که رئیس جمهور تا به حال برای سلف خود به کار برده است. با این حال، نمی‌توانستم از خود فکر نکنم که اگر بایدن آن را زودتر ارائه می‌کرد، چه تأثیر سیاسی بر روی بایدن - که رتبه‌های تاییدش اکنون در زیرزمین ترامپ معلق است - خواهد داشت. همچنین این سوال وجود دارد که آیا سخنان وی، هر چند فوری و فوری، پیامدهای سیاسی فراتر از جایگاه افتخاری در کتاب اصطلاحی بایدن خواهد داشت یا خیر.

چیزی که در سالگرد 6 ژانویه دیدیم، بایدن در بهترین حالتش بود: مجرای وحشت ملت و مدافع ارزش های کهنه آمریکایی. کسانی که یک سال پیش او را تشویق کردند، حتماً از خود می‌پرسیدند که چرا این بایدن در شعار طولانی و دردسرساز سال 2021 دیگر دیده نمی‌شود. اما این نیز درست است که سؤالات ناامیدکننده مسئولیت‌پذیری و عدالت بی‌پاسخ بر فراز مجسمه. مریک گارلند، دادستان کل، روز چهارشنبه، در سخنرانی سالگرد خود به صراحت گفت که اگرچه حدود هفتصد پیاده نظام ترامپ به شرکت در قیام متهم شده اند، اما کسانی مانند ترامپ که جمعیت را فراخواندند همچنان آزاد هستند. گارلند پیشنهاد داد شاید - شاید یک روز - آنها با پیگرد کیفری روبرو شوند. اما اینکه وزارت دادگستری بایدن رئیس جمهور سابق را به دلیل نقشش در تراژدی 6 ژانویه آمریکا دستگیر و محاکمه کند، غیرقابل قبول است. بایدن حتی در سخنرانی‌های هیجان‌انگیز خود، اقدامات ترامپ را یک جنایت و به اندازه گناه علیه دموکراسی و حقیقت توصیف نکرد.

بقیه روز برای اتفاقی که نیفتاد قابل توجه بود. این یک خاطره تلخ از یک طرف و فقط از یک طرف بود. حتی یک سخنرانی هم توسط یک جمهوری خواه انجام نشد. در واقع، هنگامی که مجلس سنا صبح پنجشنبه تشکیل جلسه داد، حتی یک جمهوری خواه در آن حضور نداشت. نه مایک پنس که جمعیت برایش آمدند، با چوبه دار و طناب دار روی چوبه دار، چون فقط یک بار جرات کرد با ترامپ مخالفت کند. نه میت رامنی، منتقد ترامپ که جانش را یک افسر پلیس کاپیتول نجات داد و زمانی که در عرض چند ثانیه با جمعیت برخورد کرد به او اشاره کرد که برود. نه میچ مک کانل، رهبر جمهوری خواهان در سنا که یک سال پیش ترامپ را محکوم کرد اما از آن زمان تاکنون در مورد او سکوت کرده است و حتی پذیرفت که در صورت کسب نامزدی حزب در سال 2024 از ترامپ حمایت کند. به همین دلیل است که داستان 6 ژانویه 2022 نیز همینطور است داستان فیلی که در اتاق نیست

درعوض، بسیاری از جمهوری خواهان تصمیم گرفتند تا با انتقاد از بایدن به دلیل سخنان «تفرقه‌انگیز» او در هنگام دعوت از ترامپ، این لحظه را مشخص کنند. هدف آنها به همان اندازه شفاف و بدبینانه بود: آنها می خواستند اطمینان حاصل کنند که سالگرد قیام کنگره به عنوان چریکی تلقی می شود. و همینطور هم کردند. لیندسی گراهام، رقیب ترامپ، به یک کلاهبردار تبدیل شده است - که فریاد معروف "من را حساب کن!" در ساعات اندک پس از هجوم به ساختمان کنگره، اما به زودی به وضعیت موجود خود که پیش از انقیاد ترامپ بود باز می گردد - او حتی جرأت کرد بایدن را برای «سیاسی گستاخی» خود در چنین برهه ای جدی آماده کند. بی ادبانه صحبت کن

هنگامی که مجلس در ظهر برای نماز و یک لحظه سکوت تشکیل شد، تنها دو جمهوری خواه حضور داشتند: لیز چنی که به دلیل انتقاد از ترامپ در 6 ژانویه توسط جمهوریخواهان از مجلس نمایندگان به عنوان رئیس کنفرانس برکنار شد. پدرش، معاون سابق رئیس جمهور (و یک تازیانه سابق جمهوری خواه در مجلس نمایندگان) دیک چنی. چنی بزرگتر به گروهی از خبرنگارانی که بیرون سالن او را محاصره کرده بودند، گفت: «این رهبری مانند هیچ یک از افرادی نیست که من در زمانی که ده سال اینجا بودم می شناختم. در کف مجلس صف طولانی از خیرین دموکرات صف کشیده بودند تا با او دست بدهند - بله، دیک چنی، خود دارث ویدر، معمار بلامنازع جنگ جهانی علیه ترور و تهاجم به عراق. روزی بود، اگر هیچ چیز دیگری، برای تعمق در سیاست و دوستان عجیب و غریب.

در مورد ترامپ، خوب، رئیس‌جمهور سابق از زمان تبعید او در مارآلاگوی ترش، یک سری اظهارات شدیدتر درباره سخنرانی بایدن صادر کرده است. ابتدا، او - مطابق با خط مشی جمهوری خواهان آن روز - گلایه کرد که بایدن با سخنرانی خود تلاش می کند "آمریکا را حتی بیشتر از این تقسیم کند". (در شکل کلاسیک ترامپ، این بیانیه از اینکه چگونه بایدن «امروز از نام من» برای اهداف شنیع خود استفاده می‌کند، شکایت می‌کند؛ ترامپ ظاهراً نام او را می‌شنود، حتی زمانی که واقعاً از آن استفاده نشده است.) در بیانیه دوم ترامپ از رویکرد بایدن استفاده می‌شود که «تلاش برای انحراف دارد». کار بی لیاقتی که انجام می داد و انجام داده بود.» او در بیانیه اخیر خود گلایه کرد که "تماشای صحبت بایدن برای بسیاری از مردم بسیار آزاردهنده است." ترامپ زمزمه کرد، اما پشیمان نشد: «هرگز تسلیم نشو!» او در پایان پیام سوم خود تماس گرفت. حداقل او ایده برگزاری 5 را کنار گذاشته بود PM یک کنفرانس مطبوعاتی که او تهدید کرد برگزار می کند - برای تسکین بسیاری از جمله جمهوری خواهان، که ترجیح می دهند در مورد نقش حزب خود در دامن زدن به چنین خشونت هایی در کنگره صحبت نکنند.

به هر حال، سخت بود که این یک روز خسته‌کننده دیگر در مبارزه بین حزب جمهوری‌خواه و دموکراسی آمریکایی نباشد. روز پنجشنبه در واشنگتن تعادل زیادی وجود داشت، اما چیز کمی برای یادگیری وجود داشت. افسوس، ما نیازی به سالگرد 6 ژانویه نداشتیم که به ما بگوید جمهوری خواهان عاشق داروی ترامپ شده اند و آن را رها نمی کنند.

یک سال پس از آن فاجعه، نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که تقریباً دو سوم جمهوری‌خواهان همچنان به دروغ بزرگ ترامپ درباره انتخابات بایدن اعتقاد دارند. و این یک شگفتی واقعی نیست. حتی در شب 6 ژانویه، زمانی که صد و چهل و هفت جمهوری خواه از شیشه شکسته ساختمان کنگره آمریکا عبور کردند و به عنوان دونالد ترامپ برخلاف تاریخ، قانون و نجابت، علیه صدور گواهینامه انتخابات 2020 رأی منفی دادند، می شد پیش بینی کرد. ، دستور داد که انجام دهند. حقیقت 6 ژانویه در آن زمان روشن بود و امروز نیز روشن است: قیام کنگره یک انحراف عجیب در تاریخ دوره ریاست جمهوری ترامپ نبود، بلکه یک نتیجه وحشتناک و منطقی بود.