قلاب زنگ برای چگونه مردان را بزرگ می کنیم

روز چهارشنبه اطلاعاتی منتشر شد که گلوریا جین واتکینز، منتقد اجتماعی بی‌نهایت انعطاف‌پذیر و زیرک که با نام مستعار بل هوکز زندگی می‌کرد، در شصت و نه سالگی درگذشت. هوکس، که در یک شهر جدا شده در کنتاکی بزرگ شد، ده ها کتاب نوشته است و بیشتر به خاطر آثارش درباره فمینیسم، از جمله «آیا من زن نیستم؟ زنان سیاه پوست و فمینیسم»؛ "لطاق: جنسیت نژادی و سیاست فرهنگی" و "کشتن خشم: پایان نژادپرستی". آخرین باری که ما بعد از رابطه با هاروی واینستین و ظهور جنبش #MeToo صحبت کردیم، برای بخشی بود که اولین بار در ساعت رادیویی نیویورکر پخش شد. گفتگوی ما مردانگی، مردسالاری، سیاست و پدر و مادر بودن، از جمله پویایی خانواده خود او را پوشش داد. هوکس در تعهدات و اعتقاداتش سرسخت بود، اما به سختی دکترینر، با صدایی حساس و نوشتاری که همیشه به نیازهای شفابخش عشق بازمی گشت. او به من گفت:

«پدرم، که مردی بسیار خشن و بسیار مردسالار بود، در طول جنگ جهانی دوم در پیاده نظام تمام سیاه‌پوست بود. او یک بوکسور بود. بسکتبالیست بود. او تمام آن چیزی بود که ما با مردانگی مرتبط می کنیم، و او واقعاً نسبت به برادرم تحقیر زیادی داشت، زیرا برادرم در واقع انسان بسیار نرمتر و گرمتری بود. و پدرم با تحقیر به آن نگاه کرد - او احساس کرد که مردانه نیست. هوکس ادامه داد: «من هنوز فکر می‌کنم اگر واقعاً می‌خواهیم مردسالاری تغییر کند، اگر به مردان پشت کنیم و واقعاً نخواهیم تحقیق کنیم که چرا مردان اینقدر خشن هستند، دچار مشکل می‌شویم؟ [The author and educator] جان برادشاو گفت که شکل اصلی خشونت علیه کودکان واقعا شرم است. و من فکر می کنم اگر به همه این مردان و رفتار آنها نگاه کنیم، این رفتار شرم آور است."