آدام لوین برای داستان هایی برای زوج ها

در «خیلی چیزها اتفاق افتاد»، داستان شما در شماره این هفته، راوی یک دوست قدیمی را از طریق مجموعه ای از اتفاقات و تصادفات به یاد می آورد - ترس او از حشرات درخت خرما از طریق خانه جدید راوی در فلوریدا به یاد می آورد. تبریک او به او و همسر جدیدش از طریق داستان های موازی جوندگان به یاد می آورد. مرگ خواهرش با عذرخواهی که راوی یک بار از یک دانش آموز اخاذی کرد، به یادگار مانده است. در داستانی بدون روایت خطی و تکان دهنده، چگونه رویدادهای محرک را تحلیل خواهید کرد؟

کوتاه ترین و صادقانه ترین پاسخ در اینجا این است: تصادفی. نسخه کمی زیباتر از این پاسخ این است: از طریق آزمون و خطا.

به هر دلیلی اخیراً به نکات و حکایات زیادی جذب شده ام و نسبت به انتقال ماهرانه بی تاب تر شده ام. این احتمالاً حفظ خود است. تعداد ایده‌های به ظاهر ارزشمندی که روی تاک پوسیده می‌شدند، وقتی سعی می‌کردم بفهمم چگونه به آرامی از یکی به دیگری حرکت کنم، شروع به آزارم می‌کرد.

با این داستان خاص، اولین کاری که انجام دادم این بود که یک مشت حکایت تخیلی، عمدتاً نامرتبط، اول شخص، تا جایی که می‌توانستم پراکنده، تأثیرگذار و کمیک نوشتم، هر کدام با همان صدا. پس از جمع آوری تعدادی از این حکایات - البته بیشتر از آنچه در اینجا در "خیلی چیزها اتفاق افتاد" ظاهر می شود - متوجه برخی از مشترکات بین حکایت ها شدم (مثلا: ابزارها دائما مورد سوء استفاده قرار می گیرند) و حجم این ویژگی های مشترک را اصلاح کردم. تا حکایات با یکدیگر طولانی تر شوند. در این فرآیند، شروع به کشف آنچه که داستان بزرگتر می‌خواهد (یا می‌خواستم چه چیزی باشد)، کردم، تا آنجا که می‌توانستم، موارد اضافی و حواس‌پرتی را حذف کردم و ترتیب حکایت‌ها را مجدداً مرتب کردم تا (امیدوارم) آنها به درون داستان بیفتند. دنباله ای که به بهترین وجه در خدمت کل است.

بنابراین آنچه که باعث شد، حدس می‌زنم، ثانویه بود. بسته به اینکه می‌خواستم اشیا در کجا فرود بیایند.

داستان با تعاملات اجتماعی بین زوج ها شروع و به پایان می رسد. من می توانم هزاران داستان و رمان در ذهنم فکر کنم که چنین انرژی را در مرکز خود دارند، اما تقریباً هیچ کدام از آنها مربوط به بیست سال گذشته نیست. این زوج به عنوان نویسنده داستان چه پیشنهادی به شما می دهند؟

به طور کلی زوج ها من را مجذوب خود می کنند. خوب و ناهماهنگ هر دو، اما به خصوص خوب ترکیب شده است. و به خصوص زمانی که آنها جفت خود را برای یک جفت دیگر اجرا می کنند. ریتمی که به آن مسلط شده اند یا هنوز به طور کامل نرسیده اند.

تعداد نقش‌های اجتماعی که هر یک از اعضای یک گروه دو زوجی که کنار هم در ایوان نشسته‌اند و همدیگر را مسخره می‌کنند، مذاکره می‌کنند، فکر می‌کنم ده تا باشد. (فرد شریک؛ شریک شریک؛ دوست یک زوج دیگر؛ دوست شریک یک زوج دیگر № 1؛ دوست شریک یک زوج دیگر № 2؛ نسخه مست تمام موارد بالا.) ده! و من در ریاضی، یا مشروب خوری، یا جامعه خوب نیستم، بنابراین باید بیش از ده باشد. در هر صورت زیاد است. مذاکره برای همه این نقش ها تقریبا غیرممکن به نظر می رسد. فکر کردن برای من سرگرم کننده است.

راوی طوطی دارد که چند کلمه را می داند. او می گوید "لوین" به نوعی معادل آرامش بخش "اینجا ما هر دو هستیم". وقتی می‌خواهد راوی آن را در قاعده جمجمه‌اش بخراشد، «آدم» می‌گوید. در پایان داستان پس از بیرون کشیدن یک پر بلند از بال خود می گوید: «آدام لوین». در ابتدا من کاملاً در مورد معنای این گیج بودم و سپس به چند نظریه رسیدم، اما مایلم حداقل یک راه را بدانم که شما در مورد معنای آن فکر می کنید.

چندین نظریه برای گوش من موسیقی است. و من چند تا دارم. با این حال، فراتر از آنچه ممکن است معنی داشته باشد یا ممکن است معنی نداشته باشد، می خواستم که طوطی بیان نام کامل راوی، علیرغم معنایی که هر نام به خودی خود دارد، برای خواننده - و همچنین، احتمالاً برای راوی - به عنوان یک اتهام احساس کند.