من یک روزنامه نگار و یک مرد سیاه و سفید. در اینجا آنچه که دوست دارید.

نظر

این هفته گذشته تا به حال من پر از احساسات: من عصبانی, غمگین, صدمه زدن به. لیست در می رود.

تماشای که تصویری از جورج فلوید رنج می برند در دست مینیاپولیس افسران بدون هیچ دلیل واقعا آمار خانه برای من است. شنوایی او را به اعتراف به این افسران که او نمی تواند نفس کشیدن و گریه کردن برای او دشوار است به سازمان دیده بان.

که می توانست به من یا برادر من پدر من یا دیگر اعضای خانواده یا دوستان است.

وقتی که من نگاه ویدئوها از مردم سیاه و سفید بودن قربانی خشونت پلیس من خودم بپرسید "آیا تا کنون پایان؟"

قتل فلوید Ahmaud Arbery و Breonna تیلور هستند فقط چند نمونه از آنچه در جریان بوده است و در این جوامع برای سال های بسیاری است.

من از خواب بیدار هر روز و خدا را شکر که او به من زندگی بر روی زمین. اما به عنوان یک مرد سیاه و سفید, من به طور مداوم یادآوری است که من به عنوان یک تهدید در برخی از افراد چشم بر اساس رنگ پوست من. تا آنجا که برخی از مردم نمی خواهند به این باور این حقیقت است.

بیشتر: نیویورک شهرستان chiefs of police و روحانیت ایستاده با هم برای عدالت

آیا می خواهید به یادآوری شود که ؟ البته که نه. اما این واقعیت تلخ جهان ما در امروز زندگی می کنند.

این نوع رفتار در آغاز راه قبل از من متولد شد و کسانی که فکر می کنم که نژاد پرستی است و نه مربوط به امروز هستند اشتباه است.

من راه می رفت به یک فروشگاه پوشیدن گرمکن پوش فراهم و فورا متوجه مردم خیره در من از لحظه ای که من را وارد کنید تا لحظه ای من را ترک کنند. من فکر می کنم هیچ چیز از آن را به خاطر من می دانم که من انجام کاری اشتباه است; من فقط زندگی من.

اما آنچه در رفتن را از طریق ذهن مردم خیره در من است ؟ وجود دارد به یک دلیل که چرا من به دست آورده توجه خود را. من می دانم که اگر من خیره در کسی وجود دارد یک دلیل برای آن است.

سپس من خودم بپرسید چه بود رفتن را از طریق ذهن کسانی افسران سنجاق فلوید به زمین ؟ همه که لازم است ؟ نمی تواند آنها نشسته اند او را تا ؟ بنابراین بسیاری از سوالات اجرا از طریق ذهن من است.

اما فلوید نیست ، شده اند وجود دارد بی شماری دیگر حوادث مربوط به اقتدار پلیس و مردم از رنگ. مردم از دست داده اند و زندگی خود شده اند و به طور جدی زخمی بدون هیچ دلیل در همه.

هر بار که من ترک آپارتمان من, من از خداوند برای حفاظت از.

به عنوان یک روزنامه نگار من بیرون بروید و به دنبال داستان به گزارش در جامعه است. بیایید می گویند من رانندگی برای پوشش دادن چیزی یا من می روم از پوشش کاری و یک افسر می کشد مرا به هر دلیلی.

در آن لحظه قلب من را متوقف خواهد کرد به طور خلاصه. به عنوان یک مرد سیاه و سفید کشیده بودن بیش از من صادقانه نمی دانم که چگونه این تعامل می تواند به. یکی از چیزهایی که من نمی دانم این است که من را کنترل آنچه من می توانم کنترل و همکاری و انجام آنچه که افسر می گوید.

متاسفانه برای برخی از افرادی که همکاری و پیگیری سفارشات از افسران پلیس آن را همیشه پایان مسالمت آمیز است. ویدیو نشان داد فلوید نه مقاومت و همکاری با ماموران; آن منجر شود ؟

من صادقانه می شود: برخی از این مسائل سخت است که به بسته بندی کردن سر من در اطراف. این هفته من به تماشای یک خبرنگار در بازداشت به صورت زنده از تلویزیون برای اولین بار در زندگی من است.

تماشای سی ان ان خبرنگار عمر Jimenez و دوربین خدمه قرار داده در دستبند برای انجام کار خود را به طور کامل ذهن دمیدن.

یک بار دیگر من خودم را در Jimenez کفش و فکر می کنم "وای که می توانست من — یا هر کس دیگری که برای ماده."

بیشتر: در بیماری, بهداشت و مبارزه با نژاد پرستی: حضور مسالمت آمیز BLM اعتراض با شوهرم

بیشتر: نیویورک سیاه و سفید زندگی می کند توجه به اعتراض مسالمت آمیز بود درخشان لحظه ای از وحدت این شهرستان

هر روز روزنامه نگاران خطرات زمانی که آنها بیرون رفتن و پوشش اخبار است. در حال حاضر ما را به خطر می اندازند زندگی ما با رفتن به این اعتراضات و شورش را به مطمئن شوید که بینندگان می دانم چه خبر است.

در رسانه های اجتماعی من را دیده اند بسیاری از مردم من می دانم که در این صنعت به طور جدی زخمی از انجام کار خود را به عنوان روزنامه نگاران و آن را غم انگیز را ببینید.

نه تنها من یک مرد سیاه و سفید, اما من هم یک روزنامه نگار. من درک می کنم که مردم ممکن است تصور قبلی در مورد من به خاطر رنگ پوست من و یا از جایی که من هستم. اما من نمی خواهد اجازه دهید که من جلوگیری از موفقیت در این جهان, مهم نیست چقدر سخت ممکن است.

یکی از چیزهایی است که من به طور مداوم به خودم بگویم این است که امید وجود دارد. دیدن مردم از نژادهای مختلف و پس زمینه گرد هم می آیند در یک زمان مثل این است که یک یادآوری است که ما به عنوان یک نژاد بشر را ساخته اند پیشرفت است.

اما هنوز هم وجود دارد کار انجام می شود.

کوین مور است که در زندگی ورزشی خبرنگار نیویورک رکورد روزانه که در آن او غواصی به ضرب و شتم پیدا کردن داستان است که یک معنای عمیق تر از ورزش خود را. او را می توان در رسید kemoore@ydr.com, 717-309-4814 و یا در توییتر @kevmoore93.

این پوشش ممکن است تنها از طریق پشتیبانی از اشتراک. ثبت نام با یک پیشنهاد ویژه برای مشترکین جدید