کنایه از چایخانه های الهام گرفته از بریتانیا در نیویورک

طنز داستان، اگر نمونه ای از کارمای فمینیستی کیهانی نباشد، این است که بهترین چایخانه های بریتانیا در نیویورک - از جمله چای و همدردی، لیدی مندلز و بروکلین های لاو - رستوران های متعلق به زنان هستند. از سال 1657، زمانی که چای برای اولین بار در کافه های لندن عرضه شد، تا اوایل دهه 1700، زمانی که زنان به داخل خانه دعوت می شدند، نوشیدن چای برای سرگرمی حق آقایان تنبل بود. یک نشریه مدرن از قدرت نوشیدنی در "فعال و شهوت انگیز کردن بدن" تجلیل می کند. برای دو قرن بعد، مشک پدرسالار تا سال 1889 از این سرگرمی پرخطر کنار رفت. مجله خانه بانوان ممکن است گزارش دهد که "چای در ساعت پنج به یک نهاد جامعه تبدیل شده است"، جایی که "خانم ها معمولا اکثریت هستند".

در دهه 1980، برای سمیناری در دانشگاه نیویورک، یک مهاجر لندنی به نام نیکلاس پری، طرحی تجاری برای "اتاق چای به سبک انگلیسی طراحی کرد تا مشتریان آمریکایی را با لذت های سنت بزرگ بریتانیا آشنا کند." او نوشت: "فضا و دکور دنج و راحت خواهد بود"، با "ظروف چینی و نقره قدیمی، رومیزی های کیتز و پرده های توری". در سال 1990، دو روز قبل از کریسمس، پری اولین چای بعد از ظهر خود را در Tea & Sympathy (خیابان گرینویچ 108؛ مجموعه چای 40 دلاری) میزبانی کرد: یک بشقاب دو طبقه ساندویچ انگشتی، کلوچه با مربا و خامه، کیک اسفنجی وانیلی، و چای سیاه داغ در نفیس ترین فنجان ها سرو می شود. امروزه، چای‌فروشی محبوب در وست ویلج می‌تواند حال و هوای یک میخانه را به خود بگیرد، و پری مجبور شد قوانین خانه‌ای را که در منو چاپ کرده بود، معرفی کند. № 5: "با پیشخدمت ها مهربان باشید."

لیدی مندل (56 Irving Pl.؛ ست چای 65 دلاری)، در Gramercy Park، به نام یک زن سکولار و طراح دکوراسیون داخلی پیشگام که زمانی در این محله زندگی می کرد، نامگذاری شده است. سالن زیبایی که در سنگ قهوه ای گرجستانی از سال 1834 قرار دارد، به راحتی قابل از دست دادن نیست، اما پس از باز شدن، این جعبه جواهرات کوچک گنجینه هایی را نشان می دهد. چای بعد از ظهر پنج وعده‌ای با سوپ کدو تنبل و سیب، خامه تازه، دانه‌های انار و فلفل دلمه‌ای سوخاری در یک فنجان چای مراکشی آغاز می‌شود. ساندویچ های انگشتی از کلاسیک (سالاد تخم مرغ، ماهی آزاد دودی، خیار و کره) تا غیر متعارف جسورانه، از جمله کراستینی که با پوره گردو کدو تنبل، پنیر بورسین، آرگولا و لعاب بالزامیک تزئین شده است. بعد از رول های مینیاتوری و بیست و یک لایه کیک خامه ای وانیلی، پاستا با پسته و توت فرنگی آغشته به شکلات می آید. هر دوره با یکی از شش چای سیاه، سبز یا گیاهی ترکیب می شود. یک سخنگوی گفت که مالک که به زودی نود ساله خواهد شد، "از نظر طنز ثروتمند است و ترجیح می دهد نامش چاپ نشود".

ماه عسل اوداربه توسط والدین هیپی در کالیفرنیای شمالی بزرگ شد. او علاوه بر اجرای بروکلین High Low (خیابان Vanderbilt 611؛ مجموعه چای 48 دلاری) در Prospect Heights، یک فروشگاه قدیمی در آن نزدیکی را نیز اداره می کند و اموال افراد ثروتمند مرده را تمیز می کند. اگر بتوان آن را مجدداً تخصیص داد، از هیچ چیز جدا نمی شود. فنجان های شکسته چای به عنوان اجزای یک لوستر شیک و زیبا جان تازه ای می گیرند. اگر لیدی مندل با کنوانسیون های چای بعد از ظهر رایگان است، بروکلین High Low پارادایم را منفجر می کند. ازگیل و خردل دیژون روی چاودار؟ گواوا و پنیر آبی روی نان بدون گلوتن؟ بیست و نه نوع چای، از جمله یکی آغشته به گلهای نخود پروانه ای که مایع را به نیل روانگردان تبدیل می کند؟

در مورد اینکه ابتدا خامه یا مربا را باید روی نان بمالید، طیف محدودی از نظرات مجاز در جامعه چای وجود دارد. در Tea & Sympathy و Lady Mendl's، به من دستور داده شد که ابتدا کرم را بمالم. در Brooklyn High Low، سرور گفت: "من فقط دوست دارم از چنگال خود استفاده کنم و خودم را در چیزهای مختلف غرق کنم." گاهی اوقات کارکنان خدمات آنجا صدای جیرجیر غیرقابل توضیحی را می شنوند، یا یک وسیله از قفسه می افتد، یا فلاش چشمک می زند. اوداربه گفت: "ساختمان نسبتاً جدید است، بنابراین روح احتمالاً با یکی از ست های چای وارد شده است." "من فکر می کنم او یک خانم مسن است که از اینکه مردم هنوز از عینک او استفاده می کنند خوشحال است. ♦