مقاله | آلبرت کامو' 'طاعون در مقابل COVID-19

مانند هر عاشق ادبیات من را تبدیل به کتاب برای کمک در مقابله با بحران کنونی. یکی رمان, Albert Camus را طاعون است که اغلب ذکر شده به عنوان یک مثال برجسته از "طاعون ادبیات" و من به تازگی به عنوان خوانده شده آن را برای اولین بار برای دیدن اگر آن را به حال چیزی برای گفتن به کسانی از ما که در سانتا باربارا در مورد چگونه ما ممکن است زنده ماندن خود ما سرایت.

مانند سانتا باربارا وهران الجزایر جایی که این رمان یک شهر ساحلی. و به عنوان مورد برای بسیاری از ما در این سال شهروندان وهران در ابتدا نمی تواند قرار دادن ذهن خود را در اطراف بلندی فاجعه است. "یک طاعون نیست یک چیز ساخته شده به انسان را اندازه گیری" کامو می نویسد: "بنابراین ما خودمان بگویم که طاعون است صرف bogy از ذهن یک خواب بد است که دور خواهد شد."

اما به ما آموخته است که در سانتا باربارا را نمی طولانی برای یک بیماری همه گیر برای بازگرداندن زندگی مردم است: "در ابتدا این واقعیت است که با قطع ارتباط با دنیای خارج پذیرفته شد با بیشتر یا کمتر خوب لطف زیادی به مردم قرار داده اند تا با هر گونه ناراحتی موقت که با دخالت تنها تعداد کمی از عادات خود را. اما در حال حاضر آنها به طور ناگهانی تبدیل به آگاه باشید که آنها تحت یک نوع حبس."

طاعون نشانی از یک کار خوب از جزئیات چند یو پی اس و بسیاری از فراز زندگی از زندگی در یک قرنطینه از نخستین امیدوارم که آن را نمی خواهد آخرین طولانی به "صرف انرژی زیادی در...شکار دور برای تامین و پوشش" را به ذهن بیحس کننده خستگی از گیر بودن در همان محل برای هیچ کس نمی داند چه مدت.

هنوز هم با وجود آن کیاست در مورد طاعون ذهنیت کامو' رمان به احتمال زیاد سانتا باربارا خوانندگان توجه به تفاوت های بسیاری به شباهت بین این دو بیماری. برای یک چیز, این بیماری در طاعون است به مراتب مرگبارتر از COVID-19 و بر خلاف سانتا باربارا, که تا کنون شده است در امان بدترین اثرات ما همه گیر وهران صفر است. وهران نیز ظاهرا تنها جایی در الجزایر مبتلا به طاعون پس از آن شهروندان احساس به خصوص برداشت بر سرنوشت.

یکی از دلایل اصلی طاعون است که قادر به تسخیر وهران تا به طور کامل است که آن را به یک شهرستان جداره و تمام دروازه های خود را در حال نگهبانی است. مردم سعی می کنید به فرار اما اکثریت قریب به اتفاق شهروندان از قبول سرنوشت خود را با خونسردی از آن است که سخت به تصویر آمریکایی ها برگزاری نمایشگاه. بدون مشروط "آزاد وهران" به نظر می رسد و شهر و شهردار به جای دامن زدن به شورش در برابر خود سیاست است که خود بیمار با این ویروس. اعطا خاص "شلی و supineness" در نهایت نگه می دارد برخی از مردم از "برداشتن گام برای حفاظت از خود در برابر عفونت" اما این تنها دلیل رخ می دهد که شخصیت ها خیلی خسته از کمک به هموطنان خود نمی کند چرا که آنها بر این باورند که طاعون جعل است.

پیشرفت در تکنولوژی نیز برخی از عناصر از طاعوناست که در 1940s احساس بسیار مورخ. به جای زوم کردن و یا Instagramming با دوستان در مکان های دور افتاده که Oranians باید تکیه به ندرت تحویل نامه برای ارتباطات است. وهران یک روزنامه اما هدف اصلی آن است که برای سرپا نگه داشتن شهروندان تضعیف روحیه بود که بدون ورود به نیویورک تایمز سایت هر نیم ساعت به یاد آخرین سرایت مربوط به خشونت.

یکی دیگر از قابل توجه عدم تشابه بین طاعون و زندگی در طول COVID-19 فقدان چیزی شبیه اجتماعی فاصله و هیچ کس از جمله دکتر Rieux این کتاب راوی به نظر می رسد برای پیدا کردن این فرد است. این ویروس در این رمان بسیار به وضوح یک نسخه از این طاعون که به معنی آن است که گذشت نه فقط از طریق باکتری ها-حمل کک بلکه از طریق قرار گرفتن در معرض قطرات از یک فرد آلوده به سرفه. شما می خواهم فکر می کنم هر کس در وهران خواهد بود با شور و نشاط پناه در محل اما کافه ها و بارها باز و بسته بندی شده. با وجود فقدان جدید, فیلم سینما کامل هستند. حتی وجود دارد یک اپرا شرکت دادن مکرر اجرای — حداقل تا زمانی که یکی از آگهی قطره مرده روی صحنه است. یک توضیح برای این پزشکی inconsistences ممکن است که کامو در واقع هرگز تجربه طاعون خودش: کتاب کار ادبیات نمی رکورد واقعی بیماری همه گیر.

در علاوه بر این به عنوان یک رمان نویس کامو فیلسوف نیز بود پس از آن جای تعجب نیست که او می بیند طاعون به عنوان یک استعاره برای وجودی احساس وحشت و نگرانی: "هر یک از ما طاعون در او هیچ کس در زمین است از آن." اما به عنوان مورد با معروف خود "اسطوره سیزیف" کامو تبدیل یک برنامه به طور بالقوه تلخ بینش یک تماس برای آرام رواقیون. ما ممکن است به او نشان می دهد اما ما باید رد "به کمان به pestilences" و تلاش به جای "به شفادهندگان." که فلسفه رواقیون ممکن است صدا مانند قهرمانی به اما دکتر Rieux آمده است که "هیچ سوال از قهرمانی در تمام این. این یک موضوع مشترک نجابت. این یک ایده است که ممکن است برخی از مردم لبخند اما تنها راه مبارزه با طاعون است — نجابت رایج است."

مشترک نجابت: در حال حاضر که یک استاندارد ما می توانیم همه آرزوی مهم نیست که چهره ما طاعون.

در سانتا باربارا مستقلکارکنان ما در حال کار در سراسر ساعت برای پوشش هر جنبه ای از این بحران — مرتب سازی حقیقت از شایعه. ما خبرنگاران و سردبیران در حال پرسیدن پرسش های دشوار ما مقامات بهداشت عمومی و گسترش این کلمه در مورد چگونه همه ما می تواند کمک به یک دیگر. جامعه ما نیاز دارد — در حال حاضر بیش از هر زمان — و ما به شما نیاز دارید به منظور حفظ و انجام این کار مهم انجام می دهیم. پشتیبانی مستقل با ساخت مستقیم سهم و یا با اشتراک ایندی+.